In haar geëngageerde poëziebundel `Doe het toch maar' weet Babs Gons de vinger op pijnlijke plekken te leggen door de wereld te bevragen en de plooien van het leven te laten zien. Gedichten die recht het hart en het hoofd in gaan om daar rond te zingen. Of het nu gaat over vrouw-zijn, het slavernijverleden, afkomst, de liefde in al haar verscheidenheid, of de kwetsbare positie van de kunsten, al deze uiteenlopende thema's zijn onder één lemma te brengen: Het Leven zelf, in al zijn kleuren en facetten. Nooit omfloerst, niet bang de dingen bij de naam te noemen. `Doe het toch maar' als levenshouding, universeel door het persoonlijke, hoogst actueel en tegelijk tijdloos, en wars van hokje denken.

Disoriëntaties is een vlijmscherpe tour de force, een sonnettenkrans zoals die in de wereldliteratuur hoogstzelden is geschreven. De twintigjarige Aarens debuteert met een episch gedicht over de mythen die we verloren hebben en de rol die oude verhalen in ons leven spelen. Zij schenkt de lezer een geschiedenis van de wereld, van de oerknal en de verdrijving uit het paradijs tot onze huidige onzekere tijd. Het is een hartstochtelijk pleidooi voor de verbeelding, verpakt in een universeel verhaal over de liefde, de dood, het verlangen naar kennis en het recht op rebellie.

De publicatie van een eerste cyclus uit Disoriëntaties in poëzietijdschrift Het Liegend Konijn leverde een vloed aan lovende reacties op: `Evi Aarens schreef een sonnettencyclus die zo goed is dat je in verwarring raakt,' schreef Hans Puper in Meander Magazine, `want hier manifesteert zich een natuurtalent dat de schijn wekt al zeer ervaren te zijn.' In Mappalibri roemde Dirk de Geest haar `klassieke en eigentijdse verzen, gemaakt volgens de regels van de kunst maar getuigend van een grote stilistische souplesse.' Met de verschijning van Evi Aarens heeft Nederland er niet alleen een vitale
jonge dichter bij, maar met Disoriëntaties ook een trefzeker hedendaags antwoord op de grote, klassieke gedichten uit de Nederlandse literatuur.

Disoriëntaties is de eerste van vijf boeken die samen de Europapentalogie vormen. Deze pentalogie zal verder bestaan uit Fausta (een gedicht in 33 canto's verwacht in 2024)
en drie romans (verwacht in 2022, 2025 en 2027). Lees meer Lees minder

In mijn mand, de derde bundel van Lieke Marsman, behandelt de grootste thema's die het menselijke bestaan kenmerken: de waarde van het leven en de plek van de dood in een mensenleven. Hoe leef je met een levensbedreigende ziekte? Hoe verandert dat je blik op de wereld, op wat van waarde is, op wat je je herinnert en het verloop van de tijd? En hoe verhoud je je tot de wereld in dergelijke omstandigheden? Trek je je eruit terug, of laat je je juist gelden en houd je die wereld een spiegel voor? Lieke Marsman kiest resoluut voor het laatste.

Aan het begin van deze eeuw, toen ik nog een puisterige puber was, voelde ik een grote behoefte om in de literatuur de antwoorden op mijn levensvragen te vinden. Dat lukte niet. Hoewel ik het kunstenaarsleven leidde, inclusief een getormenteerde ziel en een geveinsde zucht naar drank, net als mijn literaire helden, duwden de meeste boeken me verder in de put. Tot ik het werk van Levi Weemoedt ontdekte.

De persoonlijke ellende spat van zijn poëzie, maar hij verpakt het in de liefde voor taal en ongebreidelde zelfspot, een combinatie die ik niet voor mogelijk hield. Als hij een mislukking beschreef, bood me dat troost, en moest ik ongemakkelijk lachen om mijn eigen pathetische overdrijvingen. Nog vaker deed hij me huiveren om zijn tekstuele spitsvondigheid en het superieure spel met woorden dat hij telkens speelt. De gedichten kwamen soms wat kort en eenvoudig op me over, maar er zijn maar weinig dichters die het autonoom na kunnen doen.

Het gedicht `Don Juan Lul' tors ik al ruim een decennium ingelijst met me mee naar de verschillende huizen die ik heb bewoond. Nu hangt het pontificaal in onze woonkamer. In al zijn eenvoud schetst het een beeld van iemand die ogenschijnlijk alles al heeft opgegeven. In werkelijkheid houdt de taal hem overeind. Iedereen moet Weemoedt lezen! Vandaar deze bloemlezing, die ik met veel plezier heb samengesteld.'

