Wat is 'niets'? Wat blijft er over als je alle materie weghaalt? Kan leegte bestaan?
Dit 'Elementaire Deeltje' verkent de wetenschap en de geschiedenis van begrippen als leegte, ruimte en vacuüm: van Aristoteles die volhield dat het vacuüm niet mogelijk was, via theorieën van Newton en Einstein, naar onze laatste ontdekkingen in deeltjesversnellers. Het laat zien dat vacuüm helemaal niet leeg is, dat het vol is met deeltjes die spontaan ontstaan, wat aanwijzingen oplevert over hoe het heelal is ontstaan.
Zou er niets bestaan als er niemand is om het waar te nemen? Waar kwam alles vandaan? Wat ligt er buiten het heelal? Frank Close behandelt deze en andere fascinerende vragen op een levendige en aansprekende wijze.
Bestaat de wereld om ons heen uit onvoorstelbaar kleine, trillende snaartjes? Volgens de snaartheorie wel. Theoretisch natuurkundigen denken dat ze met die theorie ooit alle deeltjes en krachten in het universum zullen beschrijven.
De snaartheorie is echter nog lang niet de ultieme Theorie van Alles. Critici zien haar zelfs meer als mooie wiskunde dan als echte natuurkunde. Bovendien kampt de theorie met een schrijnend gebrek aan toetsbare voorspellingen.
Onder natuurkundigen is de snaartheorie een veelbesproken onderwerp. Maar nieuwsgierige buitenstaanders krijgen slechts zelden te horen hoe de theorie echt werkt en waarom die zo veelbelovend is. Voor hen beschrijft dit boekje de grondslagen van een fascinerend idee dat ons wereldbeeld omver kan gooien.
Is ons heelal het enige? Of is het er slechts eentje in een enorme verzameling van parallelle universa? En stel dat het er meer zijn, waar houden al die geheimzinnige soortgenoten van ons heelal zich dan schuil?
In Het multiversum nodigt Ans Hekkenberg je uit om over de grenzen van onze werkelijkheid heen te kijken. Ze bespreekt hoe verschillende wetenschappelijke theorieën de deuren naar het multiversum openen. Zo dicteert de kansrekening dat iedereen, in een oneindig groot heelal, oneindig veel dubbelgangers heeft. Uit de vreemde wetten van de quantummechanica volgt dat de werkelijkheid zich met elke keuze die je maakt opsplitst. En de snaartheorie zegt dat er talloze andere dimensies zijn, waar de natuurwetten heel anders zijn dan bij ons. Van de allesomvattende oerknal tot het moeras van de snaartheorie, in dit boekje staat je een onvoorstelbare reis tot ver buiten je dagelijkse realiteit te wachten.
Op een vrijdagmiddag in 2009 vond de politie het lichaam van de 78-jarige Mathilda Snoek. Zij was door 51 messteken om het leven gebracht. Haar voormalige thuishulp, Michelle Bovenkerk, werd veroordeeld voor de moord.
Biologische sporen van Michelle werden op allerlei plekken in Mathilda's huis aangetroffen, soms vermengd met bloed. Volgens Michelle had zij die sporen achtergelaten toen zij de dag voor de moord bij Mathilda op bezoek was geweest of toen zij een tijdje daarvoor nog bij Mathilda had schoongemaakt. Dat zei allemaal niet zoveel.
Maar er was meer. Michelle had op die vrijdagochtend om onduidelijke redenen de boodschappenbezorgdienst van Mathilda afgebeld. En ze deed verdachte uitspraken tegen familieleden. Tijdens het hoger beroep legde Michelle uit dat zij had geprobeerd de schuld naar zich toe te trekken omdat zij werd bedreigd door Mathilda's onderbuurman. Hij zou volgens haar de moord hebben gepleegd.
In het Project Gerede Twijfel werd de veroordeling van Michelle onderzocht. Wij vergeleken een moordscenario, een diefstalscenario en een schoonmaakscenario. Bij welk scenario past het bewijs het beste?
Veel schoolboekjes leggen entropie uit als `wanorde' of `chaos'. Dat is een beetje kort door de bocht. Dit boekje legt aan de hand van het opgooien van muntjes uit wat entropie écht is. Entropie ligt aan de basis van de grootste natuurkundige raadsels van dit moment: van het mysterieuze binnenste van zwarte gaten tot de vraag of we leven in een geavanceerd kosmisch hologram. De auteur laat je op speelse wijze kennismaken met een begrip dat helemaal niet zo ingewikkeld is als de ietwat esoterische naam doet vermoeden.
Een zonnestraal in een kamer verlicht vaak allerlei rondzwevende zonnestofjes. Als men deze stofjes nauwkeuriger bekijkt, blijken ze meestal afgebroken te zijn, dus een onderdeel te zijn, van niet aanwezige grotere deeltjes. Als eenvoudigste principe kan men stellen dat elk deeltje een onderdeel is van een groter deeltje. Hierdoor moet een groter deeltje altijd uit kleinere deeltjes bestaan en ook moeten zijn ontstaan, uitgezonderd het allerkleinste, dat we kunnen weergeven met A. Dat moet zijn ontstaan uit het niets, dat in de fysica omschreven wordt als het kwantummechanische VOID.
De Aarde zweeft om de zon doordat de zon de Aarde aantrekt. De zon trekt ook de andere planeten aan. Dr. Van Meerten ontwierp een mathematische zoekmachine om de GGD (=grootste gemene deler) uit te rekenen, en paste die toe op de stralen van de banen van de binnenplaneten (Mercurius, Venus, Aarde, Mars). De bedoeling was om aan te tonen dat er een regelmaat schuilt in de baanstralen. Er kwam inderdaad een regelmaat uit de berekeningen tevoorschijn.
The author advices us to study ever smaller particles, rather than trying to discover bigger and bigger particles (like the Higgs boson) with ever costlier colliders. His research has produced evidence for a rapid creation of the photon like particles A (acon) from the quantum mechanical VOID, followed by a rearranging of 24 As in a circle, designated as B (belton). Four beltons, arranged into a cross, form the photon like C (cosmon). He shows that particles with a gravitational mass continuously create C, producing a gas like medium, called C gasoid, which carries the properties of gravitation. This sequence of the pedigree is continuously repeated. 24 Cs in a circle form a D (discon). Four Ds in a cross form the photon like E (elon) with a mass of 20.81 × 1040 kg. This can be written as follows: VOIDA B C D E _ G
The Es and the Gs produce: the E gasoid and the G gasoid, which carry the properties of electrostatic forces and magnetic forces, respectively. The photon G (gason) has a mass of 13190000 × 104 kg during its _ ight. New fundamental formulas about the structures of neutron and proton have emerged.