Filter
gabor maté
-
Gabor Maté houdt ons in Wanneer je lichaam nee zegt (When the Body says No) een confronterende spiegel voor, waardoor we gaan inzien dat verborgen stress desastreuze gevolgen voor onze gezondheid kan hebben. Wanneer we geen nee durven zeggen tegen onze door stress geregeerde manier van leven, zal ons lichaam dat uiteindelijk voor ons doen. We raken uitgeput en ontwikkelen onder andere hart- en vaatziekten, artritis, kanker en MS.
Mensen hebben altijd al intuïtief begrepen dat lichaam en geest niet van elkaar gescheiden kunnen worden. Het moderne leven brengt een betreurenswaardige dissociatie met zich mee, een scheiding tussen wat we met ons hele wezen weten en wat onze denkgeest als waarheid accepteert. Van deze twee soorten kennis wint de laatstgenoemde, beperktere, het meestal. Dat gaat ten koste van onze gezondheid.
Gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek en aan de hand van vele voorbeelden en verhalen uit zijn eigen huisartsenpraktijk en zijn werk in de palliatieve en verslavingszorg, geeft Maté antwoord op vragen over de rol die de mind-bodyconnectie speelt in het ontwikkelen van lichamelijke en geestelijke ziektes. Hij geeft overtuigend bewijs voor deze link en laat bovenal zien dat wij allemaal de wijsheid bezitten om onszelf te helen. Met Wanneer je lichaam nee zegt kan ieder van ons zich afstemmen op de innerlijke wijsheid die we allemaal bezitten. -
Het verstrooide brein van Gabor Maté is een must-read voor wie AD(H)D (Attention Deficit Disorder) heeft, en voor wie iemand kent met ADD. Veel is geschreven over kinderen maar ook volwassenen kunnen met ADD worstelen, zeker als zij dit pas op latere leeftijd ontdekken. Maté (zelf ADD'er) vertelt hoe het is om met een verstrooid brein te leven, hoe je daar beter mee om kunt gaan en hoe je het positief in kunt zetten. Zie je ADD als aandachtstekortstoornis of als een creatief brein?
Het verstrooide brein toont aan dat ADD geen erfelijke ziekte is, maar een omkeerbare beperking en in te lopen ontwikkelingsachterstand. Maté legt uit hoe het komt dat bij ADD de hersencircuits die zich bezighouden met emotionele zelfregulatie en impulscontrole zich niet ontwikkelen in de kindertijd. Snel afgeleid zijn en dissociatief reageren ontstaan al in de baarmoeder en blijven het hele leven doorwerken.
Met Het verstrooide brein stelt Maté ouders in staat te begrijpen wat hun kinderen met ADD beweegt, geeft hij volwassenen met ADD inzicht in hun emoties en gedrag en biedt hij een optimistische visie op neurologische ontwikkeling, zelfs bij volwassenen. Inclusief tips en technieken om deze ontwikkeling bij zowel kinderen als volwassenen te bevorderen.
Het verstrooide brein is een optimistisch boek dat voor veel mensen de puzzelstukjes op hun plek zal doen vallen. -
In De mythe van normaal, over trauma, ziekte en heling in een toxische maatschappij ontleedt Gabor Maté de onderliggende oorzaken van onze fysieke en emotionele malaise, en legt hij verbanden tussen ons persoonlijk lijden en de druk van het jachtige bestaan.
Wij zijn geneigd te geloven dat `normaal' gelijk staat aan `gezond zijn'. Maar hoe gezond is die norm nu echt? Maté ontdekte dat de gangbare definitie van `normaal' niet juist is: vrijwel alle ziekte is een natuurlijke weerspiegeling van het leven in een ongezonde samenleving, waarin gezondheidszorg steeds verder van onszelf af is komen te staan.
In dit inzichtrijke en invoelende boek laat hij ons zien dat de sleutel tot genezing ligt in het herstel van onze medemenselijkheid en het omarmen van onze authenticiteit, ongeacht de maatschappelijke verwachtingen.
"In De mythe van normaal neemt Gabor Maté ons mee op een epische ontdekkingsreis naar hoe ons emotionele welzijn en onze sociale verbondenheid (kortom: hoe we leven) nauw verweven zijn met gezondheid, ziekte en verslaving. Dit meeslepende en prachtig geschreven verhaal heeft verstrekkende gevolgen voor ons leven en de (mentale) gezondheidszorg." - Bessel van der Kolk, auteur van Traumasporen -
Gabor Maté laat in Hongerige geesten zien dat we ten diepste allemaal hongerige geesten zijn, op zoek naar verdoving (en verlossing!). Zijn kernboodschap: aan iedere vorm van verslaving ligt trauma ten grondslag.
Of het nu gaat om de `prototypes van verslaafden' (de eenzame alcoholist onder de brug, de succesvolle coke snuivende advocaat op de Zuidas) of onze eigen verslavingspatronen (urenlang scrollen op je te telefoon, tachtig uur werken en het nog niet genoeg vinden of niet kunnen stoppen voordat die hele zak chips leeg is): we vertonen dezelfde patronen en hetzelfde gedrag als die van de tot de verbeelding spekende zwaar verslaafden waar Maté over spreekt. We zijn allemaal hongerige geesten, op zoek naar verdoving én verlossing.
Verslaving in welke vorm dan ook is het gevolg van een psychische en spirituele leegte. Trauma, soms van generatie op generatie doorgegeven, speelt daarbij een grote rol. De meeste trauma's lopen we op in onze jeugd, met alle gevolgen van dien op latere leeftijd: sociaal isolement en eenzaamheid, stress, angst en uiteindelijk dus die verslavende afhankelijkheid.
Maté pleit ervoor dat we de keten stop zetten door ons trauma te helen in plaats van verslaving te bestrijden met een `war on drugs'. We zijn bang om te voelen, bang om bij onszelf na te gaan waar het werkelijk om gaat en dus blijven we de verlossing buiten onszelf zoeken in plaats van in onszelf.
Aan de hand van verhalen uit zijn praktijk, zijn eigen verslavingspatronen en de wetenschap gaat Maté naar de bron van verslaving. Hij laat ons ontdekken dat zelfinzicht en het openen van ons hart de weg is naar heling van verslaving.