- Özcan Akyol Lees meer Lees minder

Toon Tellegen maakte voor deze bloemlezing zelf een keuze uit zijn allermooiste gedichten. Vanaf zijn eerste bundel tot aan zijn recentste dicht hij over ons, de mens, over het leven, de liefde, de twijfel en de dood. Soms zijn die gedichten ingetogen en melancholisch, dan weer spreken ze met uitroeptekens van hoop, verlangen en geluk. En steeds gaan ze over herkenbare gedachten en gevoelens, van het verdrietigste treurgedicht tot de gloedvolste liefdespoëzie.

Leeft een lichaam nog als het alleen maar naar een beeldscherm
staart? Wat glinstert er tussen de ruïnes van de eenentwintigste
eeuw? Dat onderzoekt Maxime Garcia Diaz in deze spetterende
debuutbundel. Haar associatieve gedichten kronkelen, bedwelmen,
ontregelen, en wortelen diep in het digitale, het feminiene
en het hedendaagse. Flarden van nieuwsberichten vermengen
zich met academische theorie en uitgestorven webpagina's uit
de jaren nul. In haar poëzie worden grenzen poreus - tussen
lichamen, talen, stemmen - en is alles onzuiver.
Het is warm in de hivemind is als een analoog internet, een papieren
web, een bloederige rotzooi van popcultuur, ondode
URL's en meisjeslichamen. Een bruisend poëtisch debuut waarin
de taal welig tiert, over fantasie, gekte, woede, angst, en een
spookachtige revolutie. Deze meerstemmige, meertalige maelstrom
lijkt nog het meest op het internet zelf: grillig, gevaarlijk
en vol van een duistere en vreugdevolle overvloed. Lees meer Lees minder

Van de dichteres Vasalis werden door de jaren heen meer dan 300 000 bundels verkocht. Haar gedichten blijken nog steeds voor veel mensen een waardevolle haven. Haar poëzie wordt sinds jaar en dag veel gebloemleesd en zeer regelmatig aangewend bij 'levensmomenten'.

Boven je ogen zie ik weer de kleine kuil
van smartelijke inspanning, alsof
je op het laatst noodzakelijk nog dat
ontraadslen moet - wat toch je mond
- horizontale accolade - allang
begrepen heeft en samenvat.

Het moment dat een kind opeens weet: ik besta. Weinigen weten de taal te vinden om die ervaring op te schrijven; Tjitske Jansen kan dat. Kraakhelder: `Als elfjarige kwam ik op een middag de trap af en wist ik dat ik er was en er niet meer zomaar niet kon zijn. Ik bestond. Daar had ik zelf niet zoveel over te zeggen.' Zoals uit de titel zowel vervreemding als aanvaarding spreekt, zo is de `ik' even ontredderd als wijs, even verward als begripvol.
Die `ik' is een kind dat zich vragen stelt. Over opgroeien, over haar lichaam, over God, over pleegouders, over de fietsenmaker, over zekerheden van anderen, over de tijd. `Ik was bijna tien. Dat was snel gegaan. Ik was dus eigenlijk al bijna twintig, dertig, veertig, vijftig, zestig, zeventig, tachtig.' Zo dreigend kan het besef van de eindigheid zijn. Zo onontkoombaar kun je dat opschrijven. Lees meer Lees minder

Wislawa Szymborska is een van de meest gelezen én meest gelauwerde dichters van deze tijd. Einde en begin. Verzamelde gedichten omvat de vertaling van vrijwel alle gedichten die ze sinds 1957 heeft gepubliceerd. Szymborska slaagt er telkens in zich over het meest alledaagse te verwonderen en daarin een nieuw perspectief te openen: nuchter, helder, direct en vaak met humor. In een interview met NRC Handelsblad zei ze hierover: `De verbazing, de verwondering mag je niet verliezen. Bij alle desillusie moeten die overeind blijven. De verwondering is de belangrijkste missie van de dichter... het is het hoofdthema van de poëzie.'
Einde en begin is aangevuld met de bundel Het moment. De gedichten zijn vertaald door Gerard Rasch, die voor zijn vertalingen uit het Pools de Martinus Nijhoffprijs voor Vertalingen 1997 ontving.

Lees meer Lees minder

Maak kennis met Gush, de 10-jarige Gershwin Bonevacia die opgroeit in Rotterdam-Zuid. Hij is rebels en onbevangen, ondanks dat hij het thuis niet breed heeft, moeilijk meekomt op school en worstelt met dyslectie en racisme. Maar Gush is niet bang.

