This pioneering textbook explores the theoretical background of cultural variety, both in past and present. How is it possible to study 'culture' when the topic covers the arts, literature, movies, history, sociology, anthropology and gender studies? 'Understanding Culture' examines the evolution of a concept with varying meanings depending on changing norms. Offering a long-duration analysis of the relationship between culture and nature, this book looks at the origins of studying culture from an international perspective.
Using examples from the several scholarly traditions in the practice of studying culture, the book is a key introduction to the area. It identifies the history of interpreting culture as a meeting point between the long-standing historical investigation of 'humanism' and 'postmodernism' and is a comprehensive resource for those who wish to further their engagement with culture as both a historical and contemporary phenomenon.
`Tokio mon amour' van Ian Buruma is het portret van de schrijver als jonge man en van Tokio, de stad die hem mede vormde. Toen Buruma in 1975 aankwam in Tokio, wist hij niet wat hem te wachten stond. Hij was in Amsterdam en Parijs gefascineerd geraakt door Japanse films en theater en dus reisde hij naar de bron. Die wilde hij zelf ervaren. En Tokio wás ook overweldigend. Een stad die zich na de oorlog aan het heruitvinden was, maar waar het verleden wel zichtbaar bleef. Hier begon voor Buruma een levenslange liefde.
In `Tokio mon amour' schetst Ian Buruma met zijn bekende scherpe blik de spanning tussen oost en west, de sfeer van Tokio in de jaren zeventig en de positie van de gaijin, de blanke buitenlander in Japan: bevoorrecht, vrij, soms verguisd, maar altijd marginaal. Het is een bijzonder verhaal over de wens om grenzen te overschrijden: culturele, kunstzinnige en seksuele.
In het nuchtere `Warme aarde, koel hoofd' houdt wetenschapsjournalist Simon Rozendaal de vanzelfsprekendheden binnen het Klimaatdebat tegen het licht en stelt indringende vragen over wat we zo zeker denken te weten. Hoe erg wordt de opwarming van de aarde en kan de mens er iets aan doen? Zijn zon en wind in staat de rol van fossiele brandstoffen over te nemen? Hebben we kernenergie te vroeg in de ban gedaan en doen we dat nu ook met gas?
Op een middag in juni 2018 werd de Klimaatwet gepresenteerd. In 2050 zou Nederland nagenoeg klimaatneutraal zijn. Iedereen feliciteerde elkaar met `de meest ambitieuze wet ter wereld' en de maatschappelijke consensus leek in één klap bijgesteld: de energietransitie is de grootste uitdaging van deze tijd en we moeten voor 2040 van het gas af. Sindsdien is het onderwerp niet meer weg te denken uit het publieke debat. Rozendaal bepleit om bij dit beladen onderwerp het hoofd koel te houden en behandelt zowel de wetenschap als het discours rond de energietransitie. Voorzichtig veranderen is zijn motto.
`De halalborrel' van Maurits Berger is een toegankelijk boek voor iedereen die het gesprek over de islam naar een hoger niveau wil tillen. Want hoe moet het verder met de islam in Nederland? Berger geeft in dit boek antwoord op die vraag, aan de hand van meer dan twintig jaar kennis en ervaring in het islamdebat. Daarnaast bespreekt hij academische inzichten, vele gesprekken, ervaringen en voorbeelden van imams, moslimjongeren, politici, leraren, ambtenaren, politiemensen en zijn eigen studenten. Berger legt de vinger op de oorzaken van de spanningen, laat zien waar de gevoeligheden liggen en waarom hij desondanks toch optimistisch is over de toekomst.
`Antonlogie' is een bundel met verhalen over het gedachtegoed van Anton de Kom. Anton de Kom was een antikoloniaal denker, verzetsstrijder, vader, auteur en dichter. Hij schreef onder meer Wij slaven van Suriname (1934), dat in 2020 een bestseller werd. De Kom wijdde zijn leven aan de strijd tegen kolonialisme en fascisme. De verhalen in deze bundel laten zien hoezeer zijn gedachtegoed een bron van inspiratie is voor vele generaties.
Met bijdragen van Mitchell Esajas, Guno Jones, Nina Jurna, Vincent de Kom, Ianthe Sahadat, Humberto Tan en de winnaars van de Anton de Kom schrijfwedstrijd 2021: Liang de Beer en Rudya Melim.
Deze digitale versie van Repressief liberalisme gaat in op de paradox van het huidige politieke bestel, dat enerzijds de vrijheid verkondigt, maar anderzijds deze steeds geraffineerder aan banden legt. Wat doet dit bestel met democratie en zou de kunstenaar daar een zinvol antwoord op kunnen bieden?
`Prooi' is het nieuwste boek van Ayaan Hirsi Ali. De these van dit even scherpzinnige als controversiële boek is simpel. Hirsi Ali stelt dat de recente instroom van mensen uit een islamitische samenleving een gevaar vormt voor de rechten van vrouwen, niet alleen van migranten maar ook van vrouwen uit de westerse cultuur. Daarover durft niemand openlijk te praten uit angst voor racist of extreem-rechts te worden uitgemaakt. Hirsi Ali wil het taboe doorbreken vanuit de gedachte dat als we er niet openhartig over praten, we de rechtspopulisten die het er wél over hebben en vaak schromelijk overdrijven en haat tegen migranten voeden, juist in de kaart spelen. Het betoog bestaat uit een mix van persoonlijke verhalen en getuigenissen, harde feiten, cijfers en kritiek op het integratiebeleid van Europese landen. Hirsi Ali is zich bewust van het gevoelige karakter van de dingen die ze zegt. Ze wil laten zien dat ontkenning van het probleem geen oplossing is. `Prooi' biedt een aantal bijzonder overtuigende oplossingen voor de beschreven problemen - Hirsi Ali eindigt dus met een positieve noot: een oproep tot verandering.
