Hoe burgerjournalisten wereldwijd oorlogsmisdaden ontrafelen – Met speciaal voorwoord van Christiaan Triebert
'Het boek overtuigt door de baanbrekende bevindingen, maar ook door Higgins' openheid en bescheidenheid.' Het Financieele Dagblad
In 2014 kwam aan het licht dat Rusland verantwoordelijk was voor het neerhalen van vlucht MH17. Deze schokkende onthulling werd niet gedaan door een inlichtingenorganisatie of traditionele nieuwsmedia, maar door burgerjournalisten van Bellingcat, het online onderzoekscollectief dat de manier waarop we denken over nieuws voorgoed veranderde.
In Wij zijn Bellingcat vertelt oprichter Eliot Higgins het verhaal van hoe hij een geheel nieuwe manier van journalistiek creëerde en wereldwijd burgerjournalisten in staat stelde om misstanden aan de kaak te stellen, enkel met behulp van hun computer en smartphone. Hij brengt de tools in kaart die gebruikt worden voor het analyseren van gegevens, van het opsporen van geolocaties tot het bepalen van het precieze tijdstip waarop een foto is gemaakt. En hij neemt ons mee in de grootste scoops van Bellingcat – zoals de onderzoeken naar vlucht MH17 en de Syrische burgeroorlog. Higgins geeft ons een unieke kijk achter de schermen bij de organisatie die onderzoeksjournalistiek naar het digitale tijdperk bracht.
Met speciaal voorwoord van Christiaan Triebert, winnaar van de Pulitzerprijs en voormalig journalist van Bellingcat
'Wij zijn Bellingcat is Higgins' meeslepende verslag van hoe hij berichtgeving  opnieuw uitvond voor het internettijdperk.' The Observer
'Een fascinerend, verbijsterend boek.' Spectator
'Eliot Higgins en Bellingcat vechten tegen Vladimir Poetin en de zijnen met behulp van slechts hun computers en smartphones.' Foreign Policy Lees meer Lees minder

De Verenigde Staten trekken zich terug uit het Midden-Oosten; Rusland, China en superambitieuze regionale leiders vullen de gaten. Trump heeft het gebied nog eens extra volgepompt met wapens, maar ook de Russen leveren aan wie ook maar betaalt. Wordt het Midden-Oosten één groot strijdtoneel waar de drones over en weer vliegen? Met aan de ene kant Iran en zijn bondgenoten in Syrië, Irak en Libanon en daartegenover de conservatieve Golfheersers?
Zoals gewoonlijk in het Midden-Oosten ligt het niet zo simpel. In Wereld in wanorde legt Carolien Roelants uit wie er allemaal tegenover wie staan en waarom. De lage olieprijs dwingt de roekeloze Saoedische kroonprins tot inbinden; worden zijn revolutionaire plannen nog uitgevoerd? De nieuwe, zeer assertieve hoofdrolspelers zijn Turkijes Erdoan met tegenover zich de Emiraatse sterke man, Mohammed bin Zayed. Iran op zijn beurt biedt Trumps 'zwaarste sancties ooit' het hoofd, maar het revolutionaire bewind ontaardt in een ordinaire dictatuur. Gaat Joe Biden als president het tij keren? De verwachtingen zijn niet hooggespannen.
Intussen blijft in veel landen de bevolking protesteren tegen corruptie en repressie. Waarom heeft dat tot dusverre alleen in Tunesië en Soedan resultaat opgeleverd?

Carolien Roelants (1948) volgt voor NRC Handelsblad al meer dan veertig jaar de ontwikkelingen in het Midden-Oosten. Ze schreef onder andere Dwars door het Midden-Oosten (2019), Iran achter de schermen en, samen met Paul Aarts, Saoedi-Arabie. De revolutie die nog moet komen. Voor haar column 'Dwars' in NRC ontving ze in 2018 de Leon Wecke-prijs en in 2020 werd ze door het Humanistisch Vredesberaad uitgeroepen tot Journalist voor de Vrede. Lees meer Lees minder

