Filter
Genres
Uitgevers
- De Arbeiderspers (110)
- Brave New Books (44)
- Atlas Contact (33)
- Querido (16)
- De Geus (11)
- Mijnbestseller.nl (11)
- Bezige Bij b.v., Uitgeverij De (10)
- Thomas Rap (10)
- PixelPerfect Publications (9)
- Athenaeum (8)
- Prometheus (8)
- Aspekt B.V., Uitgeverij (7)
- Balans (5)
- Balans, Uitgeverij (5)
- Uitgeverij G.A. Van Oorschot B.V. (5)
- Alfabet uitgevers (4)
- Bookmundo.pt (4)
- Conserve, Uitgeverij (4)
- De Bezige Bij (4)
- Pelckmans (4)
- Ambo (3)
- Anthos (3)
- Cossee, Uitgeverij (3)
- Hollands Diep (3)
- Uitgeverij Van Oorschot (3)
- Wereldbibliotheek (3)
- ClusterEffect (2)
- Houtekiet (2)
- J.M. Meulenhoff (2)
- Lannoo (2)
- Lebowski (2)
- Olympus (2)
- Storyland POD (2)
- Uitgeverij Pluim (2)
- @Adictosáescrita (1)
- Bookmundo (1)
- Boom (1)
- C. Zwart B.V. (1)
- CHARON (1)
- CocoBooks, Uitgeverij (1)
- Cossee (1)
- Das Mag Uitgeverij B.V. (1)
- Davey Jones Publishing (1)
- De Bezige Bij Amsterdam (1)
- E-Pulp Publishers (1)
- Edições Jotapê (1)
- Elikser B.V. Uitgeverij (1)
- Glagoslav Publications Ltd (1)
- Gopher (1)
- Het NLP College (1)
- Just Publishers (1)
- Lezerspoort (1)
- Luitingh Sijthoff (1)
- Lydia Bottenburg (1)
- Nieuw Amsterdam (1)
- Nijgh & Van Ditmar (1)
- Racine (1)
- S2 Uitgevers (1)
- Spectrum (1)
- Sweek (1)
- TDE (1)
- Tens Media (1)
- Uitgeverij Brandt (1)
- Uitgeverij De Fontein (1)
- Uitgeverij De Kring (1)
- Uitgeverij Lucht (1)
- Uitgeverij de IJsvogel (1)
- WalburgPers Algemeen (1)
Formaten
Prijs
-
Betje Wolff (1738-1804) is tegenwoordig vooral nog bekend als helft van het schrijversduo dat zij jarenlang met Aagje Deken vormde. Maar voordat zij Deken leerde kennen, had Wolff al naam gemaakt als schrijfster. Met haar scherpe pen riep zij felle controverses op. In deze prachtige, aangrijpende nieuwe biografie laat Marita Mathijsen zien hoe vooruitstrevend Betje Wolff was, als schrijfster, maar ook als eigenzinnige vrouw die het opnam tegen de heersende, conservatieve moraal.
Wolffs leven, zo laat Mathijsen zien, was ongekend opwindend en haar schrijverschap is meesterlijk. Geen vrouw wist ooit zo spottend over het orthodoxe geloof te schrijven. Ze nam ferm stelling tegen de onderdrukking van vrouwen, tegen de slavernij, tegen dierenmishandeling, vóór het natuurlijke, vóór democratisch bestuur. Dat maakt haar uniek, niet alleen toen, maar ook nu nog.
