Toon Tellegen maakte voor deze bloemlezing zelf een keuze uit zijn allermooiste gedichten. Vanaf zijn eerste bundel tot aan zijn recentste dicht hij over ons, de mens, over het leven, de liefde, de twijfel en de dood. Soms zijn die gedichten ingetogen en melancholisch, dan weer spreken ze met uitroe...
`Vanochtend begon een groep aan zijn schreeuwtherapie. / En al dat lawaai is niets dan opzichtige stilte. Zo eindigt een gedicht uit de eerste reeks van Opzichtige stilte. Hierin neemt iemand het risico te spreken namens een groep die in de marge van de samenleving is beland. In de daaropvolgende r...
Paradijskou, stoppelland, ijzerappel, wiedsters en melksters: Jacques Hamelink neemt ons in deze bundel mee naar de boerengrond. Meer precies: zijn eigen Zeeuws-Vlaamse land van herkomst, het agrarische land waar twee landen met elkaar versmolten raakten. Over de watersnood en het geloof schrijft hi...
Een omvangrijke, nieuwe bundel van Leo Vroman, die in een inleiding het boek aldus toelicht: 'Niemand is volmaakt, zodat iedereen wel iets dierbaars of aandoenlijks heeft, dus ik graag ook. Echt, ik vind zelfs dat mijn eigen gebreken iets vertederends horen te hebben. Daar, dus. Dit boek is een soor...
Nieuwsgierigheid staat je vrij, schrijft Arjen Duinker in deze omvangrijke bundel. De nieuwsgierigheid van de dichter zelf kent geen grenzen. Hij schrijft voor twee en meer stemmen, laat talen en woorden tegen elkaar opspatten, kijkt, luistert, praat. Een gedicht is altijd een poging tot geldig rede...
In Zelf worden (2010) verleidde Henk van der Waal ons in even betoverende als onheilspellende regels om de duistere spelonk van onze binnenwereld af te tasten en te doorkruisen. In zijn nieuwe bundel In de ogen van de god gaat hij zo mogelijk nog een stapje verder. In tien series van telkens drie ge...
Hoe vind je houvast in een wereld waar alles caleidscopisch beweegt? Waar huishoudelijke voorwerpen, land- en stadschappen, dieren en geluiden hun eigen gang blijven gaan? Door goed te kijken. Dat doet Bernke Klein Zandvoort. Soms dromen haar zinnen zich weg van wat concreet is, maar steeds keren ze...
Naar de daken, de tweede bundel van Bernard Wesseling, is van een andere aard dan zijn bekroonde eersteling Focus. De dynamiek en levenslust krijgen gezelschap van een stilte waarin geprobeerd wordt iets te begrijpen van rouw en afscheid. Een hartstochtelijke poging tragedie in triomf om te zetten, ...
Ik trek mijn species aan gaat over het verlangen naar het begin, het sardonische genoegen van het maken en het weer kapot maken om opnieuw te beginnen, de liefde voor dichten. Hoe moet ik leven, vraagt Sasja Janssen zich af. Wie ben ik? Ben ik mijn herinneringen? In een sobere stijl die ontroert, bi...
In Stof dat als een meisje voeren een man en een engel een gevecht op leven en dood. Hoewel het er hevig aan toegaat, vooral als het donker is, blijft de engel zijn slachtoffer meestal met mededogen en tederheid bejegenen....
`Kijk, daar komen mensen aan. Zo begint De optocht, waarin Tellegen alles wat zijn virtuoze pen op kan roepen, langs laat trekken. Een groots gedicht waarin alle mensen verlorenen, gelukzaligen, onschuldigen, eenzamen, hebzuchtigen één lange apocalyptische, betoverende stoet vormen. Een weergal...
Dagpauwoog, koolwitje en bosaardbeiblad: Rozalie Hirs omarmt de schoonheid in haar gestamelde werken. Deze gedichten bewegen zich moeiteloos langs gewassen, hemellichamen of water, terwijl ze via het herkenbare de taal laat experimenteren en zingen. Hirs omarmt een wereld waarin stemmen en stijlen o...