Mondige mediaconsumenten hebben steeds meer mogelijkheden (vooral online via sociale media) om tekst en uitleg te vragen aan journalisten. Waarom heeft de redactie of de individuele journalist deze keuze gemaakt? Welke ethische regels zijn er in de journalistiek? Houdt iedereen zich daaraan? Bestaat er één journalistieke ethiek voor alle redacties of bepaalt elke redactie zelf de spelregels? Kun je met journalisten afspraken maken? Waarover wel en waarover niet? Moeten journalisten altijd zeggen wie ze zijn en wat ze doen? Verandert het internet de manier waarop de media de privacy van mensen beschermen? Je kunt toch alles in een handomdraai te weten komen? Mogen journalisten publiceren wat ze willen? Waar kun je terecht met klachten? En waar liggen voor alle burgers de grenzen van de vrijheid van meningsuiting? Over deze en andere vragen gaat dit boekje, geschreven door media-ethicus Huub Evers voor alle nieuwsconsumenten die meer willen weten over de spelregels van de journalistiek. Lees meer Lees minder

Emmanuel Macron is 39 jaar en sinds mei 2017 president van Frankrijk. Hij wil de Franse economie en samenleving moderniseren en de almacht van de Franse staat terugdringen zonder in de val van marktwerking en multiculturalisme te trappen. Hij streeft naar een nieuwe moraal in de politiek, naar nieuwe vormen van samenwerken, een slagvaardiger parlement en een grotere mate van burgerparticipatie. En hij is een Europeaan in hart en nieren. Maar wie is deze welbespraakte visionair, en waar heeft hij zijn ideeën vandaan? Hoe ziet hij de toekomst en wat is zijn plan om die visie ten uitvoer te brengen? En vooral: gaat hem dat lukken? Niek Pas laat zijn licht schijnen op het fenomeen Macron en diens manier van politiek bedrijven: een politiek die zich openstelt voor de wereld, maar tegelijkertijd de geborgenheid van de staat garandeert. Lees meer Lees minder

In `De autoritaire verleiding' onderzoekt journalist Casper Thomas vijf landen die de liberale democratie afwijzen en de rug toekeren. Jarenlang leek de combinatie van democratie, vrijheid en onafhankelijke instituties namelijk onaantastbaar. Nu meldt zich een uitdager: de `illiberale democratie' is in opmars en lijkt het grote politieke verhaal van deze eeuw te worden. Wat is de aantrekkingskracht van een autoritaire leider? Casper Thomas zocht een antwoord op de vraag waarom de liberale democratie niet langer kan bekoren en wat haar tegenhanger aantrekkelijk maakt. Dat bracht hem naar Poetins Rusland, dat zijn rol als grootmacht terug wil. Naar het Hongarije van Viktor Orbán, waar Europees liberalisme wordt afgewezen. Naar India, waar Narendra Modi het hindoenationalisme aanwakkert. Naar Erdogans nieuwe Turkije. En naar de Verenigde Staten, waar Donald Trump de Amerikaanse democratie op haar grondvesten doet schudden. Gaandeweg ontdekt hij de intellectuele bronnen waar een nieuwe generatie sterke leiders uit put. Lees meer Lees minder

Journalism and unique translation practices by Japanese media today

International news stories provided to the public basically rely on translation. Most of this translation is done not by translators, but by journalists with practically no training in translation. What happens when the norms of journalism and those of translation clash? In this book, the author, a trained conference interpreter and former international journalist, investigates translator decisions in the practice of Japanese news translation. Her extensive analysis of texts from six major Japanese newspapers and interviews with Japanese "journalators" focuses on direct quotations, where accuracy is a journalistic priority but can generate loss of communication impact if implemented rigidly. She argues that many shifts from accuracy can be explained as risk management strategies. When News Travels East provides invaluable insight from an insider about news translation in Japan and beyond and paves the way for further research in the field. Lees meer Lees minder