Achteraf vraagt Gershwin zich af: Gush, waarom was je niet bang?

In Toen ik klein was, was ik niet bang gaat Gershwin Bonevacia in dialoog met zijn 10-jarige ik middels een reeks zelfportretten en een veelheid aan herinneringen over zijn worsteling met dyslectie, migratie, onveilig opgroeien en zijn droom om ooit astronaut te worden. Een diepgravend onderzoek naar familiebanden, onverwerkte trauma's, vergeten geschiedenis en kind-zijn. Toen ik klein was, was ik niet bang is een ode aan zijn jonge onbevreesde ik en een verwoede poging om die weer meer onderdeel van Gershwin Bonevacia te maken.

Gershwin Bonevacia (1992) is dichter, schrijver en spoken-word-artiest. Sinds 2019 is hij Stadsdichter van Amsterdam. In september verschijnt zijn vertaling van het kinderboek Change Sings van de Amerikaanse spoken-word-artiest Amanda Gorman. Lees meer Lees minder

Overal in Drente,
op de hei, in het bos,
geldt: uw hond moet vast,
de wolf mag los.
Nadat Lévi Weemoedt het trieste Vlaardingen verlaten had, besloot hij zijn geluk in Assen te zoeken. Maar een mens kan dan wel van omgeving veranderen, zijn ziel verhuist met hem mee. Ook in de nog grotendeels ongekerstende veengebieden en op de Hondsrug blijft de vrolijke wanhoop uit Weemoedts aderen stromen.
In deze nieuwe verzenbundel heeft Lévi Weemoedt de oude kluizenaar in zichzelf hervonden. Maar dat belemmert hem niet om oog te hebben voor alle gekkigheid van deze tijd - en die belachelijk te maken.

Lévi Weemoedt is schrijver van tragikomische korte verhalen en gedichten, die hij als geen ander voor publiek ten gehore brengt. In 2018 stelde Özcan Akyol de bloemlezing Pessimisme kun je leren! samen, die een ongekend succes werd. Piet Piryns noemde Weemoedts wederopstanding `de meest opzienbarende verrijzenis sinds Lazarus' (Nacht van de Poëzie 2019). Lees meer Lees minder

Rupi Kaur omarmt persoonlijke groei. In thuis in mezelf neemt ze lezers mee op een reflectieve, intieme reis naar het verleden, het heden en naar de kracht die in iedereen schuilt.

Zij voert openhartige, soms pijnlijke en oprechte gesprekken met zichzelf. Ze herinnert lezers eraan dat je je moet laven aan liefde en acceptatie, verwoordt hoe belangrijk familie en de gemeenschap waarvan je deel uitmaakt zijn en wat het je brengt als je verandering kunt omarmen.

De illustraties, van de hand van de auteur, beelden thema's uit als aanleg en opvoeding, licht en donker en het vinden van berusting.

Het werk van J.A. Deelder is als zijn stad: rauw, vitaal en no-nonsense. Voor het eerst in een halve eeuw wordt er van Deelders poëzie een bloemlezing gemaakt, en wie kan dat beter dan de burgervader van Rotterdam? De democraat Aboutaleb heeft zich bij zijn keuze laten leiden door zijn burgers, en brengt daarmee een ode aan een ongekend literair fenomeen.

Een geweldig cadeau voor de feestdagen: de tweede bundel van Tim Hofman!
'Je ziet aan alles dat hij plezier heeft in taal, en in het spelen met taal.' NRC Handelsblad
Er was gelukkig nog genoeg om over te schrijven na zijn eerste bundel Gedichten van de broer van Roos. Tims nieuwe bundel Grappig jammer staat vol met werk over leven en dood, (mislukte) relaties, seks, religie en de maatschappij: thema's die ook in zijn generatie de hoofdrol spelen. Zijn schrijfstijl is luchtig, maar schuwt niet om je mee de diepte in te trekken. Een boek met grappen, innemende persoonlijke anekdotes en taaltechnische vernuftigheden.
De pers over  Gedichten van de broer van Roos
`De variatie in zijn gedichten zou wel eens de reden kunnen zijn waarom Hofmans bundel vooral jongeren aanspreekt.' Trouw
`Een mooi begin van de Poëzieweek.' de Volkskrant
`Een poëziebundel vol persoonlijke liefdesbeslommeringen, grappige observaties, maar ook duistere passages uit zijn verleden.' Algemeen Dagblad
`Tim bespreekt in gedichten de grote thema's van het leven: anorexia, het bankwezen, depressies, relaties en (f)euthenasie. Dit doet hij met humor en rijm.' Tzum

