In 1000 jaar vreugde en verdriet schetst Ai Weiwei een verbazingwekkend portret van het China van de afgelopen honderd jaar. Hij gaat op zoek naar de oorsprong van zijn creativiteit en zijn vurige politieke overtuigingen en doet indringend verslag van het leven van zijn vader, Ai Qing, een van China's invloedrijkste dichters, die ooit een vertrouweling was van Mao Zedong. Ai Qing werd in 1957 gebrandmerkt als rechts element en veroordeeld tot dwangarbeid. Tijdens de Culturele Revolutie werd hij met zijn gezin, inclusief zijn zoon Ai Weiwei, verbannen naar een verafgelegen, troosteloze uithoek van China die bekendstond als Klein Siberië. In zijn memoires beschrijft Ai Weiwei zijn kindertijd in ballingschap en zijn moeilijke beslissing zijn familie te verlaten om een kunstopleiding te gaan volgen in Amerika, waar hij bevriend raakte met Allen Ginsberg en zich liet inspireren door Marcel Duchamp en Andy Warhol. Openhartig en met gevoel voor humor vertelt hij hoe hij vervolgens teruggaat naar China en uitgroeit tot een wereldberoem kunstenaar en mensenrechtenactivist, en hoe bepalend het leven in een totalitaire staat is geweest voor zijn werk.
1000 jaar vreugde en verdriet is groots en intiem en herinnert ons eraan hoe belangrijk het is de vrijheid van meningsuiting te blijven beschermen, juist nu.
Vijf jaar na de Arabische Lente reist journalist Sinan Can door de Arabische wereld, van Tunesië tot aan Syrië. Wat hebben de opstanden en het vertrek van langzittende regimes de bevolking opgeleverd? Kregen ze waar ze van droomden? In dit boek laat Can een groot aantal inwoners aan het woord over de stand van zaken in hun regio - en over de opkomst van IS. Met al die prachtige, kleine verhalen toont hij de hoop, de chaos en het verdriet van de volkeren van het Midden-Oosten. Want oorlog is verschrikkelijk, maar het zijn de menselijke verhalen die ons pas echt beroeren.
Al twintig jaar volgt journalist Danny Ilegems het spoor van Luc Tuymans, de bekendste levende kunstenaar van België en zowat de meest invloedrijke schilder wereldwijd. Van het atelier naar het café, van twijfel naar triomf, van de Antwerpse underground naar de hoogste tredes van de internationale kunstwereld.
In Tuymans volgens Tuymans verklaart de kunstenaar zijn werk en zijn leven, en neemt hij de kunstwereld en de politiek bij wijlen scherp op de korrel. Het is Tuymans ten voeten uit: openhartig, onomwonden, genereus en soms genadeloos.
'Opeens was ik een superstar. Om me heen was het een gekkenhuis, helemaal geweldig. Ik kon alles krijgen wat ik wilde, en daar heb ik misbruik van gemaakt. Ik was gewoon onwijs arrogant, ik had maling aan heel de wereld. Je kon geen serieus woord met me wisselen, ik probeerde je alleen maar op het verkeerde been te zetten. Onhandelbaar was ik, klaar. Een ongeleid projectiel. Ik deed maar wat, en ik kwam overal mee weg. Daar kan je heel onuitstaanbaar van worden.'
'Ja, toen was ie echt een prinsje,' zegt Sandra. 'Maar hij is daarna keihard op z'n bek gegaan, hoor.'
Barry Hay, leadzanger van de grootste rockband van Nederland: The Golden Earring. Zevenenzestig jaar, maar aan star quality nog geen gebrek. Superfit, karakteristieke kop met zonnebril, tatoeages, pikzwart haar en een stem die al vijftig jaar mensenmassa's over de hele wereld in beweging brengt.
In Hay vertelt hij openhartig over zijn leven in en buiten de spotlights, over zijn roerige jeugd, familie, zijn band met moederland India, zijn grote liefde Sandra, en uiteraard zijn rise to stardom vol seks, drugs en rock 'n roll.
Luc De Vos was een van de meest geliefde zangers van Vlaanderen. Hij brak in 1992door met Gorki, scoorde meerdere toptien-hits, maar ook als televisiepersoonlijkheid, columnist en schrijver was hij ongekend populair. Hij werd bewonderd om zijn levenslust, humor en intelligentie, maar achter zijn gulle lach ging ook een verlegen, onzekere man schuil die worstelde met de wereld, zijn bekendheid, zijn achtergrond en ambities.