Maakt kunst gelukkig? Als schrijver is Marc Reugebrink de aangewezen man om die vraag te beantwoorden. Hij vertelt in Het geluk van de kunst hoe en waarom we in de fantasie van schrijvers willen geloven of waarom net niet. Reugebrinks verhaal over de betekenis van literatuur gaat uiteindelijk over hoe wij naar de wereld kijken, twijfelend tussen realisme en romantiek. De fundamentele historische ervaringen die we delen, zoals de val van de Muur, 9/11, de explosie van de nieuwsstroom, bepalen hoe we met literatuur omgaan. Reugebrink ziet vooral een breuk na 1989 en probeert te begrijpen waarom literatuur een ongevaarlijke subcultuur is geworden, gedoogd in de media en verdwenen uit het onderwijs.
Het geluk van de kunst is een verrassend, eerlijk en verhelderend boek over de inspiratie en de waarde die we vandaag uit literatuur kunnen putten.
Marc Reugebrink (1960) is schrijver, dichter en essayist. Hij woont en werkt in Gent. Zijn werk is meermaals genomineerd en bekroond, onder meer met De Gouden Uil (Het grote uitstel, 2007). Over zijn roman Menens (2010) schreef Yves Desmet in De Morgen: 'Dit boek gaat over toegepaste ideologie, filosofie en psychologie, en dat allemaal met een intensiteit en een vaart die je zonder medelijden volledig in het boek meetrekken.' Volg Marc Reugebrink op zijn weblog: reugebrink.skynetblogs.be.
In "Blok voor blok' neemt technologiejournalist Stephen P. Williams de lezer mee in de wereld van blockchain. Dit resulteert in een fascinerende ontdekkingsreis naar de nabije toekomst.
We horen veel over blockchain, maar slechts weinig mensen kunnen helder uitleggen wat het is en wat het kan. Stephen P. Williams lukt dat wél. In zekere zin is blockchain vergelijkbaar met het besturingssysteem van je computer, schrijft hij. Het is een onderliggende technologie waarop applicaties kunnen draaien. Revolutionair aan blockchain is echter dat het een netwerk zonder centrale autoriteit is. Het is transparant, democratisch en niet te hacken.
Aan de hand van aansprekende voorbeelden maakt Williams voor iedereen begrijpelijk waarom blockchain weleens de belangrijkste uitvinding van onze tijd zou kunnen zijn, met grote impact op de economie, politiek, wetenschap, kunst en talloze andere aspecten van ons leven.
Met `Berichten uit de Sahara' bood Sanmao haar lezers een blik op een oneindig veel grotere wereld, op het moment dat in de jaren zeventig in Taiwan traditioneel nog vooral het belang van familie werd benadrukt. Ze trok naar verre oorden die zelfs nu nog voor de meeste mensen onbekend gebied zijn, produceerde een amalgaam van travelogue, memoir en fictie.
Sanmao's berichten uit de Sahara zijn extra interessant omdat ze een uniek perspectief bieden op dit gekoloniseerde gebied: Sanmao is niet Europees maar ook niet Afrikaans, wit noch zwart, en hoort daarmee niet tot de kolonisators maar ook niet tot de gekoloniseerden. Via haar man is ze verbonden met Spanje, maar tegelijk woont ze in een Sahrawi-wijk. In haar verhalen vertelt ze hoe ze omgaat met zowel Spanjaarden als met lokale Sahrawi.
De periode tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog heeft in de Lage Landen tot nog toe weinig aandacht gekregen. Het leek een niemandsperiode, een verminkt tijdsgewricht, dat letterlijk en figuurlijk weggedrukt werd door de oorlogen. Ten onrechte, zo blijkt uit De levenskracht der bevolking. Het interbellum was een dynamisch sociaal laboratorium en kende intense maatschappelijke spanningen. De moderniteit was op kruissnelheid gekomen en riep tegengestelde reacties op, gaande van radicale omarming tot reactionaire verwerping. Politieke democratisering botste op antidemocratische reacties en nieuwerwetse tendensen in het huwelijks- en gezinsleven lokten antimoderne kritiek uit. In de westerse wereld woedde een debat over 'de bevolkingskwestie'. Een aantal demografische evoluties werd in brede kringen gelezen als een teken dat het met de westerse cultuur de verkeerde kant uitging en dat een aantal waarden en normen dreigde verloren te gaan. In dit boek nemen Nederlandse en Vlaamse historici, sociologen, economen en demografen een reeks thema's onder de loep rond 'volk', huwelijk en gezin, leven en dood tijdens het interbellum. Ze doen dit vanuit actuele invalshoeken en met verrassende bronnen en originele methoden. De belangrijkste thema's uit die tijd staan ook vandaag (opnieuw) op de maatschappelijke agenda: lage vruchtbaarheid, vergrijzing en internationale migratie.