Lees meer Lees minder

In een fonkelende nieuwe vertaling laat Bas Belleman zien waarom William Shakespeare de grootste dichter aller tijden is. Deze 154 sonnetten zijn nooit meer overtroffen: ze zijn vulgair en diepzinnig, duister en kraakhelder, vol van liefde en seks, kolkend van wanhoop en waanzin. Ze lezen als bekentenissen, maar ook als radicale experimenten.
De vertalingen vloeien: ze zijn letterlijk waar het kan en vrij waar het moet. De uitgebreide aantekeningen onthullen in ieder sonnet subtiliteiten en dubbelzinnigheden: de vruchten van tien jaar lezen en vertalen.
Deze editie bevat ook het verhalende gedicht `A lover's Complaint', dat in eerdere vertalingen vrijwel nooit werd opgenomen. Het is een prachtig gedicht over een vrouw die werd verleid en haar hart voelde breken.

omdat ze mensen heeft gekend die geen stofwolk
veroorzaken maar eruit bestaan

Marieke Rijneveld zoekt in haar gedichten de ruimte van een weiland of de zee - maar ook die van een flat of dodemanshoek. Alles krijgt de breedte van haar dichterlijke blikveld, en zo krijgen de gewoonste dingen de ongewoonste proporties. De grote thema's zijn aanwezig in de kleine woorden, en de beeldenrijkdom waarmee fantasie en werkelijkheid elkaar raken zorgt dat haar gedichten niet zijn te vangen. Wat grappig is wordt tragisch, wat stilstaat begint te bewegen, wat onzichtbaar is valt je onverhoeds aan. Dingen, dieren of mensen zijn soms ver weg of ze staan juist dichtbij, een soort kringloop van de weide blik.
De poëzie van Rijneveld is aards en gegrond maar haar stijl laat altijd de mogelijkheid open dat je iets heel anders hebt gelezen dan je dacht. Kalfsvlies is een avontuur. Lees meer Lees minder

Je zou kunnen zeggen dat 'Fantoommerrie' verder gaat waar haar vorige bundel,'Kalfsvlies', ophield, maar dat suggereert dat we met een vervolg te maken hebben, en dat is niet zo. Deze bundel is een nieuwe verkenning in het universum van Rijneveld, dat paradoxaal genoeg aan de ene kant compleet onnavolgbaar is, maar aan de andere kant ook onmiddellijk herkenbaar en altijd eigen. Over een oma die onsterfelijk had moeten zijn, het noodlottig einde van een onvoorzichtige kat, over dromen natuurlijk: mooie en lelijke, over bidden om speelgoed, de zithouding van de schrijver - en over voorleesvaders, die lastige vragen krijgen: 'waar komen kinderen vandaan als ouders nooit kussen?' 'Fantoommerrie' is een dichtbundel om in te verdwalen, en dan te besluiten om er te blijven. Lees meer Lees minder

Een nieuwe bundel van publiekslieveling Lars van der WerfIn Komt wel goed onderzoekt Lars met vallen en opstaan in elk versje de pieken en dalen van het leven, om er dan toch uiteindelijk beter vanaf te komen. Wat maakt het leven de moeite waard? Waar gaat het soms mis? En hoe komen we dat alles met z'n allen weer te boven? Er zit in de ogenschijnlijk gemakkelijke versjes van Lars altijd een sprankje hoop.Komt wel goed is Lars' vijfde bundel vol nieuwe versjes, voor iedereen die je liefhebt of een hart onder de riem wil steken - of gewoon voor jezelf. En natuurlijk mag je alle versjes weer naar hartenlust overschrijven op je krijtbord in de keuken, op een kaart naar je moeder, op een briefje voor je vriendje en in je agenda voor jezelf.De pers over Lars van der Werf`Zijn versjes doen iets met je.' Vriendin`Hij weet iedere keer weer precies te benoemen waar jij geen woorden voor hebt.' Wendy`Lars' gedichten toveren een glimlach op je gezicht.' De Groene Amsterdammer Lees meer Lees minder

Na het overlijden van Rutger Kopland in 2012 is de belangstelling voor zijn poëzie alleen maar toegenomen. Van zijn verzameld dichtwerk werden inmiddels ruim 25 000 exemplaren verkocht. Kopland blijft een groot publiek aanspreken.

