`Dit is het vak dat we op school hadden moeten krijgen. Een bijzonder inspirerend en onmisbaar boek.' - Daphne Bunskoek
`Een feest van herkenning! Dit is een noodzakelijk boek voor mij en dit land dat zo dikwijls gevangenzit in zijn eigen gelijk.' - Stef Bos
`Politieke partijen die campagne gaan voeren zouden allemaal dit boek moeten lezen. Hoe kun je mensen meenemen in een ander denkproces?' - Frits Wester
Bekruipt jou soms ook het gevoel dat je altijd overal een mening over moet hebben? Ben je uitgekeken op steeds dezelfde discussies met je collega's en de eeuwig terugkerende conflicten met je partner? Lijkt het je sterk dat er voor elk probleem slechts twee oplossingen zijn die lijnrecht tegenover elkaar staan?
Tien jaar geleden brak filosoof Lammert Kamphuis met pijn en moeite los uit zijn streng religieuze milieu. Hij hoopte daarbuiten een wereld te vinden waarin mensen minder zwart-wit denken. Tot zijn verbazing ziet hij juist het tegenovergestelde gebeuren: onze samenleving gaat meer en meer lijken op de dogmatische kerk waaruit hij zich bevrijd heeft. Er is weinig aandacht voor nuance en steeds minder begrip voor andersdenkenden.
In Verslaafd aan ons eigen gelijk stelt Kamphuis filosoferen voor als training om de wereld vanuit meerdere invalshoeken te bekijken. Met onverwachte experimenten, verrassend praktische tips en toegankelijke oefeningen laat hij zien hoe je geest leniger kan worden. Een must-read voor iedereen die met minder krampachtigheid en meer nieuwsgierigheid in het leven wil staan!
Schemering is de grote nieuwe roman van meesterverteller Philippe Claudel in de geest van Het verslag van Brodeck en Grijze zielen
In een ingedut dorp aan de rand van een keizerrijk in het midden van Europa wordt in een ijskoude winter de plaatselijke priester dood aangetroffen. Zijn hoofd is verbrijzeld door een steen. Wie kan deze man zo hebben gehaat?
De moord veroorzaakt een schokgolf in het dorp waar christenen en moslims altijd in harmonie hebben geleefd. Voor politieman Nourio, geholpen door zijn trouwe assistent Baraj, is deze zaak een welkome onderbreking van zijn eentonige dagen. Hij beseft al snel dat het achterhalen van de waarheid de spanningen in het dorp niet noodzakelijkerwijs zal doen afnemen. Nourio's superieuren sporen hem aan om de stem van het volk te laten horen en de moslims voor de moord verantwoordelijk te stellen.
In de maanden die volgen ontvouwt zich een tragedie waarbij de slechte gewoonten van de mensheid en de misdaden en wreedheden tussen buren een hoofdrol spelen. Heeft het zin om je te verzetten tegen de onstuitbare loop der gebeurtenissen?
In 1848 stond bijna heel Europa in brand. Politieke onrust verspreidde zich in dat jaar als een lopend vuurtje over het hele continent, en leidde tot grote en permanente veranderingen. De opstandelingen stelden toen vragen die ons vandaag de dag ook bezighouden. Wat gebeurt er als politieke of economische vrijheid botst met sociale rechten? Hoe combineer je representatieve en directe vormen van democratie? Wat is het verband tussen kapitalisme en sociale ongelijkheid?
In Europese lente beschrijft Christopher Clark hoe deze opstand van een continent wereldwijd fungeerde als snelkookpan voor politieke bewegingen en nieuwe ideeën. Hij introduceert een fascinerende cast van charismatische figuren, waarmee hij nieuwe inzichten geeft in het revolutiejaar 1848 en huiveringwekkende parallellen blootlegt met onze huidige tijd. Als er in de eenentwintigste eeuw een revolutie op komst is, zo stelt Clark, zou die weleens op die van 1848 kunnen lijken.
