Filter
Lente
-
`Niet de dood van Serge was mijn trauma, maar jouw verdriet', zegt mijn dochter. Het is drieëntwintig jaar later. Tweeënhalf jaar was ze toen haar broertje geboren werd en overleed. Een lief klein meisje met een staartje op haar hoofd die haar mama kwam troosten.
Veel boeken over babyverlies zijn gericht op ouders. Maar wat doet perinatale sterfte met de (vaak jonge) kinderen in het gezin? Kun je hen als ouder wel beschermen als je zelf zo intens verdrietig of wanhopig bent? Welke impact heeft de dood van een baby op de kinderen die hierna worden geboren?
Brigit Nieuwenstein deelt haar persoonlijke ervaringen. Ook heeft zij met kinderen, ouders en professionals gesprekken gevoerd over (onverwerkt) verdriet als gevolg van babysterfte in het gezin. In haar analyses baseert Brigit zich op inzichten uit de psychosynthese en familieopstellingen.
Mama, ik kom jou wel troosten is heftig én helder, en maakt een einde aan de eenzaamheid en het taboe rondom de dood van een baby. Het is ook een hoopvol boek met herkenbare verhalen en handreikingen voor ouders, broers en zussen.
`Ik zou willen dat dit boek er zeven jaar geleden al was geweest, toen mijn pasgeboren zoontje overleed en ik me, naast mijn rouw, zoveel zorgen maakte over de impact van dit alles op mijn dochter.'
Jojanneke van der Kolk, psycholoog.
`Steeds meer groeit het besef dat broertjes en zusjes die er niet meer zijn, er veel meer toe doen dan we ons lang hebben gerealiseerd... Mama, ik kom jou wel troosten komt dan ook precies op tijd.'
Bram Bakker, ex-psychiater en auteur van Gevoelige zielen en Oud zeer.
Brigit Nieuwenstein (1962) is psychosynthesetherapeut, coach en trainer. Zij is moeder van Lenka (1994), Serge (1996 geboren en gestorven) en Jens (1999). -
Het water zorgde voor een onpeilbaar verdriet
'Toen wij van Malden naar Zwijndrecht verhuisden vond ik dat prima, ik ging er altijd van uit, dat je er zelf voor kunt zorgen of je je ergens thuis voelt. Het enige wat ik altijd riep was: dat water, daar heb ik het niet op!'
Bij een ernstig scheepsongeluk verdrinken Theo, de echtgenoot van Maria, en Mark, haar zoontje van acht jaar. Er volgen verdrietige en eenzame jaren. Ook voor Michiel, de tweelingbroer en tweelingziel van Mark is het gemis nauwelijks te dragen. Hij kan, hoezeer hij ook zijn best doet, zijn leven niet op de rit krijgen. Michiel springt 27 jaar later van een brug en vindt de dood.
In sobere en authentieke bewoordingen haalt Maria van Rijsewijk herinneringen op aan Theo en de kinderen en beschrijft ze hoe ze na elk groot verlies toch haar leven weer wist op te pakken.
Een bijzonder relaas over veerkracht, over onzekerheid en hoop, en over moeder zijn en blijven.
Maria van Rijsewijk is geboren in Someren en sinds 1992 woonachtig in Zutphen. In deze plaats heeft ze ook een praktijk gehad voor Shiatsu therapie. Tegenwoordig geniet Maria van wandelvakanties en de liefde in haar leven. -
Vroeg of laat in ons leven krijgen we allemaal te maken met de dood van een dierbare. Toch weten we niet zoveel over rouwen. Na een paar maanden verwacht men van een nabestaande dat de draad weer wordt opgepakt. Maar hoe doe je dat als je wereld is ingestort en je leven er door het immense verlies totaal anders uitziet?
Na de plotselinge dood van haar man ging Maya Stomp op reis in 'het land van rouw'. Ze beschrijft haar intense ervaringen als weduwe op een scherpzinnige maar ook lichtvoetige manier. Daarnaast komen praktische zaken aan bod, zoals omgaan met feestdagen, stress, werk en opruimen. Maya laat zien hoe ze met vallen en opstaan haar leven opnieuw heeft vormgegeven. Ze biedt daarmee perspectief aan elke rouwende.
Maya Stomp werkt als senior adviseur Personeel & Organisatie bij de overheid. Daarnaast heeft zij haar eigen praktijk als rouwcoach. Ze is gecertificeerd in 'The Grief Recovery Method' en het gezicht achter de veel bezochte Facebookpagina 'Rouwen hoort bij het leven'.
Wij weduwen zijn een taai volkje biedt steun, herkenning en troost aan iedereen die een groot verlies heeft geleden. -
Mariska van Gennep blogt al ruim drie jaar over gezondheid als haar man Sjonny de diagnose ALS krijgt. Hun wereld staat op zijn kop. Mariska besluit de wereld weer rechtop te zetten en te gaan schrijven over hoe dat is, het gezinsleven met een partner die zo'n loodzware diagnose heeft.
In ALS heb je niet alleen schetst Mariska van Gennep hoe ze dag in dag uit balanceert tussen liefde en mantelzorg. Het gezin maakt bewust zoveel mogelijk herinneringen voor 'later' en Mariska schrijft open en eerlijk over Sjon's ziekteverloop en alles waar zij als mantel-zorger tegen aanloopt.
Met ALS heb je niet alleen wil Mariska van Gennep alle mantelzorgers een hart onder de riem steken. Ze geeft in dit boek ook tips om in zo'n heftige situatie jezelf staande te houden.
