Met een bijzonder omvangrijke kennis van zaken en een indrukwekkende eruditie wijdt Valeer Neckebrouck de lezer van dit boek in in het domein van de godsdienstantropologie. De auteur beoogt het studieobject te beschrijven, hij bespreekt de grondleggers van de discipline en analyseert de voornaamste tendensen. In elk van de hoofdstukken wordt een uitstekend inzicht geboden in de grote thema's zoals de definitie van religie. De auteur toont aan de hand van talloze bronnen aan hoe diverse auteurs in de loop van de geschiedenis en in diverse taalgebieden een eigen antwoord hebben geformuleerd. Deze antwoorden worden op een eerlijke en heldere wijze voorgesteld en kritisch doorgelicht. Antropologie van de godsdienst biedt een schat aan bibliografische gegevens, referenties en citaten. Het is niet alleen een inleiding, maar ook een onmisbaar naslagwerk voor de lezer die met kennis van zaken wil deelnemen aan het kritische debat.
An in-depth analysis of Belgium's public finance in the recent past.
Prior to the outbreak of the financial crisis in 2008 Belgium's fiscal balances and debt ratios seemed to be on a firm consolidation path. Today, however, Belgium is facing a major budgetary challenge, albeit to some extent lesser than that of other European countries. A proper understanding of the current situation and the design of the most appropriate policy response always benefit from an in-depth analysis of the recent past. This book offers that closer look at the evolution of public finance in Belgium over the decade 2000-2010.
The Return of the Deficit presents a collection of original essays written by the best public finance scholars in Belgium. It covers Belgium's macroeconomic environment, its budgetary policy, changes to the tax system and social security, the evolution of public expenditure, debt management, and fiscal federalism.
This is the seventh volume in the authoritative series History of Public Finance in Belgium published under the auspices of the Belgian Institute of Public Finance. It is introduced with a foreword by Herman Van Rompuy, President of the European Council.
Contributors
K. Algoed (Office of the Minister of Budget, Flanders), J. Deboutte (Public Debt Agency), E. de Callataÿ (Bank Degroof), A. Decoster (University of Leuven), F. Denil (Federal Ministry of Finance), R. Deschamps (University of Namur), M. Gérard (Catholic University of Louvain-la-Neuve), N. Gilson (Catholic University of Louvain-la-Neuve), J. Hindriks (Catholic University of Louvain-la-Neuve), G. Langenus (National Bank of Belgium), M. Nautet (National Bank of Belgium), G. Quaden (National Bank of Belgium), R. Savage (Federal Ministry of Finance), V. Schmitz (University of Namur), B. Scorneau (University of Namur), J. Smets (National Bank of Belgium), F. Thys-Clément (University of Brussels), C. Valenduc (Federal Ministry of Finance), F. Vandenbroucke (University of Leuven), M. van den Hurk (University of Antwerp), A. Van de Voorde (Federal Ministry of Finance), S. Van Garsse (University of Antwerp), L. Van Meensel (National Bank of Belgium), S. Van Parys (National Bank of Belgium), H. Van Rompuy (European Council), K. Verhoest (University of Antwerp)
Toekomstgerichte reflecties vanuit verschillende wetenschappelijke disciplines over mens, maatschappij en wetenschap
Wetenschappelijk onderzoek kent geen slotakkoord of apotheose. Het zet zich voortdurend door. Op elk moment treden nieuwe academici in het spoor van hun leermeesters, maakt men gebruik van nieuwe methoden en ontwikkelt men nieuwe interesses. Niet alleen de aard van de navorsers en van hun methoden evolueren, ook hun onderzoeksobject verandert. Zeker in het veld van de politiek en de wereldeconomie maken we revolutionaire tijden door. De geopolitiek van de VS en Europa ten opzichte van groeilanden zoals China, India en Brazilië wijzigt drastisch en in de Arabische landen groeit het verlangen naar echte democratie. Intussen neemt de druk op de draagkracht van onze blauwe planeet verder toe. In 2050 zijn we wellicht met 9 miljard mensen. Zal er voldoende voedsel zijn? Welke energie zal aan onze toekomstige behoeften op een duurzame manier kunnen voldoen? In welk soort voertuigen zullen we ons verplaatsen? In onze eigen gemeenschap doet de vergrijzing vragen stellen over de houdbaarheid van ons pensioenstelsel en over de kwaliteit van het leven van een steeds ouder wordende bevolking.