Alle feiten over de mysterieuze verdwijning van twee Nederlandse meisjes in Panama
'Zonder twijfel een van de beste true crime-boeken die ik de afgelopen jaren heb gelezen.' Peter R. de Vries
'De auteurs [hebben] een minutieuze, rake reconstructie gemaakt die leest als een trein.' AD
Op 1 april 2014 keren de Nederlandse Kris Kremers (21) en Lisanne Froon (22) niet terug van een wandeling in de jungle van Panama. Wekenlange zoekacties, bemoeilijkt door het slechte weer, leveren niets op. Twee maanden later wordt er diep in de jungle een rugzak gevonden met daarin onder meer hun telefoons en camera, waarop vreemde foto’s gevonden worden. Dit leidt tot wilde speculaties over de verdwijning die tot op de dag van vandaag voortduren. Zijn ze verdwaald, ontvoerd of beroofd?
Marja West en Jürgen Snoeren verdiepten zich intensief in nieuw onderzoeksmateriaal om eens en voor altijd de waarheden van de onwaarheden te scheiden. In samenwerking met Betzaïda Pittí Cerrud, oudofficier van justitie in Panama die in 2014 de zaak leidde, zetten zij alle feiten over deze schokkende verdwijning op een rij. Ze kregen toegang tot niet eerder openbaar gemaakte documenten en spraken een groot aantal deskundigen in binnen- en buitenland. Tijdens hun zoektocht naar de waarheid komen ze tot conclusies die een heel nieuw licht op deze zaak werpen.
Beluister nu ook de Zoeken naar boeken-podcast over Verloren in de jungle.
'Imponerend. [...] [De auteurs] ontkrachten pseudofeiten en filteren veel onwaarheden weg door ze met feiten te weerleggen.' NRC
'De schrijvers hebben de zaak minutieus onderzocht en gereconstrueerd en komen tot verrassende bevindingen én antwoorden, waarbij de lezer continu over hun schouders meekijkt. Ik heb het boek vrijwel in één adem uitgelezen.' Peter R. de Vries, misdaadverslaggever
'Een doorwrocht onderzoeksverhaal. [...] Het onderwerp is bekend en toch kun je dit boek maar moeilijk neerleggen; het is een echte pageturner.' Nadette de Visser, The Daily Beast
'Huiveringwekkend gedetailleerd zonder overhaaste stappen of spektakel. Een verslag dat na uitsluiten van alle twijfels, roddels en suggesties nu eindelijk bij de waarheid lijkt te zijn uitgekomen.' Frank van de Goot, forensisch patholoog Lees meer Lees minder

Op 1 oktober 1970 verscheen in Nederland een nieuwe krant: NRC Handelsblad. Het resultaat van een fusie tussen twee oude dagbladen, beide opgericht in de negentiende eeuw, die ten onder dreigden te gaan. NRC Handelsblad bestaat nu vijftig jaar en ontwikkelde zich na een moeizame beginfase tot een krant die op de golven van de tijdgeest bleef zoeken naar de nuance. De 'Slijpsteen voor de geest', de slogan waarmee de krant zich een tijd lang afficheerde, bleek in het ontzuilende Nederland in een behoefte te voorzien. Het dagblad mikte met succes op de hoger opgeleide Nederlanders - en verder op iedereen die 'bereid is na te denken'. In de afgelopen halve eeuw veranderde er veel bij de krant. Wat bleef was de liberale geest, zoals vastgelegd in 'Onze beginselen', die in 1970 werden geformuleerd en onverminderd bleven gelden. Bovenal bleef NRC Handelsblad journalistiek bedrijven die de krant soms in botsing bracht met de buitenwacht, zoals het Koninklijk Huis en de aanhangers van de politicus Pim Fortuyn. In Slijpen aan de geest beschrijft John Kroon de journalistieke geschiedenis van NRC Handelsblad, de interne en externe ruzies, plagiaataffaires, de rol van uiteenlopende columnisten als J.L. Heldring, Youp van 't Hek, H.J.A. Hofland en Thierry Baudet, stakingen die geen stakingen mochten heten en rechtszaken die de krant meestal won.


John Kroon (1952) werkte dertig jaar als journalist in verschillende functies bij NRC Handelsblad, onder andere als adjunct-hoofdredacteur en commentator. Hij is redacteur van het wielertijdschrift De Muur. Lees meer Lees minder

Een boek over Brussel, over die vermaledijde EU? Waar begín je aan?
Over de EU wordt genoeg geschreven - heel veel analyses. Soms scherp en erudiet, vaak afstandelijk en hoogdravend. Maar in Het Brusselse moeras komen de mensen aan het woord die de Brusselse bubbel bevolken. In de morsige cafés en in de wandelgangen schaven zij aan wetten en politieke deals die het leven van ruim 450 miljoen Europeanen bepalen.
Het Brusselse moeras vertelt de verhalen over de ijdele topdogs, de binnenwippers, de getergde idealisten, de stagiaires en de politieke sjacheraars, levend onder de rook van het kolossale Berlaymont, het commissiegebouw waar de macht zetelt. En het laat zien hoe die wetten het leven in Europa's rafelrand op zijn kop zetten. In Het Brusselse moeras bundelen Europacorrespondenten Tijn Sadée en Bert van Slooten de verhalen die zij de afgelopen jaren optekenden tijdens hun ontmoetingen met de Brusselse insiders. Het werpt een unieke blik achter de schermen van een van de machtigste politieke bolwerken ter wereld.

