Hoe komen we uit deze crisis? Dat is de vraag die Ramsey Nasr, een van Nederlands meest veelzijdige kunstenaars, zichzelf stelt.
De pandemie legt volgens Nasr bloot wat we lange tijd niet wilden zien: het politieke en economische systeem heeft de fundamenten van onze samenleving aangetast. In een uiterst persoonlijk en tegelijk rationeel betoog ontleedt Nasr de corona- en klimaatcrisis als twee rampen die wezenlijk met elkaar verbonden zijn. Stap voor stap bevraagt hij onze gehele westerse manier van leven. Aan de hand van kunstenaars als Boccaccio, Rilke en Van Gogh houdt Nasr een pleidooi om onze plek op aarde en ons idee van geluk radicaal te herzien, niet als zweverig ideaal, maar puur uit lijfsbehoud.
De fundamenten is daarmee naast een indringende hartenkreet een politieke oproep tot opstand. Tegenover de chaos van deze tijd plaatst Nasr een urgent maar hoopvol geluid voor een land en wereld in crisis. Lees meer Lees minder

'Muziek mag niet, daten is verboden, het hebben van vrienden van het andere geslacht is onwettig, je leuk kleden en opmaken is ongepast, 's avonds buiten zijn is niet geoorloofd, "vieze, immorele" films en series kijken is onaanvaardbaar (en dan bedoel ik geen porno, gewoon een film waarin wordt gezoend), het vieren van verjaardagen of andere heidense feestdagen mag niet, werken met mannen kan niet en ook uitgaan en feesten op festivals is verboden.'


Opgroeien in een streng islamitisch gezin betekent voor Büsra dingen stiekem doen. Stiekem make-up en sieraden dragen, laat thuiskomen, met jongens afspreken en alcohol serveren in een restaurant. Maar het betekent vooral: voortdurend vragen stellen.


'Moet ik leven als een kamerplant? Moet ik in een huwelijk treden waar alle seks uit is geramd nog voordat het begonnen is, omdat mijn verwekkers een volstrekt humorloze, bloedeloze en Koranvaste lul voor mij hebben uitgekozen? En dan veranderen in een broedkip zoals alle vrouwen om me heen? En de rest van mijn bestaan op die manier slijten? Is dat waarvoor ik leef? Is God dan blij met mijn tragedie?'


In een ongekend eerlijk relaas onderzoekt Büsra met veel humor de grenzen van haar geloof en de gemeenschap waar ze in opgroeit. Als er iemand geen blad voor de mond neemt, is het Büsra wel.


Lale Gül (1997, Kolenkitbuurt, Amsterdam) studeert Nederlands aan de VU. Tot haar zeventiende ging ze in het weekend naar een Koranschool van Stichting Milli Grü. In haar autobiografische debuutroman Ik ga leven betwist ze alles wat ze daar geleerd heeft en meer.


'Zeer grappig geschreven.' Arnon Grunberg

'Een moedig boek dat lof verdient.' Özcan Akyol

'Een geheel eigen stijl, bitter-geestig en ongegeneerd.' Kees 't Hart Lees meer Lees minder

In `KliFi' van Adriaan van Dis zijn De Oranjes verjaagd, de republiek Nederland likt haar wonden na een orkaan en het volk schikt zich in een president die ontkennen tot kunst heeft verheven. Jákob Hemmelbahn, zoon van Hongaarse vluchtelingen, verbaast zich over de gelatenheid van zijn medeburgers. Geheel tegen zijn aard verzet hij zich en geeft hij een stem aan de slachtoffers van een lokale overstroming. `KliFi' is een bitter vrolijke vertelling over uit de pas lopen, over onze neiging tot aanpassen en veinzen, en over lastige vriendschappen.

`Mijn lieve gunsteling' is de nieuwe roman van Marieke Lucas Rijneveld. Het verhaal van de veearts en zijn `uitverkorene', de dochter van een boer. Tijdens een hete zomer zoeken ze toenadering tot elkaar omdat ze willen ontsnappen aan de grilligheid en de leemten van het plattelandsleven en omdat ze willen ontkomen aan wat er in hen gezaaid is. Gedurende die zomer ontwikkelen ze een obsessieve fascinatie voor elkaar.