De doden zijn zo hevig afwezig, alsof
niet alleen ik, maar ook zij
hier staan
en het landschap hun onzichtbare armen
om mijn schouders slaat.
[...]

In een poging de tijd te grijpen, geven we hem namen. Maar de tijd luistert niet. Of luisteren wij niet? Marjolijn van Heemstra gaat in deze bundel op zoek naar wat ons steeds ontglipt.


Het is moeilijk te bevatten dat dit bestaan,
de volledige weg van schreeuw tot zucht,
zal worden samengevat in een kleine
streep van geboorte- naar sterftejaar.
Een godgans leven uitgedrukt in de smalste
horizon van is naar is geweest, eenzame
kras tussen bron en zee.

'Een wonderschone, uiterst gevarieerde bundel die om onmiddellijke herlezing vraagt.' - Lieke Marsman

'De beelden in woorden en zinnen zijn zo rijk, eigen, vol zoekdrift, aards en hemels.' - Wende Snijders

Marjolijn van Heemstra (1981) is theatermaker, dichter en schrijver. Haar laatste roman En we noemen hem is bekroond met de BNG Bank Literatuurprijs en heeft op de shortlist gestaan van de Libris Literatuur Prijs. Reistijd, bedtijd, ijstijd is haar eerste dichtbundel bij Das Mag. Lees meer Lees minder

Het iconische jaar 2050. Alles is fundamenteel veranderd.
Wie willen we zijn? Wie is de vijand? Waar kunnen we overleven?
Hoe kunnen we in deze tijden afscheid nemen? Zijn onze
dromen digitaal? Hebben utopieën nog betekenis? Is het feest
voorbij of moet het nog beginnen? Is deze wereld de echte? Gelooft
iemand nog dat kunst de wereld kan redden? Is de toekomst
dood? Waar is iedereen gebleven? Wat betekent dat licht
in de verte?
2050 bestaat uit 98 gedichten; sommige kort, andere bladzijden
lang; sommige woedend of destructief, andere teder of verdrietig,
of strijdbaar en reikend naar nieuwe vormen van schoonheid.
Nieuwe betekenissen. Nieuwe beelden. Nieuwe mythologieën.
Hoe hard of hopeloos ook, elk gedicht zindert van de
hartstochtelijke liefde voor poëzie. Lees meer Lees minder

dit is een overlevingstocht
door poëzie
dit is het bloed zweet tranen
van 21 jaar
dit is mijn hart
in jouw handen
dit is
het lijden
het liefhebben
het breken
het helen
- rupi kaur

'Rupi Kaur heeft een wijsheid die haar leeftijd overstijgt. Haar
prachtig oprechte gedichten zijn eenvoudig en toch krachtig en
verwoorden universele menselijke ervaringen (...) Melk en honing
is de bundel die elke vrouw op haar nachtkastje zou moeten
hebben liggen.' huffington post

'Haar gedichten en tekeningen doen echt iets met je en vormen
een boodschap van hoop, heling en kracht voor lezers over de
hele wereld.' the guardian

'Eerlijk, kwetsbaar en krachtig tegelijk.' happinez

'Prachtig verwoorde emoties (...) gedichten die je raken en die
je steeds weer opnieuw wilt lezen.' flow


De Canadese Rupi Kaur (25) is als instagram poet de stem van haar generatie. Haar dichtbundel Melk en honing verkocht wereldwijd meer dan 2 miljoen exemplaren. Lees meer Lees minder

Vijftig jaar na het eerste verschijnen van Kraai in Engeland in 1970 leidt de gitzwarte gedichtencyclus nog altijd tot verwoede discussies. Ted Hughes, voormalig Poet Laureate van Groot-Brittannië, begon de cyclus in de tweede helft van de jaren zestig, na de suïcide van zijn vrouw Sylvia Plath. Hij voltooide de gedichten in 1969, toen hij voor de tweede keer een partner aan zelfmoord verloor.
De bundel Kraai was een stilistisch experiment waarin Hughes zijn rouw en verdriet probeerde vorm te geven. Het hoofdpersonage
Kraai bevindt zich in een landschap dat de ene keer apocalyptisch is, en dan weer rechtstreeks uit Genesis lijkt te komen. God schept de wereld, Adam en Eva bevinden zich in het paradijs, waar achter elke boom een slang op hen wacht. De gedichten sidderen dan ook van angst, woede, geweld en verdriet. Kraai beziet dit alles vanuit het middelpunt met een mengeling van nieuwsgierigheid en een verlangen naar destructie.

Tweetalige editie Lees meer Lees minder