Tijn Sadée is sinds 2009 Europacorrespondent voor NOS, VPRO en NRC Handelsblad.
Bert van Slooten bericht al meer dan dertig jaar over de Europese Unie, voorheen voor de NOS, nu voor de website Brusselse Nieuwe. Lees meer Lees minder

Wat niemand had verwacht, gebeurde toch. Het leger in Myanmar (voorheen Birma) zette een transitie in gang die een van s werelds oudste dictaturen in een democratie moest veranderen. Na vijftig jaar repressie kwam er een nieuwe grondwet en werden er democratische verkiezingen georganiseerd. Westerse diplomaten en bedrijven stortten zich direct op de herboren Zuidoost-Aziatische natie. Maar hoe democratisch is het nieuwe Myanmar? Birmese lente is een ooggetuigenverslag van dit historische keerpunt en de worsteling van Myanmar met zijn repressieve verleden. Hans Hulst sprak met vrijwel alle betrokkenen - van politieke gevangenen tot voormalige juntaleden _ en vervatte zijn ervaringen en ontmoetingen in een informatief boek dat leest als een spannend reisverhaal.

Hans Hulst (1974) is journalist. Hij woont in Myanmar en schreef onder meer voor De Groene Amsterdammer, ad en De Standaard. Ook deed hij verslag vanuit Myanmar voor vrt 1 en bnr Nieuwsradio.

`Hans Hulst geeft in zijn verhalen een heldere en vaak onbekende inkijk in de nog zo gesloten samenleving van Birma.
ellen van dalen, bureau buitenland/vpro

Over In de schaduw van de generaals:

`Hulst heeft knap werk geleverd. In zijn woorden voel je de troosteloosheid, ruik je de angst.
de Standaard Lees meer Lees minder

Veertien jaar geleden besloot Step Vaessen het veilige en tolerante Nederland te verruilen voor een avontuurlijk bestaan als journalist in Indonesië. Dit grootste moslimland ter wereld stond op dat moment aan de vooravond van grote veranderingen. Waar religieuze groepen vroeger vredig naast elkaar leefden, nemen nu terroristisch geweld en religieus radicalisme een enorme vlucht. Maar niet alleen Indonesië verandert. Via haar goede, Nederlands-Marokkaanse vriend Khalil wordt Step op de hoogte gehouden van hoe Nederland, waar homohuwelijken en coffeeshops ooit de normaalste zaak van de wereld waren, met de dag onverdraagzamer wordt.
In Jihad met sambal geeft Al Jazeera-correspondent Step Vaessen een eerlijke inkijk in haar roerige bestaan in Indonesië _ het land waar iedereen altijd glimlacht, zonder dat je weet wat er werkelijk gaande is. Het verhaal leidt langs het geluk van de geboorte van haar zoon Agus, langs hechte vriendschappen met de vrijgevochten Utet en de integere Bobby, maar ook langs verdriet om het toenemende geweld in Indonesië. En op het moment dat haar ex-man zelfmoord pleegt, lijkt het hele leven tot stilstand te komen. Door de ongelooflijke pijn van zijn overlijden wordt Step gedwongen stil te staan bij het hier en nu.
Jihad met sambal vertelt het levensverhaal van een sterke vrouw op zoek naar avontuur en geluk, naar vrijheid en gelijkwaardigheid en naar een evenwichtig bestaan in een turbulent land.

Step Vaessen werkte jarenlang als journalist voor onder meer het nos Journaal. In 1997 werd ze correspondent in Indonesië voor nova, de nos en gpd. Sinds 2006 is ze correspondent voor de Arabische zender Al Jazeera. Lees meer Lees minder

Journalisten, er bestaat meer dan Twitter en Facebook! Ook journalisten zijn in de ban van sociale media. Toch beperkt hun kennis zich vaak tot de basistechnieken. Tijd dus voor verandering. Sociale media en journalistiek focust op de bekendste sociale media als Facebook, Twitter, LinkedIn en YouTube, maar ook minder bekende platformen als Foursquare en CouchSurfing komen aan bod. Je ontdekt hoe sociale media een mooie aanvulling bieden op de traditionele tools om nieuws te researchen en te verspreiden, en om in dialoog te treden met het publiek. Vind ons op Facebook.