Als dichter en romanschrijver wist zij, deels samen met Deken, bovendien de Nederlandse literatuur te vernieuwen. In de tussentijd werd zij geplaagd door ziektes, persoonlijke aanvallen en politieke omwentelingen - op haar vijftigste moest ze met Aagje naar Frankrijk vluchten. Mathijsen heeft dat alles prachtig vervlochten tot een fascinerende en uiterst leesbare biografie van misschien wel de eerste feministe van Nederland. -
Leven en werk van Hugo Brandt Corstius - Opperlands geniale woordkunstenaar en Nederlands meest gevreesde polemist
Gedurende een halve eeuw heeft Hugo Brandt Corstius als geen ander het publieke debat in Nederland gedomineerd. Onder de namen Piet Grijs, Battus, Stoker, Maaike Helder, Jan Eter en tientallen andere pseudoniemen haalde hij in alle media die ertoe deden de autoriteiten het bloed onder de nagels vandaan - met ijzersterke logica en met humor. Wegens zijn `kwetsende' columns weigerde het kabinet hem de P.C. Hooft-prijs, die hij later alsnog kreeg.In haar grandioze, sprankelende en vlot geschreven biografie van Hugo Brandt Corstius onderzoekt Elsbeth Etty wat deze gevreesde polemist, getalenteerde humorist en geniale woordkunstenaar van Opperlandse taal- & letterkunde dreef. Ze belicht zijn door de Tweede Wereldoorlog bepaalde achtergrond en jeugd, zijn vaak visionaire kijk op zaken, zijn met mystificaties omgeven privéleven en zijn opzienbarende, veelal geheime liefdesaffaires.Naar eigen zeggen loog Brandt Corstius nooit, maar veel heeft hij verzwegen... -
Iedereen heeft wel een oom of opa die overal commentaar op heeft. Nu realiseert Aad zich dat hij net zo'n brompot geworden is. Hij draagt deze zeldzame verzameling van commentaar op de actualiteit (facebookcolumns) en jeugdherinneringen op aan zijn oom Jan. Die zelf twee keer figureert.
Het boek bouwt aan een legpuzzel... en laat zich in willekeurige volgorde lezen. Ieder fragment is verbonden met alle andere. Zó ondergaat de lezer dat ook. Je wilt meer en snel en eigenlijk alle stukjes tegelijk lezen! Kriskras door het boek.
Je glijdt in de huid van een jongen die opgroeit in een Rotterdamse nieuwbouwwijk in 1959 tot 1974. En beleeft dezelfde uitdagingen, hetzelfde geluk, hetzelfde kleine verdriet. Vervolgens lees je wat er van die jongen geworden is en kijk je terug met de wijsheid van nu.
Alsof je bij Aad op bezoek bent, ouwehoert hij over van alles wat in hem op komt. Precies als zijn oom Jan. -
Scholieren gingen door haar boeken geschiedenis studeren. Ze wilden schrijver worden, of troubadour. Ouders noemden hun pasgeborenen Hasse of Thura. En als de kinderen haar romans uit hadden, lazen hun ouders en grootouders ze daarna.
Met haar avontuurlijke jeugdromans vol eigenzinnige, vrijgevochten personages vernieuwde Thea Beckman (1923-2004) de naoorlogse jeugdliteratuur en veroverde ze de harten van generaties lezers, jong én oud. Ze wist al op haar elfde dat ze schrijfster wilde worden. Maar dat ze een van de bekendste en meest geliefde kinderboekenschrijvers zou worden was allesbehalve vanzelfsprekend.
Haar jeugd in Rotterdam werd getekend door armoede als gevolg van de economische crisis in de jaren dertig en de Tweede Wereldoorlog. Dat zette een streep door haar wens te gaan studeren. Maar vastberaden als ze was, wist ze op eigen kracht te bereiken wat ze voor ogen had.
In ruim vier decennia bouwde Thea Beckman een rijk en veelzijdig oeuvre op met klassiekers als Kruistocht in spijkerbroek en Geef me de ruimte! Haar boeken hadden ook een grote vormende invloed op generaties lezers. Dat het oké is om jezelf te zijn, ook als je 'anders' bent, en dat je de vrijheid hebt om zelf te beslissen over je leven en lot - dat is wat zij haar lezers meegaf. -
Ellen Jansen vertelt in Eindelijk Ellen haar aangrijpende levensverhaal. Geboren in een jongenslichaam groeide ze op tot een populaire puber en een daadkrachtige ondernemer. Voor de buitenwereld leek Ellen alles voor de wind te gaan. Diep van binnen was ze echter doodongelukkig. Uit pure angst voor de reacties uit haar omgeving, zowel zakelijk als privé, bleef ze haar ware identiteit jarenlang hardnekkig onderdrukken. Een zware depressie met fysieke klachten en zelfs suïcidale neigingen was het gevolg. Op het dieptepunt koos ze uiteindelijk voluit voor een bevrijdende transitie. En daardoor werd ze Eindelijk Ellen, de stralende en gelukkige (zaken)vrouw die ze nu is.