Wie een vinger aan de pols wil houden van de ontwikkeling van het wetenschappelijk onderzoek zal in deze publicatie opnieuw een staalkaart vinden van wat voor vandaag en voor morgen relevant is.
In de reeks 'Lessen voor de eenentwintigste eeuw' wordt jaarlijks op een originele en toegankelijke manier nagedacht over de grote thema's van mens, wereld en wetenschap. In deze editie ligt de nadruk op Europa als de ruimte waarbinnen wetenschappelijk onderzoek zich afspeelt. De toekomst van de Europese gedachte, tussen de wereld van de euro en de wereld van de armoede, tussen de invloed op het klimaat en het groene Europa, laat telkens andere dimensies van het Europese verhaal zien.
Steeds nadrukkelijker wordt duidelijk dat geen enkel thema, geen enkel onderzoeksprogramma kan beperkt blijven tot de eigen knusse ruimte. Telkens opnieuw zijn Europa en de wereld de horizon waartegen de zoektocht naar kennis en inzicht plaatsvindt. Van het groene Afrika tot de waterproblematiek, van psychofarmaca tot intellectuele eigendom is er slechts één wereld, die de onze is.
The relationship between sexuality and psychoanalysis can be described in terms of an old and stormy love affair. The same can be said about the relationship between psychoanalysis and philosophy. It is precisely this fascinating 'love triangle' that the present volume of essays aims to explore. A diverse group of philosophers and psychoanalysts reflected on the concept of sexuality in Freudo-Lacanian psychoanalysis. The result is a stimulating collection of essays where the role of sexuality in psychoanalysis is scrutinized from a philosophical point of view.
This volume does more than merely offer an alternative psychoanalytic account of sexuality. It also develops a wide range of philosophical reflections on sexuality as conceptualized by Freudo-Lacanian psychoanalysis, and in this way initiates a dialogue between the two concurrent disciplines.
La nature des Formes intelligibles d'Antiochus à Plotin.
L'ouvrage propose une histoire de l'interprétation de la nature des Formes intelligibles d'Antiochus à Plotin. Il met en lumière l'importance du refus plotinien de l'artificialisme médioplatonicien qui considère les Formes comme des pensées du dieu et subordonne leur causalité à celle du démiurge, fabricant du monde. En considérant les Formes comme des réalités vivantes et intellectives, Plotin bouleverse le sens de la causalité paradigmatique de l'intelligible. Il reprend les concepts de la théologie aristotélicienne, les détourne et les met au service d'une théorie de la causalité des intelligibles qui répond aux objections du Stagirite contre l'hypothèse des Formes. S'appuyant sur l'identité de l'intellect et des intelligibles, il montre que c'est précisément en restant en elles-mêmes que les Formes exercent une puissance générative, productrice du sensible.
The nature of intelligible Forms from Antiochus to Plotinus.
The nature of intelligible Forms received different interpretations from various ancient Platonists. This book sketches the history of these interpretations from Antiochus to Plotinus and shows the radical transformation this theory underwent in the hands of the latter. Pre-Plotinian Platonists considered the Forms as "thoughts of god" and made the causal role of the Forms depend on the craftsman-god. Plotinus rejected this "artificialist" model. Instead he considered the Forms as living and intellective realities and thereby turned the paradigmatic causality of the intelligible on its head. The Forms are themselves active and the demiurge is no longer needed as a causal agent separate from the Forms. Plotinus incorporated key concepts of Aristotelian theology and included them in a doctrine of the causality of the Forms, thus overcoming Aristotle's objections against Platonic Forms.
In-depth analysis of Plutarch's anti-Epicurean treatise Adversus Colotem.
L'Adversus Colotem, composto intorno al 100 d.C., fa parte, insieme al non posse e al de latenter vivendo, della cosiddetta 'trilogia anti-epicurea' di Plutarco. Questo volume analizza l'Adversus Colotem nel suo complesso, approfondendone, in particolar modo, le strategie polemiche, le alleanze filosofiche e le tecniche argomentative. Il libro si articola in quattro capitoli, rispettivamente dedicati: 1) all'analisi della struttura dell'opera; 2) alla ricostruzione, basata sullo studio critico delle fonti antiche (Plutarco, Proclo, Macrobio e i Papiri Ercolanesi), della figura, degli scritti e della filosofia dell'epicureo Colote; 3) all'approfondimento della tesi dell'unità dell'Accademia, così come difesa in quest'opera da Plutarco; 4) all'esame della sezione su Arcesilao (Adv. Col. 1121 E-1123 A) e, in special modo, della teoria dell'azione dell'accademico ivi esposta. Chiude il volume un sommario in lingua inglese.