De mooiste literaire verhalen over Spanje van de auteur van De omweg naar Santiago.
`Armzalig degenen die hun Spanje alleen aan de toeristenkusten zoeken, er is nog een ander Spanje, oneindig veel groter en onbekender, dat van de gewone mensen en verborgen schatten, het Spanje dat ik al jaren zoek en vind.' Aldus Cees Nooteboom.
In zijn talrijke verhalen over Spanje toont hij de rigoureuze veranderingen die het land sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw heeft doorgemaakt. Nooteboom neemt ons mee naar het Spanje van Franco, naar de uitgestrekte natuur van het binnenland en naar hypermoderne badplaatsen blakend van de toeristen. De grote contrasten tussen de bergdorpen en het flamboyante Barcelona weet hij als geen ander te vatten in schitterend proza. In dit boek met zijn beste Spanje-verhalen dringt Nooteboom door tot de ziel van het land. Dit is Spanje in zijn puurste vorm.
Wat maakt ons tot morele wezens? Hoe weten we wat het juiste is? En bestaan er in deze tijd van individualisering nog universele waarden?
We beschikken onmiskenbaar over een moreel geweten, of het nu over straf, godsdienst of gelijkheid gaat, maar hoe is ons morele geweten ontstaan? Lang gold godsdienst als de belangrijkste grondslag voor de moraal, maar in de afgelopen eeuwen is wetenschap steeds belangrijker geworden in ons denken over goed en kwaad. Met name de spectaculaire inzichten uit de evolutiebiologie dwingen ons om anders naar ethische kwesties te kijken.
In dit boek neemt de Duitse filosoof Hanno Sauer ons mee op een reis door de geschiedenis van de menselijke moraal. Hij vertelt het verhaal van ons geweten, vanaf het ontstaan van ons vermogen om samen te werken vijf miljoen jaar geleden tot de polarisatie die ons vandaag in de greep houdt. Op briljante wijze laat hij zien welke biologische, culturele en historische ontwikkelingen onze morele waarden hebben gevormd, juist op het moment van misschien wel hun grootste crisis.
De auteur van De nix is terug met een warme en wervelende roman over het huwelijk, over ouder worden en dat wat ons verbindt
Jack en Elizabeth ontmoeten elkaar tijdens hun studie in het Chicago van de jaren negentig. Door een gedeelde liefde voor muziek en kunst ontstaat er snel een innige band tussen de twee.
Twintig jaar later zijn ze al geruime tijd getrouwd. Naast alle problemen die werk en ouderschap opwerpen, moeten ze zien om te gaan met hun tanende huwelijk, problemen rond de verbouwing van hun `huis-voor-het-leven', grillige buurtbewoners, ruzies op sociale media en overspelige avances. Inmiddels herkennen Jack en Elizabeth zichzelf en elkaar niet meer. Allebei hebben ze last van onvervulde ambities en pijnlijke herinneringen aan hun eigen disfunctionele families. Allebei moeten ze op zoek naar wie ze echt zijn om hun levenslust en uiteindelijk elkaar niet te verliezen.
Welzijn is een rijke, diepzinnige, soms schokkende, maar vaak ook ronduit komische roman over verbinding en intimiteit: een meeslepend liefdesverhaal voor de eenentwintigste eeuw.
Bart Chabot leeft lang genoeg om zich een leven na de dood
voor te kunnen stellen. Het is dan ook vanuit dat perspectief dat
zijn nieuwe roman Engelenhaar wordt verteld. Hij ontdekt dat
hij zich moeiteloos kan verplaatsen door zich enkel een plek uit
het verleden voor de geest te halen. In een flits is hij weer de officier-in-opleiding bij de Koninklijke Luchtmacht. En herinnert
hij zich de dag dat hij als hoogste in rang een navo-delegatie
moest ontvangen.
In minder dan een fractie van een seconde is hij daarmee terug
op zijn avontuurlijke tochten die hij lang geleden samen met zijn
vriend Anton Corbijn maakte naar Genua, Londen en Moskou.
