Bij de diagnose kanker slaat vaak de radeloosheid bij de patiënt en zijn familie toe. Toch moet er nagedacht worden of men zich wil laten behandelen, en zo ja, hoe. Want voor één diagnose zijn er vaak verschillende behandelmethoden en de keuze van artsen en patiënten op dit punt heeft meestal meer met persoonlijke dan met medische argumenten te maken.
Kiezen bij kanker. (Hoe) laat ik me behandelen? wil patiënten bewust maken van hun mogelijkheden. Met praktische richtlijnen van dr. Paul Kil en in gesprekken van Corine Koole met wetenschappers, artsen en patiënten, wordt het patiënten en hun naasten makkelijker gemaakt te kiezen tussen de veelheid aan opties op het gebied van onder meer borst- en prostaatkanker en hersentumoren. Wanneer bijvoorbeeld kies je voor een borstsparende operatie, en wanneer voor amputatie? Wanneer voor bestraling, wanneer voor chemotherapie? En op welk moment besluit je een behandeling te staken? Dit boek leidt je door een wereld die je liever niet had willen betreden, maar waar je toch je eigen weg in moet zien te vinden.
Paul Kil (1955) is sinds 1991 als uroloog werkzaam in het St. Elisabeth Ziekenhuis Tilburg, met als aandachtsgebied oncologie. Hij schreef eerder met Marion Bloem Als je man verandert. Wat gebeurt er met een relatie als de man prostaatkanker krijgt?
Corine Koole is journalist en schrijver voor Volkskrant Magazine, De Morgen en linda. en schreef onder meer De kleine stad van leven en dood, een intiem portret van het AMC in Amsterdam.
`Het verbaast me dat niemand ooit tegen me heeft gezegd: luister, sommige bijwerkingen gaan nooit meer over. Dan had ik heel andere keuzen gemaakt.
Jet van der Meijden, patiënt
`Voor veel behandelingen in de oncologie geldt, dat ze zonder overleg met de patiënt worden uitgevoerd.
Anne Stiggelbout, hoogleraar besliskunde Leiden
`Het probleem is dat wij vaak geen genezing hebben. En toch geven we een behandeling. Dokters lijken patiënten niet te kunnen vertellen dat ze doodgaan.
Guus Beute, neurochirurg St. Elisabeth Ziekenhuis Tilburg
`Borstkankerscreening is een schijngeruststelling. Zelf zal ik nooit naar de bus gaan om me te laten screenen.
Lideke van der Steeg, chirurg AMC en VUMC Amsterdam
Heb jij last van buikpijn, winderigheid en andere ongemakken? Krijg je extra klachten van bepaald eten? Wil je graag weten waarom je deze klachten hebt en hoe je ze kan verminderen of zelfs helemaal kan laten verdwijnen? Dan is dit boek geschikt voor jou! Volg de unieke en effectieve 5-stappenmethode S.M.I.L.E. en word buikpijn vrij!
In dit boek bekijk je je buikpijn van alle kanten:
- Stress, welke invloed heeft dat op je buik?
- Medicijnen en supplementen, welke kan je beter wel en beter niet slikken?
- Immuunsysteem, waarom is dat belangrijk en hoe het optimaliseer je het?
- Leefstijl, hoe beïnvloedt die je buikklachten?
- Elimineren, hoe kun je stapsgewijs ontdekken welke voedingsmiddelen jou dwars zitten?
Sigrid (1970) is diëtist, ervaringsdeskundige en spreekster. Vanuit haar diëtistenpraktijk heeft ze al honderden mensen begeleid met buikpijnklachten. Zelf heeft ze van kinds af aan last van buikpijn, darmkrampen, winderigheid en obstipatie door een zogenoemde prikkelbare of spastische darm. Na diverse opleidingen zoals orthomoleculaire therapie, Voeding & Diëtetiek en de internationale FODMAP-cursus voor diëtisten, is ze erachter gekomen waarvoor ze gevoelig is en waarom. Sindsdien is ze klachtenvrij! Haar kennis en ervaring wil ze graag met jou delen, zodat ook jij ontdekt hoe je van je klachten af komt.
De auteur is gepensioneerd gynaecoloog. In zijn boekje beschrijft hij hoe zijn speciale belangstelling voor miskramen is ontstaan. Nauwkeurig onderzoek van de vruchten die bij een miskraam werden gevonden leidde hem tot nieuwe inzichten. De belangrijkste daarvan was dat de oorzaak van de meeste miskramen een gevolg is van aanlegstoornissen van de vrucht en niet van afwijkingen bij de zwangere. Dat geldt ook voor miskramen die zich herhalen. Bovendien bleek dat het vooruitzicht voor een goede afloop in ( één van de ) volgende zwangerschappen zeer gunstig is. De auteur toont aan dat "herhaalde miskraam" geen echt ziektebeeld is en dat alle pogingen tot "behandeling" ineffectief zijn en bovenal onnodig. Kennis van deze bevindingen kan de vrouw die het overkomt moed geven om haar pogingen voort te zetten. Het is een weg die vrijwel altijd tot het gewenste doel leidt: de geboorte van een voldragen kind.