In VOS reconstrueert Leon Verdonschot het leven van Luc De Vos aan de hand van talloze interviews met (jeugd)vrienden, familieleden, muzikanten en bewonderaars en creëert daarmee een intiem portret van een getroebleerde held die veel te vroeg gestorven is.
Op 7 januari 1977 zette een optreden van de Sex Pistols in Paradiso punk definitief op de kaart in Nederland. In de maanden die volgden, ontstonden punkscenes rond de lokale jeugdcentra, brachten talloze bands singletjes uit in eigen beheer en werden fanzines opgericht. Punk viel samen met een ongekende explosie van creativiteit op het gebied van muziek, journalistiek, graffiti, literatuur, beeldende kunst en mode. De invloed van de korte punktijd werd vanaf de jaren tachtig overal merkbaar: in de mainstream en underground, in de musea en clubs, in het straatbeeld en in de mentaliteit van mensen. Als stijl werd punk opgeslokt door de commerciële modewereld en muziekindustrie. Maar de punk-attitude, het gedachtegoed van de punkcultuur, is onderhuids deel geworden van de Nederlandse samenleving.
Na de moord op Pim Fortuyn in 2002 verloor de lpf, de politieke partij die begin deze eeuw hard op weg was de grootste van Nederland te worden, niet alleen haar naamgever maar ook haar grote blikvanger. Plots stonden alle camera's gericht op zijn politieke nazaten, zesentwintig lpf-Kamerleden die elkaar nauwelijks kenden. Verweesd, onervaren maar vol bravoure besloten ze het avontuur aan te gaan en mee te gaan regeren. Het bleek het startpunt van een turbulente politieke soap waar hoogoplopende onderlinge ruzies uiteindelijk leidden tot de ondergang van de partij.
Vijftien jaar na Fortuyns dood zocht Joost Vullings deze oud-lpf-Kamerleden op om terug te blikken op die roerige periode. Wat was er zo bijzonder aan Fortuyn? Wat ging er fout? Welke rol speelden de media?
In De kinderen van Pim schetst Vullings een fraai beeld van de krachtige karakters van deze oud-Kamerleden. Hij brengt in kaart wat er is overgebleven van Fortuyns ideeën, wat de actuele zorgen van rechts Nederland zijn en hoe de oud-lpf'ers oordelen over Geert Wilders, de populistische erfopvolger van Fortuyn.
Hij verkocht miljoenen platen, stond in bomvolle theaters, sporthallen en arena's, en maakt al jarenlang de best bekeken en meest spraakmakende tv-programma's van Nederland: Gordon Heuckeroth.
Van zijn roerige jeugd in Amsterdam-Noord tot aan de glamourvilla's in Het Gooi, van marktkoopman naar de zegereeksen met De Toppers in de ArenA. Over de zoektocht naar liefde en geluk, over drank, drugs, seks en de keerzijde van roem.
In Gordon: biografie van een entertainer vertelt hij openhartig over zijn leven in en buiten de spotlights. Een intiem, geestig en soms wrang zelfportret van een man met vele gezichten.
Najib Amhali is een van de bekendste en meest succesvolle cabaretiers van Nederland. Geboren in Nador, Marokko, maar opgegroeid in Krommenie als oudste van vier broers begon hij in de jaren negentig als stand-upcomedian bij de Comedy Train in kleine zaaltjes, voordat hij in 1998 definitief doorbrak bij het grote publiek na het winnen van zowel de jury- als de publieksprijs van het Leids Cabaret Festival.
Sindsdien maakte hij negen avondvullende solovoorstellingen waarmee hij langs de grootste zalen van Nederland toerde, was hij als acteur te zien in onder meer Jezus is een Palestijn en Shouf Shouf Habibi en verkocht hij als eerste Nederlandse cabaretier de Ziggo Dome drie keer uit.
Najib Amhali behoort tot de absolute top, maar toch kent ook zijn succes een keerzijde: jarenlang worstelde hij met een drank- en drugsverslaving die bijna het einde van zijn carrière en zijn huwelijk betekende.
In deze biografie vertellen naast Najib zelf ook familie en vrienden openhartig over zijn leven: over zijn jeugd, de soms ingewikkelde familiebanden, het pad naar de roem en de prijs die hij betaalde voor het succes.
In zijn eerste en enige autobiografie vertelt poplegende Elton John het verhaal van zijn buitengewone leven: hoe het verlegen jongetje Reginald Dwight transformeerde tot de 23-jarige ster die het publiek tijdens zijn eerste Amerikaanse tournee verbijsterde met zijn felgele tuinbroek en een handstand.