Ellen is met haar bedrijf Cheappower4U succesvol op het gebied van energietransities in de woningbouw. Als coach en spreker helpt zij daarnaast mensen, teams en organisaties met gewenste transformaties. Ook zet Ellen zich als ambassadrice in voor initiatieven die een inclusieve samenleving nastreven. -
`Ik heb een nogal roerig leven geleid, met te veel drank en drugs, hoewel ook veel aardigheid ondervonden en gelachen.'- Theo van Gogh (1957-2004) aan een penvriendin, vijf weken voor zijn dood.
Opgegroeid in een welgesteld Wassenaars milieu, ontwikkelde Theo van Gogh zich in korte tijd tot de meest controversiële opiniemaker van Nederland. Als cineast, columnist en `predikant van de nihilistische gemeente' stond hij garant voor tumult. Hij bespotte de exploitatie van (oorlogs)leed en bestempelde de islam tot een bedreiging van de vrije westerse waarden. De belediging had hij tot kunst verheven.Tegelijkertijd onderhield Van Gogh een enorm netwerk aan vrienden. Acteurs en actrices liepen met hem weg. En hij was een ontwapenende interviewer, die via `prettige gesprekken' antwoord probeerde te krijgen op de levensvragen waarmee hij zelf worstelde.Waar kwam Van Goghs onstilbare zucht tot beledigen vandaan? In hoeverre speelden de oorlogsgeschiedenis van zijn ouders en zijn afstamming van de beroemde schilder een rol? Jaap Cohen sprak meer dan 150 familieleden, collega's, vrienden én vijanden over een raadselachtige persoonlijkheid, die overal waar hij kwam verwarring stichtte - totdat hij bruut werd vermoord. -
Dit boek is een collectieve autobiografie van onze tijd. Het vertelt het verhaal over de periode 1941-2006 door de lens van het geheugen, van tegenwoordige en herinnerde indrukken, culturele gewoonten, taal, foto's, boeken, liedjes, radio, televisie, reclame en krantenkoppen.
Annie Ernaux slaagt erin een vorm te vinden die zowel subjectief als onpersoonlijk, particulier als collectief is, een nieuw genre in feite, dat beoogt het verleden te vangen. Als vermenging van autobiografische fictie en sociologie is De jaren `een Op zoek naar de verloren tijd van ons tijdperk van mediadominantie en consumentisme' (The New York Times), een monumentale bijdrage aan de twintigste-eeuwse Franse geschiedenis zoals weerspiegeld in het leven van één vrouw. -
Belcampo, pseudoniem van Herman Schnfeld Wichers (1902-1990), geldt als de meest fantasierijke schrijver van de Nederlandse literatuur. Zijn even originele als geestige verhalen maakten hem tot een van onze populairste auteurs.Nico Keuning volgt Belcampo als notariszoon in het gelovige Rijssen, als tbc-patiënt in Renkum en Davos, als student in Amsterdam, op zijn zwerftochten in het buitenland en als schrijver en arts in Bathmen en Groningen. Uit zijn vele brieven komt Belcampo naar voren als een rasoptimist, vrijheidsaanbidder en levensgenieter. Uit zijn vertelkunst rijst het beeld van een visionair, die moeiteloos aan de haal gaat met filosofie, wetenschap en religie.Groots en onbekommerd beschrijft het rijke, avontuurlijke leven van een schrijver, tekenaar, echtgenoot, vader en arts, die altijd in de breedste zin van het woord is blijven zwerven.