Om daarna door Oost-Duitsland te reizen. Het is voor het eerst
dat hij over deze periode vertelt, waarin hij ook zijn grote liefde
ontmoet.
Ongehinderd weet Bart zich in alle richtingen te verplaatsen.
Uittreden en zijn lichaam achter zich laten, dat is de ruimte die
hij als schrijver heeft verworven. Meester over zijn verbeelding
neemt Bart Chabot de lezer mee naar een leven vol rock-'n-roll,
naar een verloren tijd. Met zijn vloeiende pen laat hij een halve
eeuw herleven.
Een vrouw rent over een berg is een prachtige en poëtische roman over het geluk en ongeluk van alleenstaand moederschap
In de hitte van een zomerse dag vertrekt Takiko Odaka te voet naar het ziekenhuis om te bevallen van een jongetje. Haar zwangerschap, het resultaat van een korte affaire met een getrouwde man, is een bron van verdriet en schaamte voor haar ouders. Takiko trekt zich daar echter niks van aan. Haar baby, zo stelt ze zich voor, zal van haar zijn en van haar alleen. Ze verheugt zich zelfs op de uitdaging, en hoopt dat het haar kan bevrijden van de gewelddadige uitbarstingen van haar vader.
Takiko's eerste jaar als moeder is gevuld met de intense geneugten en problemen die de zorg voor een pasgeborene met zich meebrengt. Aanvankelijk zoekt ze haar toevlucht in het gezelschap van andere vrouwen, maar naarmate de baby groeit, verkent ze Tokio, tot ze een baan vindt bij een kwekerij. Daar krijgt ze de kans
om zich buiten de stad te begeven, naar een berg die tot haar verbeelding spreekt en haar ruimte biedt voor de vrijheid die ze zo wanhopig begeert.
De uitgever ontving voor deze uitgave in het kader van schwob.nl een subsidie van het Nederlands Letterenfonds.
Een indrukwekkende en aangrijpende roman over de nawerking van een traumatische gebeurtenis op de levens van drie generaties vrouwen in Zweden van de auteur van de bestseller De overlevenden.
Als Harriet zes jaar oud is gaan haar ouders scheiden. Op een avond hoort ze haar vader en moeder twisten over wie welke dochter in huis mag nemen en vangt ze op dat beiden een voorkeur hebben voor haar zus Amelia. Uiteindelijk komt Harriet bij haar vader terecht. Wanneer ze na twee jaar haar zus weer mag zien, loopt hun ontmoeting volledig uit de hand en het contact wordt rigoureus verbroken.
Twintig jaar later ontmoet Harriet tijdens een treinreis Oskar. Hij raakt volkomen in de ban van de ongrijpbare en extravagante jonge vrouw tegenover hem en het duurt niet lang voordat ze gaan samenwonen. Voor de rechtlijnige Oskar blijft Harriet echter een gesloten boek, en ondanks de geboorte van hun dochter Yana verzuurt hun relatie al snel.
Als Yana elf is, verdwijnt Harriet zonder waarschuwing uit het leven van haar dochter. Pas bij het overlijden van Oskar, twintig jaar later, gaat Yana op zoek naar antwoorden. Waarom is haar moeder destijds verdwenen? En wat is er lang geleden gebeurd, toen beide zussen elkaar voor het laatst zagen?
In Station Malma laat Alex Schulman op aangrijpende wijze zien hoe pijn en verlies van generatie op generatie worden doorgegeven. In hoeverre staat het verleden vast, en in welke mate is de toekomst nog te beïnvloeden?
`Eén vraag kwam centraal te staan in mijn leven, vormde het middelpunt van al mijn gedachten, nam alle momenten in beslag waarop ik alleen was met mezelf: hóe kon ik revanche nemen, met welke middelen?'
