Filter
anne applebaum
-
- 62%Een kraakheldere wake-upcall: we moeten nu weerstand bieden aan wereldwijd samenwerkende autocratieën.
Wie denkt dat dictators alleen op hun eigen land gericht zijn, heeft het mis. Autocratieën als Rusland en China wisselen onderling kennis en middelen uit. Corrupte bedrijven in het ene land doen zaken met corrupte bedrijven in het andere land en het ene nationale politiekorps traint en bewapent het andere. Bovendien verkondigen de autocratische regimes dezelfde boodschap over de gevaren van de westerse democratie. Deze groep landen functioneert als een concern van verschillende bedrijven: Autocratie bv. De autocratieën hangen verschillende ideologieën aan maar de leiders delen een onstilbare honger naar macht en welvaart die in veel gevallen voor het welzijn van de eigen bevolking gaat.
Applebaum werpt licht op de prangendste geopolitieke kwestie van deze tijd en wijst ons op wat democratische landen te doen staat om dit wereldwijde netwerk van dictators een halt toe te roepen.
`Dictators aller landen zijn verenigd in hun nietsontziende streven naar rijkdom, laat Anne Applebaum zien in Autocratie bv.' , `Applebaum laat je dergelijke nieuwsberichten zien als deel van een groter verhaal.' - Trouw
`De kracht van haar betoog, want dat is het, zit vooral in de vele voorbeelden waarmee ze laat zien hoe verregaand de samenwerking is tussen autocratische regimes.' - NRC -
In steeds meer landen heeft de democratie het zwaar. Liberale waarden worden ingeruild en het idee van een sterke leider die haast vereerd wordt, nationalistische bewegingen en het eenpartijstelsel winnen aan populariteit. In haar nieuwe boek De schemering van de democratie beargumenteert Anne Applebaum dat we ons niet moeten verbazen over deze ontwikkeling.
Politieke systemen met simplistische overtuigingen hebben een natuurlijke aantrekkingskracht, vooral die systemen waarbinnen enkel de loyale volgers profiteren. Mensen kijken niet alleen naar ideologie, stelt ze, maar zijn ook praktisch, pragmatisch en opportunistisch. De autoritaire en nationalistische partijen die zijn opgekomen binnen de moderne democratieën bieden hun aanhangers nieuwe mogelijkheden om rijkdom en macht te vergaren.
Applebaum beschrijft hoe het komt dat politici, journalisten en intellectuelen in landen als de VS, Hongarije, Polen en het Verenigd Koninkrijk hun democratische idealen hebben opgegeven, en hoe ze complottheorieëen, politieke polarisatie, social media en nostalgie inzetten om de samenleving te veranderen.
'In korte reportages over gefaalde vriendschappen is Applebaum op haar best; haar kortaffe stijl en licht misprijzende humor zijn een verademing' NRC, vier ballen -
In Rode hongersnood vertelt Anne Applebaum het onthullende en controversiële verhaal over de hongersnood in Oekraïne die Stalin doelbewust veroorzaakte, en die tot op de dag van vandaag sporen achterlaat.
Het jaar is 1929. Stalin voert in de gehele Sovjet-Unie de collectivisatie van de landbouw in: boeren worden gedwongen hun land en bedrijf op te geven. Het leidt tot een weerzinwekkende hongersnood, de zwaarste die Europa ooit zou teisteren. Tussen 1931 en 1933 komen vijf miljoen Sovjetburgers om van de honger. Maar in plaats van te hulp te schieten, maakte de Sovjetregering van de catastrofale situatie gebruik om een eind te maken aan een slepende politieke kwestie: de Oekraïense hang naar onafhankelijkheid.
Anne Applebaum toont in Rode hongersnood overtuigend aan wat al decennialang wordt vermoed: nadat Oekraïense rebellen pogingen deden de regio te destabiliseren, sloeg Stalin terug met een aanval op de boerenstand. De grenzen gingen dicht en voedsel werd stelselmatig aan het land onttrokken. Mensen aten alles wat voorhanden was: gras, boomschors, huisdieren, en in sommige gevallen zelfs elkaar.
In haar alom geprezen boek vertelt Applebaum het huiveringwekkende verhaal van de Oekraïense genocide, de Holodomor, een verhaal dat de Sovjets moedwillig uit de geschiedenis hebben geprobeerd te wissen. Nog altijd werpen de gevolgen van Stalins bruutheid een schaduw over de Oekraïens-Russische relatie, die sinds de annexatie van de Krim en het neerhalen van vlucht mh17 ook de internationale verhoudingen op een alarmerende manier bedreigt.
Anne Applebaum is historicus en columnist voor The Washington Post. Haar boeken Goelag, waarvoor ze de Pulitzerprijs voor non-fictie ontving, en IJzeren Gordijn, dat werd genomineerd voor de National Book Award, gelden als standaardwerken over de Sovjet-Unie. Applebaum is verbonden aan de London School of Economics. Ze woont met haar man en kinderen in Polen.
`Met Rode hongersnood bevestigt Applebaum haar reputatie van toonaangevend historicus op het gebied van Russische oorlogsmisdaden.' - The Times
`Anne Applebaum is een geschiedkundig wonderkind. We mogen haar dankbaar zijn voor dit belangwekkende boek.' - The Washington Post -
Van 1929 tot Stalins dood in 1953 werden zon achttien miljoen dwangarbeiders tot de werkkampen van de Goelag veroordeeld. Naar schatting vierenhalf miljoen van hen keerden nooit terug. Na de val van het IJzeren Gordijn zijn in Rusland talloze documenten toegankelijk geworden: egodocumenten, ambtelijke archieven, gevangenisdossiers, persoonlijke getuigenissen. Applebaum heeft jarenlang onderzoek verricht en heeft met Goelag hét standaardwerk over deze zwarte bladzijde uit de Europese geschiedenis geschreven.
Eigenlijk is er geen enkel modern boek over de Goelag dat de hele periode van het Sovjetregime omvat. In die leemte voorziet het boek van Applebaum. Een toegankelijk boek, waarin de belangrijkste kennis over een verschrikkelijke periode is samengevat. Trouw
Applebaums boek is een historische gebeurtenis van het grootste gewicht. de Volkskrant -
Nadat de nazi's in 1945 door de geallieerden waren verslagen, hoopten de Oost-Europeanen dat ze de vrijheid in hun land zoals ze die hadden gekend vóór de oorlog, zouden terugkrijgen. In plaats daarvan werden ze onderworpen aan een regime dat in veel opzichten net zo inhumaan zou worden als dat waaraan ze net waren ontsnapt: het communistisch systeem.
In IJzeren Gordijn laat historica Anne Applebaum zien hoe het communisme de Oostbloklanden in de jaren na de oorlog als het ware inlijfde. Door een agressieve politiek werd de macht van liberale partijen, de kerk en de media in slechts enkele jaren uitgehold, en werden miljoenen burgers onderworpen aan een totalitair systeem. Op basis van persoonlijke verhalen van ooggetuigen en materiaal uit onlangs geopende archieven schrijft Applebaum over het dagelijks leven in een dictatuur.
IJzeren Gordijn is een aangrijpend boek over een uiterst brute periode in de Europese geschiedenis van de twintigste eeuw.