-
In januari 1996 verrast Bart Moeyaert zijn zeventigjarige moeder met een verjaardagscadeau. Ze gaan samen drie dagen naar Parijs. Met deze citytrip als leidraad schetst Moeyaert niet alleen een intiem portret van zijn moeder, hij stelt ook vast hoe verbazend vaak Parijs in zijn leven is opgedoken, en hoe weinig hij zijn ouders over zijn leven heeft verteld. Aan de hand van brieven, foto's, herinneringen en dagboekfragmenten vertelt hij openhartig over zijn late coming of age - de zoekende periode na zijn vroege schrijversdebuut. Hij probeert antwoorden te vinden, onder andere op de vragen die hij zijn moeder in Parijs niet heeft gesteld.`De gecomprimeerde en muzikale taal van Bart Moeyaert zindert van de onuitgesproken verlangens en ingehouden emoties.' - juryrapport Astrid Lindgren Memorial Award
-
In Familielexicon brengt Natalia Ginzburg haar Italiaanse familie tot leven. Ze beschrijft het geassimileerd-Joodse milieu van Turijn waarin ze opgroeide in de jaren twintig tot vijftig van de vorige eeuw. Ze staat stil bij de routines en rituelen, grappen en beledigingen die het familieleven kenmerken en schetst een intiem portret van haar ouders.Haar vader Giuseppe Levi, een Joodse wetenschapper, gaat geheel op in zijn werk en zijn wandelmanie. Hij leeft op gespannen voet met zijn blijmoedige, van oorsprong katholieke vrouw Lidia - toch kan hij niet zonder haar. Samen staan ze aan het hoofd van een huis vol vrienden, discussies en activiteiten, boeken en politiek. Terwijl hun kinderen opgroeien tegen de achtergrond van het Italië van Mussolini, verandert het huis van Levi steeds meer in een bolwerk tegen het fascisme.
Familielexicon, een hoogtepunt in het rijke oeuvre van Natalia Ginzburg, verschijnt hier in een nieuwe vertaling van Jan van der Haar. Deze uitgave is voorzien van een inleiding door Cesare Segre, een uitgebreide kroniek door Domenico Scarpa en een nawoord van Cesare Garboli. -
Het leven en werk van Anil Ramdas (Paramaribo, 1958) laat zich lezen als een rusteloze reis van een schrijver op zoek naar een allesomvattend antwoord op vragen over beschaving, identiteit en afkomst. Een reis die vroegtijdig ten einde kwam met zijn zelfmoord in 2012.
De tragiek van zijn leven werd vaak gezocht in zijn thuisloosheid en de ontworteling die zo kenmerkend is voor het bestaan van de migrant. Amatmoekrim voegt hier een ander perspectief aan toe: in een tijd waarin populistische opvattingen verschuiven van de onderbuik naar het centrum van ons politiek denken, houdt Anil Ramdas de Nederlander een genadeloze spiegel voor. Wat zegt de manier waarop Ramdas werd gelezen en begrepen over Nederland zelf?
In wat voor land leef ik eigenlijk? onderzoekt de wisselwerking tussen het innerlijk van Anil Ramdas en de buitenwereld, beide even turbulent. Voor haar onderzoek kreeg Amatmoekrim volledige inzage in de persoonlijke archieven, brieven en e-mailcorrespondentie. Het resultaat is een fascinerend en onthullend portret van een uniek leven, dat tegelijkertijd een scherp licht werpt op de grotere wereld daarbuiten.
Karin Amatmoekrim (Paramaribo, 1976) publiceerde zes romans (waaronder het veelgeprezen Het gym), het kinderboek Tori en een bundel met korte verhalen. Ze is als vaste columnist verbonden aan NRC en schrijft regelmatig voor De Correspondent. De biografie van Anil Ramdas is de handelseditie van het proefschrift waarop ze aan de Universiteit Leiden is gepromoveerd. -
Na de inspannende arbeid aan een boek over
de beeldhouwer Rodin reist de Duitse dichter
Rilke in 1903 naar Italië, vanwaar hij met
vele mensen correspondeert. Onder hen bevindt
zich een leerling van de militaire academie
Wiener-Neustadt, Franz Xaver Kappus,
die Rilke een paar gedichten ter beoordeling
stuurt. Hieruit ontwikkelt zich een briefwisseling
die (zonder het aandeel van Kappus)
in 1929 na Rilkes dood wordt gepubliceerd
en onder de titel Briefe an einen jungen dichter
een van de populairste werken van Rilke
wordt.