The Adversus Colotem, written around 100 A.D., is one of Plutarch's three extant anti-Epicurean treatises. It is a reply to Colotes' otherwise unknown book entitled 'On the fact that according to the doctrines of the other philosophers it is impossible to live'. This volume analyses the Adversus Colotem as a whole and, in particular, explores its polemical target, its philosophical background. and its argumentative strategies. It consists of four chapters, devoted respectively to: 1) the structure of the Adversus Colotem; 2) a critical examination of the ancient sources (Plutarch, Proclus, Macrobius, and the Herculaneum Papyri) concerning Colotes' life, philosophy, and role in the Epicurean tradition; 3) the thesis of the unity of the Academy, as it is defended by Plutarch in the Adversus Colotem; and 4) the analysis of the section on Arcesilaus (Adv. Col. 1121 E-1123 A), which contains Arcesilaus' response to the apraxia charge. An English summary concludes the volume.
Interfacultaire lessenreeks over mens, maatschappij en wetenschap.
Wie in zijn jeugd niet op de barricade heeft gestaan, die heeft geen hart - zo wil de boutade. Toch vindt elke generatie haar eigen manier om zich maatschappelijk te engageren. Hoe kritisch zijn jongeren in het tijdperk van de sociale media? En omgekeerd: hoe ernstig neemt onze maatschappij hun bekommernissen? Elke generatie heeft ook haar eigen 'jeugd van tegenwoordig'. Welke complexe realiteit gaat er schuil achter recente cijfers inzake jeugdcriminaliteit?
De huidige economische crisis stelt de intergenerationele solidariteit op de proef. In welke wereld komen onze jongeren morgen terecht? Hoe gehavend komt ons financieel systeem uit de bankencrisis? Hoe houden we onze gezondheidszorg performant en betaalbaar wanneer behandelingen en medicijnen steeds duurder worden? En hoe zullen we wonen, werken of reizen in de eenentwintigste eeuw? Over deze en andere vragen gaat het in de eenentwintigste bundel 'Lessen voor de 21ste eeuw'.
Contributors:
H.K.H. Prinses Laurentien der Nederlanden, Stefaan Pleysier, Johan Put, Geert Deconinck, Axel Haelterman, Stan Maes, Katelijne De Nys, Guido Vanheeswijck, Dirk De Geest, Marc Dubois, Frank Delmulle, Jan van der Borg, Geert Van Hootegem, Frederic Amant en Gert Storms
Twintigste bundel van het interfacultair college Lessen voor de 21ste eeuw - Inclusief register op alle bijdragen uit de 20 volumes met auteursindex.
Terugblikken helpt ons beter begrijpen waarom we zorg dragen voor wat we vandaag belangrijk vinden. Dit jaar herdenken we de Groote Oorlog die honderd jaar geleden begon, het verdrag van Versailles dat al de kiem van de Tweede Wereldoorlog bevatte en het ontstaan, vijfenzestig jaar geleden, van het genocideverdrag. Vandaag staat de Europese samenwerking die de ambitie had om de oude conflicten definitief op te heffen onder druk. Is de geschiedenis ertoe veroordeeld zich te herhalen of kunnen we uit onze fouten leren? Is Hegels vooruitgangsgeloof gerechtvaardigd of moeten we ons verzoenen met een tragischer perspectief op de geschiedenis? Hoe kaderen onze particuliere historische visies trouwens binnen het ruimere perspectief op het ontstaan van onze kosmos? Als mensen realiseren we ons niet alleen in confrontatie met het verleden, maar ook door te anticiperen op wat nog niet is, maar kan zijn. Vaak reikt de wetenschap ons daartoe de middelen aan. Computers die zelfstandig worden, chips die steeds kleiner en sneller zijn, of technologische innovaties in de geneeskunde: het zijn maar enkele voorbeelden van ontwikkelingen die onze toekomst mee vorm zullen geven. Over deze kwesties en veel meer gaat het in deze twintigste bundel met Lessen voor de eenentwintigste eeuw.