De beklemmende bekentenis `Mijn lieve gunsteling' is een hartverscheurend en tegelijk angstaanjagend verhaal over verlies, verboden liefde, eenzaamheid en identiteit. Het is daarmee een meer dan waardige opvolger van de debuutroman `De avond is ongemak' waarmee Marieke Lucas Rijneveld als eerste Nederlandse schrijver de International Booker Prize won.

De Stem speelt zich af tegen de achtergrond van de grote gebeurtenissen die dit millennium inluidden - een rijke roman met een stuwende kracht, over familie, loyaliteit, en het grote offer dat engagement van mensen vraagt.
Een vrome Somalische asielzoekster komt als oppas in dienst bij het gezin van Zelda en Bor, en ontpopt zich tot hun verbazing als een fenomenale zangeres. Haar naam is Amal. Ze is zo goed dat Zelda en Bor haar opgeven voor de populaire talentenshow De Stem.
Tijdens haar spectaculaire eerste optreden verrast Amal het miljoenenpubliek met een dramatisch gebaar dat tot een vloedgolf van bedreigingen leidt. Het gezin voelt zich geroepen haar te beschermen en wordt zo meegesleurd in conflicten die hun veilige wereld voor altijd zullen veranderen. Lees meer Lees minder

De dag dat Walter Welzenbach zijn eerste berg beklimt bepaalt zijn leven: nooit meer wil hij iets anders. Nu staat hij op zijn laatste top, een duizelingwekkende 8188 meter hoog, en kijkt hij uit over zijn eenzaamheid.

Zuurstofschuld is het adembenemende verhaal van klimvrienden Lenny en Walter, die hun dromen najagen in de Alpen en de Himalaya, en daarmee hun lot bezegelen. Ze dragen de verhalen van de grote alpinisten met zich mee, en zoeken samen een manier om geschiedenis te schrijven. Maar in de ijle lucht gelden andere wetten.

Tien jaar na het verschijnen van zijn veelbekroonde bestseller Op zee neemt Toine Heijmans de lezer opnieuw mee naar een onverbiddelijke wereld, met een roman over vrijheid en vriendschap, storm en lawines, en de gevolgen van radicale keuzes. Wat de bergen met de mens doen, en wat de mens doet met de bergen, daar gaat het om. Lees meer Lees minder

Midden in een zomernacht sterft Elisabeth, de oudste bewoonster van Woongroep Klank en Liefde. Haar drie huisgenoten worden aangehouden: het streven van de groep om te stoppen met eten en van licht en liefde te gaan leven, lijkt Elisabeth fataal te zijn geworden. Van wereldvreemde idealisten aan de rand van de maatschappij zijn de drie plotseling verdachten in een strafzaak geworden.
Door de ogen van de nacht, de buren, de twijfel, de vader van een van de huisgenoten, een sinaasappelgeur en vele andere personages en entiteiten zien we hoe elk van de betrokkenen een ander antwoord geeft op de vraag hoe Elisabeth kon overlijden. Wie is er schuldig? En heeft de woongroep nog een toekomst?
Wij zijn licht is een beklemmende en tegelijkertijd hoogst vermakelijke roman over kleine mensen in een grote wereld, en hun verbindende maar ook vernietigende verlangen om in verheven idealen te geloven.


Gerda Blees (1985) debuteerde met de verhalenbundel Aan doodgaan dachten we niet. Lovende kritieken vielen haar ten deel, alsook het C.C.S. Crone Stipendium. In 2018 verscheen haar poëziedebuut Dwaallichten, genomineerd voor de C. Buddingh'-prijs.
Lees meer Lees minder

SCHAAMTELOOS, SMEUÏG EN ONTROEREND
In snedige dagboeknotities registreert de werkloze actrice M. het kleine en grote verval in haar leven. Haar puberzoon Ole dreigt het nest te verlaten
en seks met echtgenoot Koos is tegenwoordig iets dat af en toe moet gebeuren. 'Het is net als een halfjaarlijkse controle bij de tandarts, alleen dan minder vaak.' Intussen verlangt ze vurig naar een glansrol, het liefst bij de grote regisseur Verstraete. Ze wil de wereld - en bovenal haar zoon - bewijzen dat er nog toekomst in haar zit.