In een tijdspanne van vijf jaar legt Kappus
hem de meest uiteenlopende problemen
voor. Uit Rilkes antwoorden is zijn visie op
een groot aantal aspecten van het leven te
distilleren. Deze opvattingen van Rilke zullen
ook nu nog velen aanspreken, bijvoorbeeld
zijn hoop dat de tegenstellingen tussen man
en vrouw zullen worden opgeheven. -
`Ik heb geen literaire interesse, maar bestá uit literatuur, ik ben niets anders en kan niets anders zijn,' schreef Franz Kafka aan zijn verloofde Felice Bauer. Kafka geldt als een van de belangrijkste schrijvers van de twintigste eeuw, met wereldberoemde werken als Het proces en Het slot. Schrijven was zijn bestaan, dat voor hem meer betekende dan een voltooid werk. In Kafka laat Safranski zien wat schrijven voor een leven kan betekenen, hoe alles eraan ondergeschikt kan worden gemaakt, welke uitdagingen en momenten van geluk eruit voortvloeien en welke inzichten zich openen op deze existentiële grens. Maar ook hoe vertwijfeld hij kon zijn, zo schreef hij in zijn testament dat al zijn werk vernietigd moest worden. Safranski vertelt op de hem kenmerkende wijze over de geluksmomenten die Kafka ervaart aan zijn bureau en over momenten waarop de wereld hem volkomen vreemd lijkt
-
De Joodse jurist David Simons (1904-1998) bewoog zich zijn hele leven ogenschijnlijk moeiteloos tussen twee werelden. Hij maakte al vóór de Tweede Wereldoorlog carrière in een niet-Joodse omgeving, daarbuiten zette hij zich, gedreven door zionistische idealen, in voor de Joodse gemeenschap. Met zijn gezin overleefde hij de Duitse bezetting onder bescherming van het departement van Binnenlandse Zaken.Na de oorlog pakte hij zijn vooroorlogse leven weer op. `Vergeet de trieste dagen...' schreef hij in maart 1945 aan zijn zuster in Engeland. In plaats van uren over de oorlogsjaren te praten was het beter om vooruit te kijken. Maar de verdrietige dagen van vervolging en verlies lieten zich niet wegwensen. Zijn echtgenote Ida, pianiste en schrijfster, leed eronder, en ook buiten de intimiteit van het eigen gezin was de oorlog nooit ver weg.Hinke Piersma ging in dit boek de uitdaging aan om te schrijven over een man die weinig prijsgaf over zijn leven en zich zelden uit de tent liet lokken.
-
George Harrison wordt nog altijd beschouwd als een van de beste gitaristen van zijn tijd. Toch voelde hij zich bij The Beatles, dienstbaar als hij was aan John Lennon en Paul McCartney, het vijfde wiel aan de wagen. Een maand nadat de Fab Four in april 1970 uit elkaar gingen, begon Harrison aan de opnames van zijn fenomenale album 'All Things Must Pass'. Toch had hij bij The Beatles ook al ruimschoots zijn sporen verdiend met iconische nummers als `While My Guitar Gently Weeps', `Here Comes the Sun' en `Something'. Harrison was een man van tegenstellingen. Hij zwoer het materialisme af, én schreef het nummer `Taxman'. Hij kon vreselijk jaloers zijn, maar bleef goede vrienden met Eric Clapton toen die er met Harrisons grote liefde Pattie Boyd vandoor ging. Philip Norman volgde Harrison decennialang en sprak met talloze mensen uit zijn directe omgeving. Het resultaat is een meesterlijke biografie, waarin we George Harrison leren kennen zoals hij was: een van de meest intrigerende artiesten van zijn tijd.
-
Brieven uit Genua is de natuurlijke tegenhanger van La Superba. Het speelt zich voor het grootste deel af in dezelfde stad. De roman komt erin ter sprake, en de ontvangst ervan. Toch is het ook een heel ander boek. De fictieve auteur uit La Superba heeft in de brieven plaatsgemaakt voor het gelijknamige personage in het barre, bange oord dat werkelijkheid heet: alle brieven zijn echt en voor zover mogelijk werkelijk verstuurd. In die brieven reflecteert de schrijver niet alleen op zijn bestaan als schrijver en op het schrijven zelf, op zijn jeugd in Rijswijk en zijn studententijd in Leiden, maar ook op de gebeurtenissen in de wereld.