Jarenlang heeft Édouard Louis slechts één alomvattende wens: hij wil ontsnappen aan zijn verstikkende en achtergestelde jeugd in Noord-Frankrijk. Hij droomt ervan om rijk te zijn en op straat herkend te worden, en om dat te bereiken zal hij tot tweemaal toe zijn leven totaal veranderen; hij laat zijn kansarme geboortedorp achter voor een nieuw leven op de middelbare school in Amiens, om daar vervolgens zijn beste vriendin in de steek te laten om toegang te krijgen tot de elite van Parijs.
Maar nu, op het moment dat hij wereldwijd succesvol is, wil hij eigenlijk alleen maar in een hoekje blijven liggen, weg van alles. Een gat graven en erin verdwijnen om nooit meer te hoeven spreken en bewegen.
In Veranderen: methode vertelt Édouard Louis zijn eigen verhaal, zijn odyssee, op nietsontziende wijze. Hij bewijst hiermee eens te meer waarom hij een van de belangrijkste en meest toonaangevende schrijvers van zijn generatie is.
Antonia Pozzi werd geboren in Milaan in 1912, als dochter van een advocaat en een gravin. Hoewel ze in een beschermde omgeving werd grootgebracht, kreeg ze toch de kans om ervaringen op te doen die voor andere vrouwen uitgesloten waren: studeren aan de universiteit, reizen door Europa en bergen beklimmen. Ze verkende de wereld met een vurig verlangen, en ontdekte zichzelf door middel van fotografie en poëzie. Ze had vele liefdes en depressies, maar altijd bleven de bergen haar toevluchtsoord. Uit wanhoop over het sombere politieke klimaat in Italië en de rest van Europa, pleegde ze in 1938 zelfmoord, op 26-jarige leeftijd.
Paolo Cognetti vertelt in Antonia het verhaal van deze - ook in Italië - vergeten dichteres. Door middel van foto's, dagboekaantekeningen, brieven en gedichten komt Antonia Pozzi weer tot leven. Cognetti vermengt zijn woorden met de hare, en schetst een helder en delicaat portret van de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw, en van een inspirerende kunstenares.
Lisa Weeda reist in opdracht van haar vierennegentigjarige grootmoeder Aleksandra naar Loegansk, op zoek naar het graf van haar oom Kolja, die sinds 2015 is verdwenen. Lisa weet de grenspost van het oorlogsgebied te trotseren en in haar vlucht tuimelt ze terug in de tijd. Ze belandt in het paleis van de Sovjets, waar haar overgrootvader Nikolaj al sinds zijn eigen dood in 1953 wacht op Aleksandra. Na Aleksandra's deportatie in 1942 naar Duitlsand heeft hij haar nooit meer gezien. Samen met Nikolaj dwaalt Lisa door het paleis, dit limbo waar ook Kolja zich schuilhoudt, en wekt ze de geschiedenis van haar Don Kozakken-familie tot leven.
Aleksandra is het verhaal van een familie tussen Oost en West
die maar niet loskomt van een gebied dat nooit rust lijkt te vinden.
Lisa Weeda vond de vorm en de stem om dit indringende
verhaal op een grandioze manier te vertellen.
Een gevoel van onbehagen maakt deel uit van ons mens-zijn. Ondanks de welvaart op alle vlakken neemt de onrust in onze maatschappij toe. Paul Verhaeghe laat in dit boek zien dat iedere tijd een eigen gevoel van onbehagen kent, met de daarbij horende typische problemen - zoals in onze tijd een burn-out, het imposter syndroom of de angst om uitgesloten te worden.
Hoe kunnen wij onze huidige samenleving typeren, op welke manieren bepaalt die ons als individu, en welk onbehagen sluit daarbij aan? Zijn er verifieerbare verklaringen voor dit onbehagen, in de praktijk van de zorg, het onderwijs en de arbeidsorganisatie? In Onbehagen kiest Paul Verhaeghe voor een wetenschappelijk onderbouwde analyse, wars van op ideologie gebaseerde kritieken en utopische oplossingen. In zijn herkenbare vlotte en toegankelijke stijl gidst hij ons langs inzichten in deze tijd en verwachtingen voor onze toekomst.