Contributors:
Sophie De Schaepdrijver, Georgi Verbeeck, Wim Dehaene & Patrick Reynaert, Thomas Coomans, Philip Dutré, Jos Vander Sloten, Gerard Govers, Stephan Parmentier, Thomas Hertog, Herman Teule, Mark Reybrouck, Karin de Boer, Wouter Devroe, Steven Van Hecke
Long-expected translation of the Portuguese academic bestseller Grande Hotel Abismo.
In the last two decades recognition - arguably one of the most central notions of the dialectical tradition since Hegel - has once again become a crucial philosophical theme. Nevertheless, the new theories of recognition fail to provide room for reflection on transformation processes in politics and morality.
This book aims to recover the disruptive nature of the dialectical tradition by means of a severe critique of the dominance of an anthropology of the individual identity in contemporary theories of recognition. This critique implies a thorough rethinking of basic concepts such as desire, negativity, will and drive, with Hegel, Lacan and Adorno being our main guides.
The Marxist philosopher György Lukács said that the Frankfurt School (Horkheimer, Adorno, etc.) left us with nothing but negativity towards the state of the world. Their work failed to open up a concrete possibility of practical engagement in this world. All too eager to describe the impasses of reason, the Frankfurt philosphers remained trapped in a metaphorical Grand Hotel Abyss (Grand Hotel Abgrund). It was as living and being guardian of lettered civilization in a beautiful and melancholy grand hotel, of which the balconies face a gaping abyss.
But perhaps in this way Lukács gave - and no doubt without realizing it himself - a perfect definition of contemporary philosophy, namely to confront chaos, to peer into what appears to a certain rationality as an abyss and to feel good about it. Touching Hegelian dialectics, critical theory and psychoanalysis, Grand Hotel Abyss gives a new meaning to the notion of negativity as the first essential step for rethinking political and moral engagement.
Academisch onderzoek heeft vaak een utopisch karakter. Wetenschappers trachten de grenzen van het kenbare te verleggen en op die manier een nieuwe, betere wereld mogelijk te maken. In het jaar waarin de vijfhonderdste verjaardag van Thomas Mores Utopia werd gevierd, stonden de Lessen voor de 21ste eeuwin het teken van de utopie. De auteurs schetsen de intellectuele en culturele context waarin Mores baanbrekend boek kon ontstaan en staan ook stil bij niet-westerse utopieën. Verschillende bijdragen exploreren de utopische dimensies van recente ontwikkelingen in de gezondheidszorg, digitalisering en voedingsindustrie. Ook de Europese democratie, de publieke rol van wetenschap en de organisatie van het onderwijs in Congo worden tegen het licht gehouden. In de openingstekst betoogt minister en jurist Koen Geens dat de moderne rechtstaat geen utopie mag zijn, maar noodzaak is.
Met bijdragen van Koen Geens, Stefan Rummens, Jan Papy, Jan Van der Stock, Liesbet Geris, Yves Moreau, Carine Defoort, Wannes Keulemans, Leen Van Campenhout, Geert Vanpaemel, Marc Depaepe, Liesbet Temmerman en Hans Wildiers
Onze huidige maatschappij bevindt zich middenin het post-truth tijdperk, waarin de publieke sfeer meer wordt beïnvloed door emoties en opinies dan door feiten. Waren mensen dan vroeger meer bekommerd om waarheid dan vandaag? Wat vooral telt, is hoe ernstig we feiten willen nemen en hoe zorgvuldig we ermee trachten om te gaan.
De publieke opdracht van academici bestaat erin om het maatschappelijke debat te voeden met feiten en argumenten. Om vooroordelen in vraag te stellen en hardnekkige overtuigingen waar nodig te bekampen. Of het nu gaat om de plaats van de islam in onze samenleving, over de mondiale demografie, of over Donald Trump: vaak nemen vooroordelen de overhand en verhullen zij een gebrek aan kennis. In discussies over seksualiteit en identiteit laten we ons leiden door vage begrippen en onvermoede processen. En ons geloof in economische en technologische ontwikkeling is niet altijd gestoeld op een goed begrip van de risico's en randvoorwaarden.