Tijdens het schrijven van de brieven ontspint zich het verhaal van een grote liefde die alles verandert. Irritant scherpzinnig, pijnlijk grappig en hartverscheurend eerlijk. -
Op 22 februari 1942 pleegde de Oostenrijkse schrijver Stefan Zweig samen met zijn vrouw zelfmoord in Brazilië. Als emigrant op de vlucht voor het naziregime had hij daar kort voor zijn dood zijn herinneringen opgetekend aan een wereld die naar hij vreesde op het punt stond te verdwijnen. De in 1944 postuum verschenen autobiografie biedt een indrukwekkend beeld van het oude Europa waarmee Zweig zich als (geassimileerde) jood, geëngageerd schrijver en humanist sterk verbonden voelde.
Op zijn veelvuldige reizen naar Europese metropolen kwam hij in contact met vele invloedrijke intellectuelen en kunstenaars van zijn tijd, zoals Romain Rolland, Maxim Gorki en Einstein. Ook schetst hij een weergaloos, intiem beeld van zijn geboortestad Wenen, dat rond de eeuwwisseling als het onaantastbare centrum van de moderne Europese cultuur gold, met bekende schrijvers als Arthur Schnitzler en Hugo von Hofmannsthal, musici als Gustav Mahler en Arnold Schnberg, en `de outsider Sigmund Freud. In dat supranationale Wenen werd Zweigs ijveren voor een verenigd Europa geboren. -
In de naoorlogse jaren was Ellen Warmond (1930-2011) een geliefde dichter. Vanaf
haar debuut Proeftuin (1953) wist ze haar soms duistere wereldbeeld te vertolken in
toegankelijke en vaak geestige gedichten. Ze was een bijzondere stem in de literaire
wereld: ze was behalve terughoudend en introvert, hoogst eigenzinnig. Geef niet
mee! vertelt haar levensverhaal. Van een subtiel maar onmiskenbaar - door de
oorlog getekende jeugd - in Rotterdam, naar een al snel gekortwiekte carrière als
balletdanseres, tot dichter. Een dichter die haar zoektocht naar vriendschap en
identiteit herkenbaar vormgaf. -
Toen journalist en dichter József Debreczeni in Auschwitz aankwam was zijn levensverwachting vijfenveertig minuten. Dat was de tijd die de nazi's nodig hadden om de halfdode gevangenen in groepen te sorteren en naar de gaskamers te sturen. Nadat hij de selectie had overleefd kwam hij via diverse Auschwitzkampen in het koude crematorium' terecht, het ziekenhuis' in werkkamp Drnhau, waar gevangenen die te zwak waren om te werken op hun executie wachtten.Het koude crematorium verscheen voor het eerst in 1950 en was het eerste boek in communistisch Oost-Europa dat het ware gezicht van de Holocaust liet zien. Met nietsontziende precisie beschrijft Debreczeni de sociale orde en de mechanismen van ontmenselijking in de kampen. Meer dan zeventig jaar later wordt dit literaire meesterwerk wereldwijd vertaald.
-
Anjet Daanje staat in het Nederlandse literatuurlandschap op eenzame hoogte. Al jarenlang schrijft deze Groningse auteur een ongelooflijk oeuvre bij elkaar dat getuigt van een buitengewoon verteltalent. Toch bleef zij lange tijd onopgemerkt.
Voor 'Het lied van ooievaar en dromedaris' ontving Anjet Daanje de Libris Literatuurprijs, en met de uitreiking van de Constantijn Huygens-prijs die zij in januari 2024 ontvangt, krijgt ze eindelijk de erkenning die ze verdient. Dit boek beoogt haar glanzende oeuvre extra uit te lichten, en de plek ervan in de Nederlandse literatuur te onderzoeken en onderstrepen. Opdat Daanjes schare fans mag groeien.
Ingeleid door Thomas de Veen, met Beatrice de Graaf, Marie-José Klaver, Maaike Meijer, Iduna Paalman, Rik Peels en Yentl van Stokkum. -
Het niet zozeer plotselinge als wel onverwachte overlijden van Gerbrand Bakkers vader bezorgde zijn moeder veel verdriet. Als je na vierenzestig jaar huwelijk alleen overblijft, is het bijna onmogelijk de draad nog op te pakken. `De fut is eruit.' Maar het leven loslaten is ook nog niet zo makkelijk. Gerbrand Bakker beschrijft een jaar uit het leven van zijn verweduwde moeder en de familiaire dingen die daarmee samenhangen. Daarnaast beschrijft hij, net als in Jasper en zijn knecht en Knecht, alleen, zijn eigen dagelijkse leven, dat een nogal verrassende wending heeft genomen nadat er een man en een hond bij hem zijn ingetrokken.Gerbrand Bakker doet in Moeder, na vader wat hij in Privé-domein al twee keer eerder deed: uiterst boeiend en ontroerend schrijven over alles wat dichtbij is in zijn leven: zijn ouders, zijn geliefden, de eigen omgeving, de natuur en de literatuur.