Hun vriendschap begon bij de ontelbare avonden in hun stamcafé, avonden die nooit ophielden. Ze raakten verslaafd aan het leven en aan de saamhorigheid. Ze wisten niet hoe of wat, maar wel dat er iedere dag iets memorabels zou gebeuren. Toen de zes mannen begin jaren negentig besloten een bierbrouwerij te beginnen in een werfkelder in Utrecht, werden ze naast vrienden ook zakenpartners.
Vijfentwintig jaar later zijn ze op weg naar een boshut in Duitsland om nog één weekend samen te zijn voordat ze het contract voor de verkoop van de brouwerij tekenen. Tijdens dit weekend reflecteren ze op de vriendschap en op het leven.
Alle tijd is een uiterst meeslepende en vitale roman over ambitie, vriendschap en liefde.
Een overweldigende autobiografische roman over het rauwe maar ook magische leven van een groep Argentijnse transvrouwen in de jaren negentig
Camila is een jonge transseksuele prostituee. Elke nacht is ze te vinden in Sarmiento, een park in het hart van Córdoba, Argentinië. Ze maakt deel uit van een grotere groep transvrouwen, die onder de hoede staat van de charismatische travesti tante Encarna. Encarna's fabelachtige en knalroze huis is het enige toevluchtsoord dat de vrouwen hebben. Ze kunnen er ontsnappen aan het geweld van hun klanten of de politie en worden er verzorgd als ze in elkaar geslagen of ziek zijn.
Camila Sosa Villada vertelt in Valse krengen de verhalen van de vrouwen die deel uitmaken van deze levendige gemeenschap, en beschrijft hoe ze zelf wist te ontsnappen aan een jeugd van uitstoting, geweld en armoede. Haar verhaal is een donker sprookje waarin de ongekuiste realiteit hand in hand gaat met een intiem en genuanceerd portret van de persoonlijke ontwikkeling van transseksuelen.
Valse krengen (Las malas) daagt ieders gedachten over liefde, seksualiteit, gender en identiteit tot het uiterste uit.
Een vriendengroep komt jaarlijks bijeen op een zomers terras. Het zijn bonte, drukke, door elkaar lopende gesprekken die daar gevoerd worden. Wat vooral bijblijft is de terloopse vermelding van een ouder burenkoppel dat je alleen van ziens kent. Binnenshuis blijkt zich bij die twee een drama af te spelen. Hun namen kunnen mij niet schelen, dacht ik altijd. En moeite om ze nader te leren kennen had ik dan ook nooit gedaan. Maar nu geneerde ik me daar toch voor.
Klokgelui is een roman waarin een toneelgordijn van gepraat wordt opengetrokken om het verborgen drama van een vereenzaamd koppel te tonen en geloofwaardig te maken. Met een feilloos observatievermogen tekent Leo Pleysier in dit boek zijn nieuwe miniatuur uit. Via ijzersterke dialogen toont hij een gemeenschap die elkaar scherp in het oog houdt, elkaar de maat neemt en waarin het een grootse zonde is niet te weten wie je buren zijn.
Toen Willem Frederik Hermans zijn vaderland achterliet had hij een affaire achter de rug met afgunstige docenten en hoogleraren op de Universiteit van Groningen. Hoewel hij achteraf juridisch geheel in het gelijk werd gesteld zal geen wraak zoeter hebben gesmaakt dat het publiceren van de bijtende sleutelroman Onder professoren, waarin Prof. Dr. Rufus Dingelam de Nobelprijs krijgt die hem echter niets dan ongeluk zal brengen. Afgunst, jaloezie en machtsmisbruik zijn na dertig jaar nog steeds een onverminderde klassieker.