Ilja Gort raakte in de ban van zijn eigen hoofdpersoon: Abel, de warhoofdige held uit zijn bestseller Godendrank. In Bed en Breakfast begint Abel met zijn vrouw Angela een B&B op hun Zuid-Franse wijndomein. Maar natuurlijk gaat dat niet van een leien dakje. Een televisieploeg met een dubbele agenda wil daar een reality soap van maken, waarna Abel en Angela worden overrompeld door gasten die het bloed onder hun nagels vandaan halen. Als Abels heimelijke verzet de spuigaten uitloopt, is er geen weg terug: om hun wijndomein van de ondergang te redden moet hij in zee met een onvoorspelbare Franse klusjesman en een Brabantse drugsbaron.
Bed en Breakfast is het hilarische vervolg op Godendrank, maar uitstekend zonder enige voorkennis te lezen. Lees meer Lees minder

`Ons boerenland is morsdood. Nauwelijks meer insecten,
nauwelijks meer vogels, nauwelijks meer bodemleven. Landdegradatie.
Het komt nu aan op radicale dienstbaarheid aan de
aarde, zonder hoop op dankbaarheid of begrip van je medemens.'
Tommy Wieringa is niet alleen bezorgd over het boerenland,
hij schrijft met dezelfde urgentie over onze cultuur, onze
democratie en onze intellectuele vrijheid. De actualiteit is de
aanleiding om zijn pen te scherpen, maar steeds weet hij dieper
te raken door brandende kwesties in hun historische context te
zien en tegelijk een moreel appel te doen.
Wieringa excelleert als columnist, zijn stukken geven een indringende
analyse van de ontregelingen van onze tijd en zetten daarmee
aan tot verder denken en het zoeken naar oplossingen.

'Wij waren de twee scheefgezakte pilaren die, zodra je ze tegen elkaar aan deed leunen, steviger zouden staan dan één ongeschonden, op zichzelf staande pilaar ooit kon. Het zou goed komen met ons, zolang we samen bleven.'

De Brusselse Leo is tien jaar samen met haar vriend Simon. Verbonden door een moeizame jeugd, heeft het koppel weinig anders nodig dan elkaar. Tot alles kantelt: Simon komt midden in de nacht thuis en lijkt vanaf dat moment iemand anders. Langzaam valt Leo's minutieus opgebouwde bestaan uiteen, tot het punt waarop het gevaarlijk wordt.

Ik ben er niet is een verhaal over toewijding en verraad, over twee mensen die op hun eigen manier gemankeerd zijn, maar die hun uiterste best doen opgemerkt te worden, lief te hebben en te leven.

Lize Spit (1988) debuteerde in 2016 met Het smelt. Ze werd genomineerd voor vele prijzen, waaronder de Libris Literatuur Prijs en ze won o.a. de Boekhandelsprijs en de Bronzen Uil. Ook in het buitenland oogstte Het smelt veel succes. Ik ben er niet is haar tweede roman. Lees meer Lees minder

Na een storm in het jaar 1196 halen kustvissers een kleuter uit de branding. Die blijkt de enige overlevende van een schipbreuk te zijn. De jongen, vermoedelijk een koningskind, brengt zijn jeugdjaren door in een klooster nabij Brugge. Dat ontvlucht hij om zijn familie terug te vinden. Onder de naam Madoc leidt hij een leven als ridder en vecht duels op leven en dood uit, een leven waarin liefde evengoed een hoofdrol speelt.
Jarenlang is hij de rechterhand van de legendarische graaf Hincmar. In Parijs ontpopt hij zich tot agnost, vrijdenker en schrijver. Maar als de Inquisitie actief wordt krijgen de ketterjagers ook Madoc in het vizier.