-
Tove Ditlevsen (1917-1976) werd jarenlang gezien als een schrijver die niet in de literaire kringen van haar tijd paste: ze was een huisvrouw uit de arbeidersklasse met vier gestrande huwelijken en een sluimerende drugsverslaving, waar ze ook nog eens openhartig over schreef. Ze bouwde tijdens haar leven een grote schare fans op, maar werd ook door menigeen neergesabeld. Nu wordt haar rauwe en springlevende oeuvre wereldwijd herontdekt: haar vermaarde, autobiografische Kopenhagen-trilogie wordt inmiddels in 34 landen uitgegeven.
Ditlevsen schreef autofictie, lang voordat dat woord werd uitgevonden, en gebruikte zichzelf en haar naasten genadeloos in haar schrijven. Ze schreef over psychische aandoeningen, misbruik en moederschap, over gender, verlangen en seks, waarmee ze haar tijd ver vooruit was.
In Tove Ditlevsen, de biografie tekent Jens Andersen met nieuwe bronnen het tot nu toe meest genuanceerde portret op van de flamboyante en compromisloze schrijver. Een onmisbare dwarsdoorsnede van het leven van het meest geliefde literaire buitenbeentje van Denemarken, die leest als een roman.
Jens Andersen (1955) publiceerde veelgeprezen en prijswinnende biografieën, waaronder die over Astrid Lindgren, Hans Christian Andersen en de lego-familie.
Over de vertaler:
Lammie Post-Oostenbrink vertaalt uit het Deens, Noors en Zweeds. Ze is de vaste vertaler van Tove Ditlevsen. -
Biograaf Mark Schaevers realiseerde zich maar al te goed dat hij bij het schrijven over Hugo Claus meerdere levensverhalen had te doorgronden. Schrijver, kunstenaar, filmer: alleskunner Hugo Claus heeft er alles aan gedaan om de mythe van zijn biografie mee vorm te geven. Schaevers' werkwijze is dezelfde als bij zijn bekroonde boek over Felix Nussbaum. Hij volgt zijn onderwerp op de voet, zonder expliciet te interpreteren. Waar de schrijver dacht: `ik ben de baas, hè, van al die Clausen', geldt dat evenzeer voor de biograaf. Te midden van alle tegenstrijdigheid heeft Schaevers een leven van eenheid kunnen beschrijven, en ook voor wie Claus dacht te kennen zal het totaalbeeld verrassend zijn. De levens van Claus is het resultaat van diepgravend onderzoek, van geduld en sensitiviteit, en een getuigenis van een scherp verstand en literaire verbeelding.
De meesterverteller Schaevers brengt de lezer dichter bij Claus dan de schrijver zelf ooit heeft toegestaan, en tegelijk is deze biografie een wervelende cultuurgeschiedenis die meer dan een halve eeuw bestrijkt. -
Simon Gompes, kind uit een seculier joods gezin, en Herman Schpektor, kind van orthodox joodse ouders, hebben iets gemeen: allebei vluchtten ze als tieners voor het antisemitisme dat na het uitbreken van de oorlog Europa overspoelde. In 'De vlucht wordt duur betaald' beschrijft Loes Gompes hun indrukwekkende vluchtverhalen. Haar eigen familie vluchtte aan het begin van de oorlog via Frankrijk, Portugal en Zuid-Afrika en kwam in Nederlands-Indië
terecht. De familie Schpektor reisde twee jaar later via Frankrijk en Spanje naar Jamaica. Gompes beschrijft niet alleen hoe het noodlot de een gruwelijk kan treffen en de ander met de schrik laat vrijkomen, maar reconstrueert ook de opmerkelijk nonchalante houding van de Nederlandse regering ten opzichte van de Nederlandse joden die Europa probeerden te ontvluchten.