Leo Neels kritisch over de media Sociale media, radio, tv, weekbladen en kranten ... we zijn er meer aan gehecht dan we willen toegeven. Tegelijk zijn we ook minder trouw: we werden zappers, ontrouwe surfers, gratis gebruikers. En we werden alsmaar kritischer voor media en journalistiek: een haat-liefdeverhouding. Fabriek Journalistiek brengt die haat-liefdeverhouding in kaart: kritische analyse, een pleidooi voor goede journalistiek. Zonder goede journalistiek functioneert de moderne samenleving immers niet en faalt de democratie.

Afghanistan is een land van vergeten waarheden en idealen. Het leven heeft er ? basale dimensie: hier gelooft men werkelijk in God, en vrijheid smaakt er als anarchie. De geschiedenis van het Afghaanse volk wordt bepaald door een aanhoudende stroom revoluties en contrarevoluties door een compromisloze, tot mislukken gedoemde zoektocht naar het absolute - terwijl iedere invloed van buitenaf wordt afgewezen. Bidden om regen is een veelstemmig portret door een van de best ingevoerde journalisten, van een land dat vanwege zijn strategische geografische ligging gedoemd lijkt een bron te blijven van almaar oplaaiende conflicten, al dan niet aangewakkerd door de buitenlandse mogendheden.

Journalisten durven vaak geen betrokken journalistiek te bedrijven uit angst dat hun objectiviteit door collega's in twijfel wordt getrokken. Maar bestaat 'neutrale' journalistiek wel? En waarom werkt betrokken journalistiek in sommige gevallen juist beter? Daarover gaat 'De rekbare waarheid: over de objectiviteit van betrokken journalistiek' van Taco Rijssemus, Mediadirecteur KRO/NCRV en RKK.

Journalisten hebben er vaak moeite mee in hun werk hun eigen waarden, wereldbeeld of politieke overtuiging door te laten klinken. Ze zijn bang dat hun objectiviteit ter discussie komt te staan. Betrokken journalisten zijn nu eenmaal snel verdacht en worden door collega's met argusogen gevolgd: ze zouden niet boven de partijen staan en feiten verdraaien; ze zouden hun politieke overtuiging, mensbeeld, of levensbeschouwelijke visie laten prevaleren boven waarheidsvinding. Rijssemus laat in zijn boek zien dat betrokken journalistiek onmisbaar is voor onze maatschappij: betrokken journalisten brengen feiten, inzichten en interpretaties boven water die hun 'neutrale' collega's het publiek onthouden. Lees meer Lees minder

Aan de hand van verbijsterende verhalen, getuigenissen en documentatie laat de Argentijnse journalist Martín Caparrós de actuele toestand zien van een wereld waarin maar liefst een miljard mensen honger lijden en ieder jaar negen miljoen mensen van de honger sterven.

Honger is de grootste crisis van onze tijd, want de wereldwijde honger heeft grote invloed op talloze andere mondiale problemen, zoals de verwoesting van onze leefomgeving, overbevolking, de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, of terrorisme. En dit is nog maar een van de vele feiten die de auteur ons voorlegt in zijn onderzoek naar de oorzaken en de gevolgen van de wereldwijde honger - al benadrukt hij voortdurend ook dat het van de vele crises is in onze tijd de eenvoudigste is om op te lossen.

Honger is een kritisch overzicht van de geschiedenis van de honger; daarnaast is het een indringend verslag van Caparrós' reizen naar verschillende gebieden in de wereld waar dit probleem het scherpst in beeld komt, van de armste naar zelfs een van de rijkste: Niger, India, Bangladesh, Argentinië, Madagaskar, Zuid-Soedan en de VS. En hij legt de strategieën bloot van de partijen die speculeren met voedsel en daarmee de dood van zo veel anderen veroorzaken. Lees meer Lees minder

Waarom kijken we 's avonds naar een nieuwsprogramma op televisie? Wat beweegt ons om 's morgens op een app te checken wat er is gebeurd in de wereld? Waarom klikken we de hele dag op nieuwsberichten in onze Facebook timeline? Dát we het doen is bekend. Maar niet waaróm we het doen. Willen we ergens meer van weten? Mee kunnen praten met anderen? Of vervelen we ons gewoon? Kortom: wat zijn de dieperliggende motivaties van mensen om nieuws te consumeren?