Deze nieuwe editie van Lessen voor de eenentwintigste eeuw wil wetenschappelijke duiding geven bij deze en hieraan gerelateerde thema's.
Negentiende editie van een interdisciplinaire lessenreeks.
We beseffen dat tijd voorbijgaat omdat we kunnen nadenken over wat is geweest. Kunnen stilstaan bij wat is gebeurd, genereert tegelijk de mogelijkheid te denken aan wat zal komen. Daarom creëren we monumenten, daarom doceren we geschiedenis. Architecten en historici lichten dat in dit boek toe. Ze bevestigen wat Faulkner schreef: 'The past is never dead. It's not even past'. Wat in het verleden is gebeurd, drukt zijn stempel op het heden.
Tijd blijkt ook relatief. We denken tijdsverloop in mensenmaat. De wetenschap ontdekte hoe futiel de tijd van mensen is in het licht van de tijd van het universum en van de evolutie. Toch blijkt de impact van mensen op de natuur ingrijpend. Niet alleen een mensenleven is fragiel, ook de biodiversiteit op onze blauwe planeet blijkt uiterst kwetsbaar. Daarom lijkt het de opdracht van deze tijd duurzaamheid te creëren. De thema's in deze lessenreeks kruisen elkaar en zijn complementair. Tegelijk vormt deze bundel een tijdsdocument. In de lessen weerspiegelt zich de tijdsgeest, met zijn angst en hoop.
Contributors:
bOb Van Reeth, Kaat Wils, An Goris, Kevin Verstrepen, Mathijs Lamberigts, Jan Hertogen, Helder De Schutter, Manuel Sintubin, Peter Tom Jones, Moritz Diehl, Olivier Honnay, Joris Vandenberghe, Erwin Ooghe, Marie-Christine Janssens
The Stadsbibliotheek of Brugge houses a manuscript (ms. 510, f. 227ra-237vb) that holds a short logical text on the Syncategoremata, e.g. words that are not subjects or predicates in proposition. In this manuscript the text is ascribed to Henry of Ghent, who was a leading thinker of the second half of the thirteenth century. The highly interesting text contains some typical themes of Henry of Ghent, e.g. the distinction between esse essentiae and esse existentiae, which further supports the attribution to Henry. If it is the case that the text is by Henry, it shows that Henry had much more technical knowledge of logic and semantics than is often imagined. In the critical study which precedes the critical edition it is shown that the text was influenced by the logical works of Peter of Spain.
Henry of Ghent, the most influential philosopher/theologian of the last quarter of the 13th century at Paris, delivered his fourth Quodlibet during 1279. This Quodlibet was written at the beginning of what could be called the height of his career.
In total there are 37 questions, which cover a wide range of topics, including theories in theology, metaphysics, epistemology, philosophical anthropology, ethics, and canon law. In these questions Henry presents his mature thought concerning the number of human substantial forms in which he counters the claims of the defenders of Thomas Aquinas, particularly those in Giles of Lessines's De unitate formae, but also those found in Giles of Rome's Contra Gradus. He is critical of Thomas Aquinas's theories concerning human knowledge, the 'more' and the 'less,' and virtue. He also is critical of Bonaventure's analysis of Augustine's notion of rationes seminales.
There are 33 known manuscripts which contain the text of Quodlibet IV, and the critical text is reconstructed based upon manuscripts known to have been in Henry's school, as well as manuscripts copied from two successive university exemplars in Paris.
Must-read for professionals dealing with SDI and spatial enablement.
Spatial data identifies the geographic location of natural and constructed features and boundaries on Earth, and has become increasingly important in various administrative practices. In order to facilitate access, use, and sharing of spatial data among organisations, information is brought together in clustered initiatives known as Spatial Data Infrastructures (SDIs). In Spatial Data Infrastructures at Work, Ezra Dessers introduces spatial enablement as a key concept to describe the realisation of SDI objectives in the context of individual public sector processes. Drawing on four years of research, Dessers argues that it has become essential, even unavoidable, to manage and (re)design inter-organisational process chains in order to further advance the role of SDIs as an enabling platform for a spatially enabled society. Detailed case studies illustrate that the process he describes is the setting in which one can see the SDI at work. This book is must-read material for academics, practitioners, and policymakers dealing with sdi and spatial enablement. By extension, the book will also be of great interest to anyone confronted with societal issues that call for an integrated approach, implying in-depth cooperation between multiple organisations.