In 2017 ontdekt een Vlaamse mediëvist een verzamelhandschrift uit de dertiende eeuw. Hij raakt ervan overtuigd dat dit eigenhandig werd geschreven door Willem, dichter van het fameuze Van den Vos Reynaerde en het mysterieuze boek Madoc. Hoe houden deze teksten verband met het levensverhaal van de veelzijdige middeleeuwse schrijver?

In een roman die tegelijk bloedstollend en intellectueel uitdagend is en waarin de Middeleeuwen in alle kleur oprijzen, speelt Nico Dros een vernuftig spel met de vermeende geschiedenis van de raadselachtigste middeleeuwer: Madoc. Lees meer Lees minder

Wat als je aan het einde van je leven beseft dat je slechts één jaar echt gelukkig bent geweest? Topdiplomaat Bernhard Wekman kijkt tijdens een nacht in New York terug op de jaren tachtig, toen hij kennismaakte met een groepje Haarlemse idealisten. Ze noemden zichzelf de Saamhorigheidsgroep, waren lid van de PPR of de PSP en doneerden 10 procent van hun inkomen aan projecten in de derde wereld. Ze volksdansten, knutselden en genoten van de natuur. Op geen enkele manier paste hij ertussen. Toch deed Bernhard alsof de idealen van de Saamhorig-heidsgroep ook de zijne waren.
In De Saamhorigheidsgroep schrijft Merijn de Boer afwisselend satirisch en meeslepend over een groepje mensen dat de wereld wil verbeteren en over één man die het allemaal niets kan schelen maar voor het eerst in zijn leven verliefd wordt, in een roman die zich afspeelt in New York, Haarlem en Jeruzalem. Lees meer Lees minder

In `Cliënt E. Busken' van Jeroen Brouwers zit de hoofdpersoon vastgegord in zijn rolstoel op de gesloten afdeling van een instelling waar hij tegen zijn zin verblijft en denkt, piekert, maalt en bedoelt. Hij zegt niets en misschien is er iets mis met zijn gehoor, maar van wat om hem heen gebeurt blijft hij een scherp waarnemer en inwendig voorziet hij zijn medebewoners en het personeel van snerpend commentaar. Ongericht wentelen zijn gedachten door elkaar en bewegen zich van verontwaardiging en machteloos verzet tegen zijn situatie via troebele herinneringen naar megalomanie. `Cliënt E. Busken' beschrijft een dag van zijn verblijf in de psychiatrische instelling. Navrant en hilarisch openbaart zich een warrig geestesuniversum.

'De geschiedenis van mijn seksualiteit luidt: dat ik altijd op zoek ben geweest naar iemand die de deuren en ramen zou sluiten, zou zeggen: en nu is het goed. Meer concreet viel ik eerst op mannen en toen op vrouwen, natuurlijk altijd al op vrouwen, op Muriël de roodharige bijlesdocente met de lange benen, op wie niet, maar ik hield mijn ogen of iets anders erg cruciaals ongeopend. Dat doet ook eigenlijk weinig ter zake.'

De geschiedenis van mijn seksualiteit is het messcherpe en onconventionele romandebuut van Sofie Lakmaker, ooit tot muze verklaard en later tot lesbische fundamentalist. Een essentieel werk, gedurfder geschreven dan Frenkie de Jong voetbalt. Over het genie dat Sofie Lakmaker is, was of had moeten zijn.


'Sofie Lakmaker en Lil' Kleine delen een brutaal soort eenzaamheid.' - Kees de Koning


Sofie Lakmaker (1994) schrijft columns voor De Groene Amsterdammer en LINDA.meiden. Na korte tijd Russisch en literatuurwetenschap gestudeerd te hebben rondde ze in 2018 haar opleiding filosofie af. Lees meer Lees minder

De zestienjarige Salomé Atabong zit vast in een jeugddetentiecentrum, omdat ze op een middag twee schoolgenoten ernstig heeft mishandeld. Ze probeert haar hoofd koel te houden tussen de andere meiden, irritante psychologen en treiterende begeleiders. Over een maand mag ze naar huis, waar alleen een gezin wacht dat al lang geleden uit elkaar is gevallen. En de anderen in het dorp. Wat zullen zij doen?