De NOS heeft een model ontwikkeld om hier antwoord op te geven en zo meer inzicht te krijgen in haar publiek. Dit inzicht helpt de NOS om haar publieke taak nog beter te vervullen. Het model onderscheidt vier nieuwsbehoeften: bijblijven, toepassen, mening vormen en beleven. De auteur legt uit wat deze behoeften inhouden, hoe ze samenhangen en welke trends er spelen. In het boek staan ook voorbeelden van bestaande en nieuwe nieuwsformats die inspelen op de behoeftes. Hierbij wordt nadrukkelijk over grenzen van genres, professies en platforms heen gekeken en een ruime definitie van het woord `nieuws' gehanteerd.

Website met extra materiaal en achtergrond
Op de webpagina bij de uitgave vind je meer informatie over de nieuwsbehoeften uit het NOS Nieuwsbehoeftenmodel, de vier behoeften en praktische tips om de behoeften te vertalen naar de dagelijkse journalistieke praktijk. Daarnaast een overzicht van de voorbeelden die in het boek genoemd worden en de bronnen die gebruikt zijn. Ook staan er verschillende video's die de nieuwsbehoeften tot leven brengen.

Doelgroep
Dit boek is bedoeld voor iedereen die het interessant vindt om over nieuwsbehoeften en ontwikkelingen in de journalistiek na te denken. Studenten journalistiek, vakgenoten en mensen met journalistieke aspiraties. Het is een boek voor mensen die positief zijn over de toekomst van de journalistiek en kansen zien. Net zoals de NOS. Lees meer Lees minder

Het speuren naar waarheid over het wie, wat, waar, wanneer, hoe en waarom in de nieuwsactualiteit is de kern van het journalistieke vak. Hoewel er niet zoiets bestaat als puur objectieve journalistiek, is het begrip waarheid geen loos begrip. Waarheidsvinding - de objectieve observatie en registratie van de nieuwswerkelijkheid - is de missie van de journalistiek.

Dit boek wil een opmaat zijn naar een journalistieke kennisleer waarin de vraag centraal staat wat in de journalistiek als waarheid mag gelden. De bouwstenen voor zo'n kennisleer zijn inzichten van filosofen uit de Verlichting en daarna, maar vooral ook inzichten uit het kritisch-rationalisme van de wetenschapsfilosoof Karl Popper (1902-1994). Het boek is een pleidooi voor een kritisch-rationele journalistiek die orthodox is in methode en heterodox in inhoud, en waarin waarheidsvinding hand in hand gaat met methodische twijfel, dissensus en diversiteit van invalshoeken.

Doelgroep
Studenten journalistiek en communicatiewetenschap Lees meer Lees minder

'Er is op geen enkele manier een beleid geweest om dingen toe te dekken,' zegt premier Rutte na het laatste debat over de Teevendeal. Toch leidt juist het stelselmatig toedekken van de waarheid door het kabinet uiteindelijk tot het aftreden van minister Ivo Opstelten en staatssecretaris Fred Teeven. Kamervoorzitter Anouchka van Miltenburg raakt zo verstrikt in de affaire dat ook zij haar functie neerlegt. Drie afgetreden VVD'ers, door aanhoudend bluffen en liegen over de oude 'deal' van Teeven met een drugscrimineel.
Het kabinet onder leiding van premier Rutte degradeert tijdens de bonnetjesaffaire de feiten tot een hinderlijke bijzaak. Het ministerie van Veiligheid en Justitie verliest daardoor alle geloofwaardigheid en de positie van de nieuwe VVD-minister Van der Steur komt meermalen in het nauw.
'Ik zou het morgen zo weer doen,' zegt Teeven nu nog over zijn deal tegen iedereen die het horen wil. Bij zijn aftreden als staatssecretaris zegt hij: 'Ik deed het voor volk en vaderland.'
Maar volk en vaderland wisten van niets. En ze weten nog steeds niet alles. Niet over de deal, niet over de rol van Rutte, niet over de rol van Van der Steur, en niet over hoe het kabinet nog steeds de waarheid manipuleert. In dit boek onthult Bas Haan, journalist achter de Teevendealaffaire, de hele doofpot.