International experts reflecting on psychoanalysis in relation to religion and morality.
In this volume renowned experts in psychoanalysis reflect on the relationship between psychoanalysis and religion, in particular presenting various controversial interpretations of the question if and to what extent monotheism semantically and structurally fits psychoanalytic insights. Some essays augment traditional religious critiques of Freudianism with later religio-philosophical theories on, for example, femininity. Others explore the relation between psychopathology and morality from the Freudian premise that psychopathology shows in an excessive way aspects or mechanisms of the human psyche that constitute our subjectivity, and as such also our moral capacities and behaviour.
Contributors:
Andreas De Block (University of Leuven), Fethi Benslama (University of Paris Diderot), Sergio Benvenuto (ISTC, Rome), Gohar Homayounpour (Shahid Beheshti University, Tehran), Felix de Mendelssohn (Sigmund Freud University, Vienna), Julia Kristeva (University of Paris Diderot), Lode Lauwaert (University of Leuven), Siamak Movahedi (University of Massachusetts), Wolfgang Müller-Funk (University of Vienna), Gilles Ribault (University of Paris Diderot), Céline Surprenant (University of Sussex), Inge Scholz-Strasser (Sigmund Freud Foundation), Herman Westerink (University of Vienna), Joel Whitebook (Columbia University), Moshe Zuckermann (Tel Aviv University)
Filosofisch boekje toegankelijk voor een breed publiek.
De mens valt niet samen met zijn lichaam. Hij is een lichaam, maar ook iets dat zich ophoudt áchter dat lichaam. De hamvraag van dit boek luidt: wat is dit iets? Is het de ziel, zoals lang werd aangenomen? Greg Houwer laat op een heldere en vlotte manier zien hoe er zich op deze vraag maar steekhoudende antwoorden aandienen als men rekening houdt met het sociale karakter van het menselijke zelfbewustzijn: de mens staat niet tegenover een gemeenschap, maar wordt maar mens vanuit een gemeenschap. Door te tonen hoe het lichaam daarbij een centrale rol speelt, plaatst dit boek het mensdier opnieuw middenin het dierenrijk, om nadien te reconstrueren hoe de mens zich mentaal van dat dierenrijk heeft kunnen losscheuren.
Ik, mezelf en wij schetst de mens als een sociaal wezen, het resultaat van een onbreekbaar verbond tussen natuur en cultuur, maar het toont de mens tegelijkertijd als een gespleten wezen. In Houwers boek wordt duidelijk hoe de spanning en gespletenheid tussen natuur en cultuur, het eigene en het vreemde, het individu en de gemeenschap typisch menselijk is en zich manifesteert in tal van maatschappelijke fenomenen zoals kunst, religie en Facebook.
The transformation of the science of the soul between 1260 and 1360.
Aristotle's highly influential work on the soul, entitled De anima, formed part of the core curriculum of medieval universities and was discussed intensively. It covers a range of topics in philosophical psychology, such as the relationship between mind and body and the nature of abstract thought. However, there is a key difference in scope between the socalled 'science of the soul', based on Aristotle, and modern philosophical psychology.
This book starts from a basic premise accepted by all medieval commentators, namely that the science of the soul studies not just human beings but all living beings. As such, its methodology and approach must also apply to plants and animals. The Science of the Soul discusses how philosophers, from Thomas Aquinas to Pierre d'Ailly, dealt with the difficult task of giving a unified account of life and traces the various stages in the transformation of the science of the soul between 1260 and 1360. The emerging picture is that of a gradual disruption of the unified approach to the soul, which will ultimately lead to the emergence of psychology as a separate discipline.
A love-based reason theory as a new perspective in the debate on practical reasons.
Reasons and obligations pervade our lives. The alarm clock gives us a reason to get up in the morning, the expectations of colleagues or clients give us a reason to do our jobs well, the misery in developing countries gives us a reason to donate money to Oxfam, a headache gives us a reason to take an aspirin. Looking for unity in variety, philosophers wonder why a consideration counts as a reason to do something. The nature and source of practical reasons have been debated intensively over the last three decades in analytical philosophy. This book discusses the three most influential theories referred to as the desire-based, the value-based, and the rationality-based theories of practical reasons. The author argues that all three are defective because they overlook the role of what agents care about. In the end it is our being concerned about other people, leading a meaningful life and being healthy (among other things) that gives us reasons to do certain things rather than others. Drawing on insights from Harry Frankfurt, the author presents a love-based reason theory as a new and promising perspective in the debate on practical reasons.
