This book is situated in the breach opened up by recent debates on inherited notions of text, language, and translation that followed the emergence of new technologies. It examines two works of contemporary dance, Marie Chouinard's Jérôme Bosch: Le Jardin des Délices (2016) and Mathieu Geffré's Froth on the Daydream (2018), as examples of intermedial translation. Conceptualising translation through the lens of theatrical dance allows us to see the translation process as a creative, corporeal, and political practice of negotiating human and non-human agencies, deeply intertwined with issues of memory and struggles over representation. Drawing on a wide range of theoretical debates from translation theory, dance studies, cultural theory, gender studies, postcolonialism, art history, cognitive linguistics, multimodality, film studies, and memory studies, as well as on concrete examples of performative works, the book charts a course for the development of dance translation as a legitimate, if still under-researched, subfield of translation studies.
This book is situated in the breach opened up by recent debates on inherited notions of text, language, and translation that followed the emergence of new technologies. It examines two works of contemporary dance, Marie Chouinard's Jérôme Bosch: Le Jardin des Délices (2016) and Mathieu Geffré's Froth on the Daydream (2018), as examples of intermedial translation. Conceptualising translation through the lens of theatrical dance allows us to see the translation process as a creative, corporeal, and political practice of negotiating human and non-human agencies, deeply intertwined with issues of memory and struggles over representation. Drawing on a wide range of theoretical debates from translation theory, dance studies, cultural theory, gender studies, postcolonialism, art history, cognitive linguistics, multimodality, film studies, and memory studies, as well as on concrete examples of performative works, the book charts a course for the development of dance translation as a legitimate, if still under-researched, subfield of translation studies.
`SHE of de Mythe van de Moederliefde' is een toneelstuk waarin wordt bewezen dat God een vrouw is. Dat is redelijk eenvoudig aan te tonen. Moeilijker is het te bewijzen dat Moeder een Mens is. Want we weten allemaal hoe ze zou moeten zijn. Waaraan ze moet voldoen, als Moeder. Toch concluderen zoons en dochters en vooral ook: moeders zélf dat het beeld en de werkelijkheid twee verschillende zaken zijn. Geen vrouw, geen mens en zelfs geen moeder kan voldoen aan die onzichtbare lat. 'She of de mythe van de moederliefde' laat Moeder laten zien zoals ze is. Zoals wij haar kennen. Zoals wij zelf ook zijn. Ze kruist haar degens met de Mythe en de taboes. Want het is tijd. Voor een tijdperk zonder illusies en schuldgevoel.
Aanvullend op het thema moederliefde, moederschap is het eBook of softcover 'Moeder als mens, de mythe voorbij' uitgegeven naar aanleiding van de overweldigende reacties die deze productie opriep.