Nieuwsuur-journalist Bas Haan (1973) werkt ruim vijftien jaar bij de publieke omroep, sinds 2007 bij de NTR. Voor zijn onthullingen over de Teevendeal won hij onder meer de Tegel en werd hij verkozen tot Journalist van het Jaar 2015. Ook eerder onderzoeksjournalistiek werk van hem werd bekroond en hij schreef de true crime-bestseller De Deventer moordzaak. Het complot ontrafeld. Lees meer Lees minder

'John Schoorl is bij mijn weten de enige schrijver in Nederland die poëzie ziet in zowel een frauderende bouwondernemer als een Brabantse snackbarkoning, en die beiden vroeg of laat weet te vangen in een altijd swingende, maar niet te imiteren stijl, eentje waar het schrijfplezier vanaf spat, waarin onbeperkt ruimte is voor experimenten, dialecten, obscure verwijzingen, straattaal, hoofdletters, onomatopeeën en heel veel songteksten, maar die altijd is geschraagd op mededogen en vooral feiten. Vaak zelfs veel meer feiten dan je tijdens het lezen zou vermoeden.'
Aldus Michel van Egmond, bestsellerschrijver van Gijp en Kieft, over verslaggever John Schoorl.

John Schoorls verwonderende blik leidt tot unieke, ontroerende en krankzinnige journalistieke verhalen. Hij beschrijft uiteenlopende figuren - van een Thaise plastische chirurg die beroemd is geworden door zijn vagina's, tot een dichtende loempiaverkoper, de laatste nog levende Ramone of de gevallen Flippokoning -, raakt op lichte wijze een fijne snaar en vertelt ons daarmee iets wat we nog niet wisten. Of reconstrueert de opkomst van de Mexicano-snack, het verhaal achter het Bloemetjesgordijn of het grootse leven van een in Dordrecht gestrande Texaanse troubadour.
De Flippokoning is een verzameling prachtige portretten die de lezer zal ontroeren, laten schateren en die de meest waardevolle verkapte levenslessen met zich meebrengt.

John Schoorl (1961) is verslaggever voor de Volkskrant. Hij schreef drie muziekboeken en vier dichtbundels. Voor zijn journalistieke werk won hij De Loep, de Citi Journalistic Excellence Award en De Tegel. In 2016 ontving hij de Jip Golsteijn Journalistiekprijs voor zijn reportage van De Jeugd van Tegenwoordig, genaamd 'De Anale Driehoek'. Lees meer Lees minder

Iedereen leest tegenwoordig LINDA. En dat is snel gegaan. Van alle Nederlandse mediamerken is dit het enige dat zó snel zó succesvol is geworden. Hoe is het mogelijk, vraagt Chris van der Heijden zich af in Spiegelzaal van onze tijd. Het zegt iets over ons en onze samenleving, maar wat?
Van der Heijden laat zien dat de groei van LINDA. samenhangt met een verschuiving in de Nederlandse journalistiek. In plaats van politiek, economie en maatschappij staan steeds vaker `zacht-journalistieke' onderwerpen centraal als sport, mode, eten, reizen en spiritualiteit. In plaats van aandacht voor de publieke zaak kwam er belangstelling voor de persoonlijke zaak, het individu. En die verschuiving in de journalistiek weerspiegelt die in de samenleving: wie LINDA. leert kennen, leert het huidige Nederland kennen.
Lees meer Lees minder

In `Groene leugens' laat Kathrin Hartmann zien dat consumenten steeds meer doordrongen raken van hun te grote ecologische voetafdruk. Ze kopen steeds vaker hun producten bij bedrijven die milieuvriendelijke beloftes te doen. Maar zijn die bedrijven allemaal wel echt zo milieuvriendelijk? Nou nee. Producenten maken zich schuldig aan `greenwashing'. Ze `doen groen', maar gaan ondertussen door met hun destructieve wijze van produceren. Zo is er het bedrog van BP waarmee het zijn aandeel in de grootste olieramp ter wereld wil verbergen. Of George Clooney, die ons namens Nestlé wil laten geloven dat de cupjes van Nespresso duurzaam gemaakt worden. En de consument? Die wil deze `groene leugens' maar wat graag geloven. Want we willen wel groener leven, zolang we maar niet onze consumptie hoeven aan te passen.