Sylvester Mauro, S.J. (1619-1687) noted that human intellects can grasp what is,what is not, what can be, and what cannot be. The first principle, 'it is not possible that the same thing simultaneously be and not be,' involves them all.
The present volume begins with Greeks distinguishing 'being' from 'something' and proceeds to the late Scholastic doctrine of 'supertranscendental being,' which embraces both. On the way is Aristotle's distinction between 'being as being' and 'being as true' and his extension of the latter to include impossible objects. The Stoics will see 'something' as the widest object of human cognition and will affirm that, as signifiable, impossible objects are something, more than mere nonsense. In the sixteenth century, Francisco Suárez will identify mind-dependent beings most of all with impossible objects and will also regard them as signifiable. By this point, two conceptions will stand in opposition. One, adumbrated by Averroes, will explicitly accept the reality and knowability of impossible objects. The other, going back to Alexander of Aphrodisias, will see impossibles as accidental and false conjunctions of possible objects. Seventeenth-century Scholastics will divide on this line, but in one way or another will anticipate the Kantian notion of 'der Gegenstand überhaupt.' Going farther, Scholastics will see the two-sided upper border of being and knowing at God and the negative theology, and will fix the equally double lower border at 'supertranscendental being' and 'supertranscendental nonbeing,' which non-being, remaining intelligible, will negate the actual, the possible, and even the impossible.
Volume 30 of the Henrici de Gandavo Opera Omnia series is devoted to Henry's Summa quaestionum ordinariarum, articles 47-52. This section of Henry's Summa deals with the action of the (divine) will; the divine will in relation to the divine intellect; divine beatitude; passion in relation to the divine being; the differences between the divine attributes; and the order of the divine attributes. The critical edition of the text is accompanied by a detailed introduction to the manuscripts and to Henry's sources.
In the process of completing his critical edition of Marcus of Orvieto's Liber de Moralitatibus, Dr. Girard J. Etzkorn happened upon a set of questions attributed to Henry of Ghent at the end of Rome's Bibliotheca Angelica codex 750. These questions are edited in this volume under the proviso 'attributed to' so that scholars may compare the texts with other works of the Ghentian master known to be authentic. Based upon some intitial comparisons Etzkorn concludes that the ten questions appear to be of two literary genres. The first six are best fitted into the category of Disputed Questions while Questions seven to ten are better characterized as Quodlibetal questions given their relative brevity and small number of objections 'pro' and 'contra'. Moreover, the ten questions seem to be 'selected' questions and were not likely disputed at the same time. Future investigations are essential to find out if the questions may indeed be attributed to Henry himself or whether they have been written by one of Henry's disciples who was 'copying' the thoughts and words of the master.
Mit 'Willensschwäche' wird gemeinhin eine Situation gekennzeichnet, in der jemand wider besseres Wissen bzw. gegen seinen eigenen Vorsatz handelt. Die philosophische Relevanz dieses Alltagsproblems liegt in der damit verbundenen Infragestellung unseres Selbstverständnisses
als rationale Akteure sowie in der Frage nach den involvierten handlungstheoretischen und psychologischen Erklärungsmustern für ein solches Handeln. Dieses Buch bietet die erste umfassende Geschichte dieses Problems im antiken und mittelalterlichen Denken, die in vier Teilbereichen rekonstruiert wird:
(1) die akrasia-Debatte im klassischen Griechenland;
(2) das spezifisch christliche Verständnis der Willenschwäche in der Spätantike;
(3) die Konzeptualisierung unwilligen Handelns in der Monastik;
(4) die scholastische Debatte zwischen 'Intellektualisten' und 'Voluntaristen' über die Grundlagen der menschlichen Freiheit.
Die Studie zeigt sowohl die Entwicklung innerhalb dieser Kontexte an Hand zentraler Autoren als auch deren Verzahnung untereinander auf.
Im Schlussteil werden die historischen Resultate für die gegenwärtige Diskussion fruchtbar gemacht.