Openhartig schrijft hij over de eerste afwijzing van zijn werk tot het bestormen van de hitparades; over de vriendschappen met Bernie Taupin, John Lennon, Freddie Mercury en George Michael; over de excessen en de verslavingen die hem decennialang in hun greep hielden, maar ook hoe hij weer clean werd en eindelijk zijn grote liefde vond. Dit is Elton John - warm, grappig en oprecht - over zijn muziek en relaties, zijn successen en zijn mislukkingen.
Ever since he picked the graffiti name Shoe in 1979, Niels Meulman has been carving out his own path towards the international art world. Being a graffiti pioneer from Amsterdam, he worked with American counterparts such as Dondi White, Rammellzee and Keith Haring in the 1980s.
He made the transition from the streets to fine art with a unique fusion of calligraphy and graffiti, which he named Calligraffiti. This soon became a worldwide phenomenon and now plays a significant role within Urban Contemporary Art. It also sparked the catchphrase 'A word is an image, writing is painting'.
In recent years Niels Shoe Meulman moved towards a style he calls Abstract Vandalism. Influenced by the great painters of Abstract Expressionism, his work has been shown in countless exhibitions all over the world and is included in the permanent collections of museums and private collections.
Shoe Is My Middle Name celebrates three decades of art by a legendary graffiti artist, painter, writer, designer and calligrapher. A striking book that offers an overview of his career, showcasing his evolution through a masterful mixture of paintings, murals, poetry, interviews, graphics and insights about his identity as an artist and art itself.
Vorig jaar opende DWDD zijn eerste Pop-Up Museum in het Allard Pierson Museum in Amsterdam. Het thema was: Verborgen Kunstwerken. Elke gastconservator kreeg, samen met een Nederlands museum, één zaal, geheel naar eigen idee en smaak in te richten. Het bleek een enorm succes, met bijna 60.000 bezoekers. Dit jaar opent DWDD opnieuw haar deuren met negen nieuwe gastconservatoren. Hun speurtochten naar kunstwerken en objecten in de depots leverden verrassende vondsten op.
In dit boek zijn beide edities van het DWDD Pop-Up Museum gebundeld. De keuzes van alle gastconservatoren uit de depots van verschillende Nederlandse musea worden getoond. De gedichten van Nico Dijkshoorn, de uitleg van Pieter van Vollenhoven en Nico de Haan, een prachtig stuk over de Wunderkammer van Robbert Dijkgraaf. Vaak zijn de teksten uit hun zalen overgenomen, soms geven zij een uitgebreidere toelichting.
ICY (born 1985) and SOT (born 1991) are refuge stencil artists from Tabriz, Iran, currently residing in Brooklyn, New York. Since 2006, the two brothers have contributed to Iranian and international urban art culture through their striking stencil work that depicting human rights, ecological justice, social and political issues. Their work appears on walls and galleries throughout the Iran, USA, Germany, China, Norway, and globally.They transcend their histories of artistic and political censorship by using public art to envision a world freed from borders, war and gun violence.
LET HER BE FREE offers a striking retrospective of their art and covers nearly a decade of their career with more than 200 full colour pictures. With a special introduction by Jess X. Chen and an afterword by Jaime Rojo and Steven P. Harrington, founders of Brooklyn Street Art.
In de Nederlandse graffitigeschiedenis is er een tijdperk van vóór Dr. Rat en een tijdperk van ná Dr. Rat. Vroeger had je graffiti als uiting van protest, onder leiding van provo's en de arbeidersbeweging. Na de komst van Dr. Rat spreken we van een artistieke straatbeweging, die tot op de dag van vandaag voortduurt.
Op de golven van de punkbeweging en geïnspireerd door Amerikaanse voorbeelden maakte de Amsterdammer Ivar Vics (1960-1981) school met een wilde manier van graffitischrijven op de muren van de stad en in punkzines zoals N.A.P., Bazooka en de Koecrand. We zien de stad Amsterdam door de ogen van een jongeman die opgroeit in de chaotische jaren zestig en zeventig, als kind van een naoorlogse generatie, te midden van de punkbeweging met zijn tientallen bandjes en fanblaadjes. Met zijn aandacht voor lettergebruik en slogans steelt Dr. Rat de harten van vele, vooral jongere fans die hem in grote getale volgen met hun eigen graffiti.
Maar hij heeft ook een getroebleerde zijde. Vanaf zijn middelbareschooltijd gebruikt hij harddrugs, en leeft hij een tijd lang aan de zelfkant van de maatschappij. Net op een moment dat vrienden en familie denken dat het een stuk beter met hem gaat, komt hij in de zomer van 1981 te overlijden aan een overdosis.