Eén voor één verdwenen de vrienden van de Oeigoerse dichter Tahir Hamut Izgil. De vervolging van de Oeigoeren door de Chinese regering was al jaren bezig, maar in 2017 nam de onderdrukking, versterkt door de opkomst van een hightech controlestaat, een angstaanjagende nieuwe vorm aan. Meer dan een miljoen mensen verdwenen in `heropvoedingskampen'.
Een oude vriend van Izgil werd veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf, omdat hij opriep tot handhaving van de wettelijke rechten van de Oeigoeren. De politie nam radio's in beslag en installeerde storingsapparatuur om Oeigoeren van de buitenwereld af te snijden. Toen Izgil merkte dat het park bij zijn huis bijna leeg was omdat zoveel buren waren gearresteerd, wist hij dat vluchten de enige hoop voor zijn gezin was.
Wachten op mijn arrestatie in de nacht is het verhaal van de politieke, sociale en culturele vernietiging van het thuisland van Tahir Hamut Izgil. Zijn boek is een oproep aan de wereld om de catastrofe onder ogen te zien, en een eerbetoon aan zijn vrienden wier stem tot zwijgen is gebracht.
Koen Peeters tovert James Joyce, Georges Lemaître en andere historische figuren tot leven in zijn even speelse als grootse nieuwe roman.
In Oostende ontmoet een postbeambte een wereldberoemd schrijver, die daar zijn zomervakantie doorbrengt. In Leuven kruisen zich in het stadspark de paden van een geniale sterrenkundige en een jonge vrouw. Na decennia zonder contact treffen twee gewezen vrienden elkaar in Georgië. En een door bloedige visioenen geteisterde schilder ziet een kompaan afglijden in terreur.
In Georges staan vier bijzondere ontmoetingen centraal. Met grote verbeeldingskracht en oog voor romantiek blaast Koen Peeters zijn personages leven in. Wat ontstaat is een rijke vertelling over reële historische figuren en tijdsmomenten waarin niet te ontwarren valt wat werkelijk is en wat is ontsproten aan de fantasie van de schrijver. Ondertussen doet die schrijver er alles aan de lezer te overtuigen van de echtheid van zijn verhaal. Georges is een warmhartige roman vol toeval, historie en kunst. Een boek dat speels is en dartel, maar bij vlagen ook diepzinnig kan zijn; het is Koen Peeters op zijn allerbest.
Het vierde deel in de veelgeprezen Noorse romanreeks van Roy Jacobsen over de familie Barrøy
Na een lange reis door heel Noorwegen keert Ingrid eindelijk terug naar het eiland Barrøy. De oorlog is voorbij, maar de sporen van de strijd zijn nog overal zichtbaar.
Collaborateurs worden met de nek aangekeken; sommigen nemen zelfs wraak op hen. Anderen willen gewoon de pijnlijke jaren achter zich laten. Op een dag arriveert er een jongen op het eiland. Wanneer zijn vader verdwenen blijkt, neem Ingrid de verantwoordelijkheid op zich en adopteert hem.
Zo wordt Mathias onderdeel van de kleine gemeenschap op Barrøy. Het eilandleven is even zwaar als altijd en het lijkt alsof de tijd er heeft stilgestaan. Dan
komen er brieven uit Oslo en Trondheim, die vertellen over grote maatschappelijke veranderingen. Welke verhalen moet Ingrid delen met de anderen en wat houdt ze
voor zichzelf? Welke toekomst ziet zij voor ogen?
De kinderen van Barrøy gaat over ouderschap, over deel uitmaken van een gemeenschap en leven onder zware omstandigheden. Maar het gaat ook over een krachtige, bijzondere vrouw die met haar pijnlijke verleden in het reine moet zien te komen.
Op de laatste avond van oktober 1984 ziet een jongen hoe zijn beste vriend verongelukt. Het is zijn laatste avond als kind, voortaan moet hij flink zijn en vooruitkijken. Maar wel met een verdriet dat aan niemand uit te leggen is, en met schuldgevoel, met rouw, met gemis en met de dood die er niet genoeg van krijgt. Want in de zomer van 1998 verliest een broer zijn broer en jaren later, op dezelfde dag, een zoon zijn moeder.