Groene leugens is een confronterend boek, maar Kathrin Hartmann geeft haar lezers uiteindelijk ook een optimistische boodschap mee: de wereld verbeteren is zo moeilijk niet, want het begint gewoon bij jezelf. Lees meer Lees minder

Oorlog in Syrië, oorlog in Jemen. Straks misschien ook nog oorlog tegen Iran, want de moellahs vormen een groot gevaar voor de wereldvrede. Of valt het wel mee met dat gevaar? Die leuke, jonge Saudische hervormer blijkt bij nader inzien een ordinaire dictator te zijn die wild om zich heen slaat en elke criticus opsluit. Dat geeft niet; met Trump in het Witte Huis komen mensenrechten ver achter wapenleveranties. Oude allianties houden geen stand meer, nieuwe duren vaak niet lang. Het Israëlisch-Palestijnse conflict dat het gebied zo lang domineerde, is voorlopig naar de achtergrond verdreven.

Wie begrijpt nog iets van het Midden-Oosten?
In dit boek beschrijft Midden-Oostenspecialist Carolien Roelants een aantal complexe problemen die op dit moment spelen. Ze legt uit hoe ze zijn ontstaan en hoe ze in elkaar zitten. Dwars door het Midden-Oosten is een ideaal boek voor mensen die graag op een toegankelijke manier iets over het Midden-Oosten willen leren.

Journalist Carolien Roelants (1948) volgt voor NRC Handelsblad al meer dan dertig jaar de ontwikkelingen in het Midden-Oosten. Ze schreef onder andere Iran achter de schermen (2001), samen met correspondent Thomas Erdbrink Welkom Amerika in jullie graf (over Irak, 2007), Revolutie of zinsbegoocheling (2014) en samen met Paul Aarts Saoedi-Arabië. De revolutie die nog moet komen (2013, vertaald in het Engels, Arabisch en Perzisch). In 2018 ontving ze voor haar wekelijkse column 'Dwars' de Leon Wecke-prijs, een prijs die is ingesteld voor een dwarse of kritische bijdrage aan het publieke debat over oorlog en vrede. Lees meer Lees minder

'Natuurlijk ben ik een grote boef, maar dat betekent niet dat ik opdrachten geef voor liquidaties.'
Willem Holleeder

Iedereen kent Willem Holleeder. Hij is met afstand de bekendste boef van Nederland, het ultieme gezicht van de 'Hollandse netwerken', een uitstervende generatie criminelen, goed voor een even bewogen als bloederige geschiedenis. Aangeklaagd voor een reeks onderwereldmoorden ontvangt Holleeder in de bajes nog steeds fanmail, maar zijn imago als 'knuffelcrimineel' is langzaam afgebrokkeld, sinds het strafproces tegen hem op 5 februari 2018 onder grote belangstelling van pers en publiek van start ging. In dit megaproces hopen de autoriteiten definitief af te rekenen met 'de Neus'. Niet alleen politie en justitie willen hem de rest van zijn leven achter de tralies hebben. Ook Holleeders zussen Astrid en Sonja stonden op tegen hun broer, met maar één doel voor ogen: een einde maken aan een tijdperk van moord, macht en angst. Zij ontketenden een regelrechte familieoorlog, die zijn apotheose beleefde in een directe confrontatie in de rechtszaal.
Verslaggevers Peter Elberse en Eric Panhuis woonden namens het ANP de tientallen procesdagen bij. Naast de keiharde nieuwsfeiten legden zij de gang van zaken in en rond de rechtszaal vast. Moord, macht en angst is het verslag van een veelbesproken monsterproces, dat in al zijn proporties gerust een unicum in de vaderlandse rechtspleging mag worden genoemd.

Peter Elberse (1961) is journalist, gespecialiseerd in justitieverslaggeving. Eerder schreef hij de boeken De Paskamermoord. Feiten en fictie in een Zaanse tragedie en Bekentenissen uit de bunker.
Eric Panhuis (1964) is freelancejournalist en werkt ruim 25 jaar als rechtbankverslaggever, onder meer voor het ANP. Lees meer Lees minder