Simon is negentien wanneer hij midden in een college wegloopt
en stopt met zijn studie. Hij is zoekende, weet zich niet te verhouden
tot het dorp en het eenvoudige milieu waarin hij is opgegroeid.
Samen met zijn boezemvriend Marc slijt hij vele uren
in Azzurra, het café van het zwembad in het nabije provinciestadje.
Omgeven door de blauwe schittering van het nachtelijk
verlichte water ontstaat een passionele relatie tussen Simon en
Carla Binotto, de Italiaanse barvrouw, die twintig jaar ouder is.
Er gaan geruchten over haar zware verleden en over John, haar
onbehouwen echtgenoot.
In hypnotiserend proza voert Peter Terrin de lezer mee naar de
late jaren tachtig en naar Carla en Simon, die elk op een scharnierpunt
van hun leven, voor onmogelijke keuzes staan. Al het
blauw is een even indringende als fijnzinnige roman over
vriendschap en liefde, en over de breekbare zoektocht naar een
eigen identiteit. Lees meer Lees minder

Parijs, 1912. Edgar Degas, de schilder, is blind geworden.
Wanneer hij zijn huis uit moet, duikt een jonge vrouw op om zijn archieven te helpen ordenen. Zij is echter niet wie zij beweert te zijn en in het geheim brengt zij verslag uit over haar bezoekjes, waarbij zij welbewust Degas' herinnering wekt aan de enige - en onmogelijke - liefde van zijn leven: zijn blind geworden Amerikaanse nichtje Estelle, een Creoolse uit New Orleans, die hij daar schilderde terwijl zij bloemen aan het schikken was.
Aan wie schrijft zij deze verslagen? En waarom blijft zij maar hameren op Degas' meest pijnlijke herinnering?

In `Naar Lillehammer' van Vonne van der Meer vraagt een moeder op een kinderspeelplaats een wildvreemde vrouw even op haar driejarige dochter te passen. Wanneer de moeder niet meer komt opdagen, neemt de kinderloze Cécile eerst alleen de zorg voor het kind op zich, maar algauw krijgt ze de moeder erbij: de Nigeriaanse Gladys wil met haar oude leven breken en voelt zich in de stad niet langer veilig. Zelfs in een afgelegen vakantiehuis in de bossen bij Lunteren ontkomt ze niet aan de macht van haar pooier. Gaandeweg wordt het Cécile duidelijk waarom naar Lillehammer vluchten zo moeilijk voor Gladys is.
`Naar Lillehammer' is geen thriller. Toch komt er een rechercheur in voor, een mortuarium en een verhoor. Het is een andersoortig boek in Van der Meers oeuvre en tegelijk ook helemaal niet, want het stelt vragen over goed en kwaad. Waar de één dodelijk bevreesd is voor `de vloek' moet de ander haar eigen demon in de ogen kijken. Lees meer Lees minder

Autobiografische roman over een onbekend Nederland

Erdal Balci migreert als kind naar Nederland en is, bewust van zijn aandeel in fatale gebeurtenissen, vastbesloten om in het nieuwe land iedere straf te aanvaarden. Totdat hij begrijpt dat hem levenslang boven het hoofd hangt als hij berust in de situatie. Is het mogelijk te ontsnappen uit de poldergevangenis waar andere Turken de strengste cipiers zijn en het Nederlandse cultuurrelativisme de muren en het prikkeldraad?

De hemel is altijd paars van Sholeh Rezazadeh is een poëtische debuutroman van een groot literair talent.

Arghavan is een jonge Iraanse vrouw die nog maar kort in Nederland woont. Terwijl ze worstelt om een nieuw leven op te bouwen, wordt ze geplaagd door herinneringen aan haar jeugd in Iran. Een jeugd die paradijselijk begon maar een negatieve wending nam toen haar moeder van de ene op de andere dag vertrok en haar vader, haar steun en toeverlaat, verslaafd raakte aan opium. Ze nam daarop een radicaal besluit: ze liet het rauwe, bergachtige landschap van Iran definitief achter zich en vertrok naar het platste land ter wereld: Nederland. Arghavan werkt in een tweedehandswinkel in Amsterdam, waar ze bevriend raakt met sommige klanten, zoals met Anna, een dove danseres, en de oude Johan, die het geluid van bomen opneemt. Ze verwondert zich over dit land waar iedereen haast heeft en waar het onmogelijk lijkt om met de ander verbonden te zijn. Dan wordt ze verliefd op Mees, een jonge muzikant, die haar wereld volkomen op z'n kop zet.

