-
Op zijn 28ste ontmoet Raoul de Jong zijn Surinaamse vader
voor het eerst. Ze praten hetzelfde, bewegen hetzelfde en geloven
allebei in wonderen. Dan vertelt Raouls vader hem een verhaal
dat blijft hangen: een van hun voorouders, een medicijnman,
kon zichzelf transformeren in een jaguar. Gegrepen door
dit mysterie besluit Raoul op onderzoek te gaan in Suriname.
De geschiedenis van deze voormalig Nederlandse kolonie is er een van duisternis en slavernij,
maar wie goed zoekt vindt ook veel hoop en levenskracht.
Raoul zelf is het levende bewijs: zijn voorouders hebben op de
een of andere manier overleefd. Tijdens zijn zoektocht, waarin
hij kennismaakt met Surinaamse schrijvers, denkers en verzetshelden,
ontdekt hij dat de kracht van de jaguar onmisbaar is
geweest voor het land, en beseft hij hoeveel ieder mens daarvan
kan leren.
Met Jaguarman, geschreven als een avonturenroman, brengt
Raoul de Jong een prachtige hommage aan het land van zijn
vader. -
'Nu ga ik in jouw naam alles doen wat wij samen niet meer kunnen', beloofde Raoul de Jong aan zijn hond Puck, tijdens Pucks begrafenis. Maar negen maanden later beseft Raoul dat hij in plaats daarvan alleen maar achter zijn laptop heeft gezeten, wederom. De meeste dingen in het leven zijn tegenwoordig met één druk op de knop op te lossen of uit te vinden. Onze machines maken ons groter, vlugger en efficiënter dan we ooit zijn geweest. Maar wat doen we nog als zelf handelende en denkende mens? Wat zijn we vergeten over onszelf en de wereld om ons heen?
Raoul neemt de proef op de som. Op een warme zomerdag trekt hij de voordeur van zijn huis in Rotterdam achter zich dicht en begint aan een voettocht naar zijn moeder in Marseille, duizend kilometer verderop zonder training, zonder tomtom, zonder uitgestippelde route. Op de bonnefooi. Zijn belevenissen onderweg zijn amusant, treurig, verrassend, angstwekkend, rauw zoals het digitale leven nooit kan zijn. -
Lief dagboek, de conclusie die ik na vandaag kan trekken: ik zit in
de klas met een stel massakonijnen die absoluut niet bij mij passen.
Ik voel me eenzaam, leeg en alleen. Zes hele lange jaren! Zes
jaar en dan is het voorbij. Leeg, helemaal leeg.
Wie is in staat om zonder gevoel van schaamte zijn puberdagboek
te herlezen? De meeste dagboeken belanden in een vergeten
doos, in de haard of in een papierversnipperaar. Raoul de
Jong beschouwt de auteur van zijn dagboeken daarom niet als
zijn jongere zelf maar als 'een twaalfjarig monster dat met veel
gevoel voor drama schittert in zijn eigen op Beverly Hills 90210
geïnspireerde soapopera'. Op hilarische wijze analyseert De Jong
fragmenten uit zijn dagboek waarin opstandigheden, ontluikende
liefdes, gebroken harten en existentiële crises elkaar in
hoog tempo afwisselen. Maar De Jong geeft niet alleen een
inkijkje in de tere puberziel, zijn verwijzingen naar popmuziek,
tv-programma's en nieuwsfeiten brengen je als lezer onmiddellijk
terug naar de jaren negentig van de vorige eeuw.