Kan ik nog zien als ik gestorven ben? Doe ik dan nog steeds `doodgewone vreemde dingen ? Leo Vroman kan in zijn gedichten de dood bijna aanraken. Maar niet alleen door zijn ouderdom: vooral door zijn onvergelijkbare nieuwsgierigheid en zijn tastende, tedere manier om in taal de dood en de gedachten ...
In de bundel gemraad slasser d.d.t. is het niet pluis. De samenleving waarvan hij getuigt verkeert nog op het nippertje in een staat van vrede, maar `het is de vrijheid die de geile vrede in haar kruis grijpt . Het kan niet anders of deze in taal en in thematiek geheel nieuwe Anker zal onrust opwekk...
De dichter Miroslav Holub schrijft in zijn gedicht `Korte beschouwing over kaarten' over een troep soldaten die hopeloos verdwaalt in de Alpen. Gelukkig blijkt een van hen een kaart op zak te hebben die hen de weg terug naar hun kampement wijst. Daar aangekomen bestudeert een officier de gebruikte k...
Met deze ontroerende, soms adembenemende poëzie overtreft Anne Vegter haar eerdere werk. In het lange titelgedicht wordt met tedere wreedheid en een onpeilbare melancholie een liefdesleven bezongen. Het overrompelende derde deel van de bundel is een Bijbelcommentaar, een toneelmonoloog en een gr...
Anne Vegter is veelvuldig geprezen om haar wilde en levenslustige poëmen. In haar derde bundel dringt ze dieper door in de wondere duisternis van het bestaan. Het zijn rijke en gerijpte verzen die Vegter hier samenbrengt, zinnelijker en melancholischer dan haar eerdere werk, complex en altijd op een...
Waar te beginnen als je de aarde in twee halve bollen wilt zagen? Waarom kom je met de veerpont van Roelofarendsveen altijd in de Venetiaanse lagune uit? Hoe ruiken geesten? Hoe spreekt de zee? Hoe rijdt een gaasvlieg rondjes in een roze auto? Hoeveel muziek is er nodig om een duin te verplaatsen? ...
Bres was tien jaar lang een dichtbundel in wording. Toen Leonard Nolens in 2003 Derwisj publiceerde, schreef Piet Gerbrandy in de Volkskrant: `Evenals de vorige drie bundels bevat ook deze een afdeling met de titel Bres . Het is de bedoeling dat al die gedichten uiteindelijk in één boek terechtkome...
`The most authentic and uncompromising poetic voice writing in Dutch at the moment. Zo kwalificeerde Modern Poetry in Translation (Kings College London) het werk van Leonard Nolens. Dat onverzoenlijke, dat niets ontziende voert ook in deze bundel de boventoon: `Zeg aan de kinderen dat wij niet deu...
Leonard Nolens experimenteert en neemt risico's. Daarzonder is dichten de moeite niet waard. Hij onderzoekt hoeveel autobiografische loslippigheid zijn poëzie verdraagt. De dwingende, soms maniakale maar altijd trefzekere wijze waarop hij dat doet, sluit de lezer niet buiten. Of zijn gedichten nu po...
Gedichten over de liefde - maar niet alleen over de liefde. Over het hier en nu, over een kamer, een ochtend, een hand, over woorden en hoe ontoereikend die zijn kunnen wanneer je wil zeggen waar het om gaat. Ik mag je.Nee. Ik mag je niet.Ik moet je. Dat bedoel ik.Ik heb je lief.Nee. Heb ik nietIk...
`Met de vlerken van een vlinder kom ik al ver genoeg, schrijft Leo Vroman. En hoe ver is hij gekomen: op zijn 98e bijna dagelijks dichtend. Zoals we van hem gewend zijn is ook deze bundel weer een soort dagboek van gedichten, over de liefde, de naderende dood, een verleden vol verhalen en een hoofd...
Ter gelegenheid van zijn vijfentachtigste verjaardag maakte Gerrit Kouwenaar een keuze uit zijn eigen werk. Het resultaat is een kloeke bundel: een selectie van de gedichten die volgens de dichter zelf de kern uitmaken van zijn inmiddels bijn zestigjarig dichterschap....