De hemel is altijd paars van Sholeh Rezazadeh is een zinnelijke roman over liefde en verlangen, over herinneringen en over de vraag of je de ander ooit echt kunt kennen.

'Met poëtische zinnen in een hechte compositie schept Sholeh Rezazadeh in nog geen tweehonderd bladzijden vele werelden.' - Het Parool Lees meer Lees minder

Beer verloor drie vrouwen in het kraambed. Zijn derde echtgenote
baarde een kind alvorens te sterven, de andere twee stierven met een
kind in hun buik. Na al dat verlies acht hij zijn verlangen naar liefde
door God vervloekt. Vanuit Amsterdam roept Beer God aan om de
veronderstelde vloek te ontrafelen.
Hij blikt terug op zijn laatste jaren in het zestiende-eeuwse Antwerpen,
de stad die hij ontvluchtte. Antwerpen floreerde in handel en geld maar
er heerste tegelijk een grote onrust. Beer maakte deze oplopende spanningen
van dichtbij mee in zijn herberg waar vrije gedachten en zoete
wijn vloeiden, en waar plannen werden gesmeed door een geheim genootschap.
Alles werd op scherp gesteld wanneer een wildevrouw, als
gevolg van overmoedige wereldveroveraars, in zijn herberg terechtkwam.
Wildevrouw is een wervelende, monumentale roman over het verlangen
naar eenheid en het veroveren van een innerlijke waarheid, vol vlees en
geuren, vol narren en blinden, vol handelaars en woekeraars, profiteurs
en bedriegers, vroedvrouwen, cartografen, schilders, drukkers en astrologen,
waarbij verlangen en zelfbedrog dansen door de straten van een
gedoemde stad. Lees meer Lees minder

Nergens wordt zoveel gewandeld als in het werk van J.J. Voskuil (1926-2008).
Vanaf de jaren vijftig maakte de schrijver met zijn vrouw Lousje jaarlijkse wandeltochten in voornamelijk Frankrijk, en het liefst in de Auvergne. Van iedere vakantie werd een uitvoerig dagboek bijgehouden dat later werd gebundeld onder de titels Terloops, Buiten schot en Gaandeweg.
Maar ook in de romans Bij nader inzien en Het Bureau laat Voskuil zijn alter ego Maarten Koning veelvuldig wandelen. Eind jaren vijftig beginnen de dagelijkse wandelingen naar en van zijn werk aan het Instituut voor Dialectologie, Volks- en Naamkunde. Tussen de middag maakt Maarten meestal een wandeling over de grachten of een 'ommetje' naar de Amstel. Er wordt ook geregeld 'buiten' gewandeld: op weg naar de 'Boerenhuisclub' door het Arnhemse Sonsbeekpark, na een vergadering van de Zeemuseumcommissie over de dijk van Enkhuizen naar Hoorn. In de weekends trekken Maarten en Nicolien er samen op uit. Voor Maarten is het vaak een vlucht naar buiten. Pas op afstand van het Bureau en andere mensen vindt hij geheel zichzelf en voelt hij zich bevrijd. Lees meer Lees minder

Iedereen met een fobie voor de brievenbus, iedereen die zijn enveloppen dagenlang ongeopend op tafel laat liggen tot hij moedig genoeg is om ze open te maken, zal zich herkennen in Pol Verholst. Hoewel hij de zoon is van een postbode, en een groot liefhebber van de woorden, is zijn angst voor de post zo groot dat hij willens nillens zijn naam schonk aan een ziekte waar zovelen aan lijden. De angst voor post.
Oftewel: de Ziekte van Verholst. Een ziekte die het hele leven kan ruïneren, en waarbij vergeleken de angst voor spinnen of iets als hoogtevrees werkelijk niets meer voorstelt.