De jongen is inmiddels geliefde geworden, man en vader, ook door die doden. De dagen worden mede door hen bepaald. Ze zitten in zijn schrijven, in het zijn en in het liefhebben, ze zitten in alle twijfels, struikelingen en worstelingen. Ze reizen mee naar verre landen. Ze zijn thuis waar hij woont.
Dan wordt het 2022 en hij plant een boom.
In Treurwil zoekt Rik Van Puymbroeck naar verdriet van vroeger en hoe je dat niet kan loslaten, maar juist wilt vasthouden en vorm wilt geven. Hoe de rouw minder rauw wordt, al verwoordt de tweeklank treffend de toch onmiskenbaar blijvende pijn.
Een sprankelende roman over obsessies, onderstromen en de natuur die wraak neemt.
Kasja en Lennart zijn al zo lang samen dat hun relatie een gewoonte is geworden, en sinds het ongeluk van zijn zusje kan Lennart ook niet meer dan dat opbrengen. Zijn zusje is van grote hoogte uit een boom gevallen en ligt in coma. Een zelfmoordpoging, zo lijkt het, maar Lennart is ervan overtuigd dat zij iets op het spoor was, iets onheilspellends in de bodem van het bos. Terwijl Lennart door de bossen dwaalt op zoek naar aanwijzingen, verliest Kasja zich in een affaire met een man die in niets op Lennart lijkt. De twee spreken wanneer het maar kan af in een verlaten vakantiepark dat zal worden omgebouwd tot luxeresort, maar vooralsnog wordt overwoekerd door de omringende natuur.
Met De kuil schreef Laura van der Haar een niet weg te leggen roman. Haar taal fonkelt en bruist en met groot vertelplezier zet ze niet alleen haar personages neer, maar ook de natuur in al haar toonaarden.
Op zijn 28ste ontmoet Raoul de Jong zijn Surinaamse vader
voor het eerst. Ze praten hetzelfde, bewegen hetzelfde en geloven
allebei in wonderen. Dan vertelt Raouls vader hem een verhaal
dat blijft hangen: een van hun voorouders, een medicijnman,
kon zichzelf transformeren in een jaguar. Gegrepen door
dit mysterie besluit Raoul op onderzoek te gaan in Suriname.
De geschiedenis van deze voormalig Nederlandse kolonie is er een van duisternis en slavernij,
maar wie goed zoekt vindt ook veel hoop en levenskracht.
Raoul zelf is het levende bewijs: zijn voorouders hebben op de
een of andere manier overleefd. Tijdens zijn zoektocht, waarin
hij kennismaakt met Surinaamse schrijvers, denkers en verzetshelden,
ontdekt hij dat de kracht van de jaguar onmisbaar is
geweest voor het land, en beseft hij hoeveel ieder mens daarvan
kan leren.
Met Jaguarman, geschreven als een avonturenroman, brengt
Raoul de Jong een prachtige hommage aan het land van zijn
vader.
Op een eiland vlak voor de adembenemende kust van Noorwegen groeit Ingrid Barrøy op. Het ruwe eilandleven verloopt volgens zijn eigen wetten, met zware winters en heldere zomers. Een leven dat, net als het landschap zelf, van een grootse, broze schoonheid is, met in de verte de rest van de wereld. Ingrids vader droomt ervan een kade te bouwen die hen verbindt met het vasteland, maar zo dicht bij de rest van de wereld zijn blijft niet zonder gevolgen. Haar moeder heeft haar eigen dromen: meer kinderen, een kleiner eiland, een ander leven. En er blijft altijd één vraag die Ingrid haar nooit mag stellen. Wanneer Ingrid oud genoeg is, wordt ze naar het vasteland gestuurd om voor een van de rijke families aan de kust te werken. Maar dan gebeurt er iets tragisch en moet ze noodgedwongen terugkeren naar de plek die ze dacht achter zich gelaten te hebben.