Uitgevers
Formaten
Querido
-
Twee getrouwde vrouwen, allebei moeder en midden veertig, storten zich in een lesbische amour fou zonder weerga. Zwanet Vrauwdeunt, die het verhaal vertelt, doorkruist in een schaamteloze innerlijke monoloog het erotische paradijs dat zij met haar geliefde Corinne Suwijn heeft ontdekt. Albert Egberts, echtgenoot van de een en voormalig minnaar van de ander, is aangewezen op het sleutelgat.
Stemvorken gaat niet alleen over liefde en lichamelijkheid, maar ook over verval dat komt met het voortschrijden van de tijd. Zwanet en Corinne raken betrokken bij de zoektocht naar Tibbolt `Movo' Satink, die is verdwenen na een veldslag tussen voetbalhooligans, maar een sleutelrol vervult bij de genezing van een ernstig verwarde vrouw over wie zij zich ontfermen. Uiteindelijk is het de vijandige buitenwereld die hun liefde te gronde dreigt te richten. -
September 1940: de Blitz begint. Maandenlang wordt Londen gebombardeerd. Elke nacht schuilen tienduizenden mensen in de Ondergrondse: ze slapen op de perrons, op stilstaande roltrappen, naast het spoor. Daar, diep onder de grond, leren vier jongeren elkaar kennen.
Quinn is vijftien. Ze is van huis weggelopen met een tas vol juwelen en ze wil de wereld veranderen. Jay is alles kwijt, dus regels kunnen hem gestolen worden. Sebastian is Quinns grote broer, maar ze noemt zijn naam niet. Voor zijn familie bestaat hij niet meer. Ella van veertien vertelt het verhaal. Ze is net een jaar ziek geweest en voelt zich onzichtbaar - maar dan komt de tunnel. -
Aanvankelijk was China het middelpunt van de coronacrisis. Niet voor lang. Het land was al snel coronavrij en de economie groeit inmiddels weer stevig. De communistische partij greep de crisis aan om de `Grote Wedergeboorte van de Chinese Natie' versneld uit te voeren. In het midden van de 21ste eeuw moet China een perfect draaiende eenpartijstaat zijn die economisch, militair en vooral technologisch zijn gelijke niet kent. Deze wezenlijke bedreiging voor de democratische wereld wordt niet goed onderkend - met name niet door Europa.
In Is China nog te stoppen? legt Henk Schulte Nordholt uit wat de communistische partij drijft, hoe zij de macht van het land versterkt en wat onze reactie zou moeten zijn. Zijn slotakkoord is hoopvol: Xi Jinping gaat er niet in slagen het land blijvend naar zijn hand te zetten. -
`God wist alles, maar niet of hij wel bestond.'
God bestaat steeds opnieuw in Toon Tellegens gedachten. Soms is hij een kluizenaar, dan weer wordt hij wegens wangedrag aangehouden of is hij een buitengewoon goede balletdanser. Ook in de zomer draagt hij een dikke winterjas en regelmatig twijfelt hij eraan of de mensen van hem houden. Gelooft hij wel in zichzelf ? Hij zit een keer in iemands hoofd, hij wordt betrapt op overspel, hij bedenkt een nieuwe, betere God, hij is af en toe onredelijk en kwaadaardig. Maar ook liefdevol en onzeker. Hij lijkt verdacht veel op een mens, maar is toch steeds God.
Toon Tellegen speelt op weergaloze wijze met onze ideeën, gevoelens en verlangens over het bestaan van God in de wereld: briljant, diepzinnig en ongelooflijk geestig. -
`De taal is m'n zuurstof, als ik iets beschrijf, ben ik er.' Dat denkt K. Schippers terwijl hij in Londen een adres zoekt. Hij vergist zich, loopt in een verkeerd deel van de stad, waar een straat toevallig dezelfde naam heeft. Een ondertitelaarster, een schilder uit Vietnam en andere voorbijgangers proberen hem te helpen zoeken. Komt hij samen met hen in het leven van de taal terecht?
In een wereld vol motto's en letterspelen leiden ze hem naar iets heel anders dan de gezochte straat. Vlak bij zee, aan de Nederlandse kust, ontdekt hij de bronnen van de taal. Het is alsof `de woorden die ons op de laatste paar bladzijden ter wille zijn geweest, niet anders konden dan ons hierheen brengen'.
Bij K. Schippers raakt de taal zelf betoverd - met talrijke foto's en tekeningen als bewijs. -
- 50%
Wat als je aan het einde van je leven beseft dat je slechts één jaar echt gelukkig bent geweest? Topdiplomaat Bernhard Wekman kijkt tijdens een nacht in New York terug op de jaren tachtig, toen hij kennismaakte met een groepje Haarlemse idealisten. Ze noemden zichzelf de Saamhorigheidsgroep, waren lid van de PPR of de PSP en doneerden 10 procent van hun inkomen aan projecten in de derde wereld. Ze volksdansten, knutselden en genoten van de natuur. Op geen enkele manier paste hij ertussen. Toch deed Bernhard alsof de idealen van de Saamhorig-heidsgroep ook de zijne waren.
In De Saamhorigheidsgroep schrijft Merijn de Boer afwisselend satirisch en meeslepend over een groepje mensen dat de wereld wil verbeteren en over één man die het allemaal niets kan schelen maar voor het eerst in zijn leven verliefd wordt, in een roman die zich afspeelt in New York, Haarlem en Jeruzalem.ebook (ePub) 12.99 € 6.49 € -
Ze overleefden alles. De crisisjaren, de oorlog - waarin ze vochten, trouwden, onderdoken. Ze groeiden op in het interbellum, maakten de Watersnoodramp mee, de opkomende welvaart, emancipatie en corona. Ze traden - vijfentachtig jaar geleden - het klooster in, of trouwden met de handschoen. Ze zijn baron, of droegen kleding van de armenzorg en werden uitgefloten. Ze zijn honderd, en ouder, en ze weten (bijna) alles nog: de nieuwe generatie eeuwelingen.
Steffie van den Oord vroeg twaalf honderdjarigen - een groeiende bevolkingsgroep - het hemd van het lijf. Hoe was hun eeuw? En wat is hun geheim waardoor ze zo oud wisten te worden? -
Een meesterlijke familiegeschiedenis tegen de achtergrond van het veranderende Zuid-Afrika
Kort voor haar overlijden dwingt Amor Swarts moeder haar man een belofte af. Het jonge meisje is daarvan een stille getuige: hun zwarte hulp, Salomé, zal haar eigen huis krijgen, als dank voor jarenlange trouwe dienst. Amors vader heeft echter zijn eigen prioriteiten en de belofte wordt niet ingelost. Na zijn dood ontstaan nieuwe kansen, maar Amors broer en zus gaan hun eigen weg en blijven zich verzetten: Anton is lafhartig en maakt geen keuzes, Astrid is gefocust op haar eigen gewin. Amor blijft achter met een sluimerend schuldgevoel. Kan zij nog iets uitrichten of is het daarvoor te laat? -
Een jaar lang verruilden Jasper van Kuijk, zijn vrouw Ems en hun drie zoons (Zeven, Vijf en Drie) de Delftse binnenstad voor het Zweedse platteland nabij Karlstad. Zweden: het land van Van Kuijks moeder, zijn bonusland. Ze zagen het als een kans om de Zweedse taal en cultuur beter te leren kennen en de drukte en dynamiek van het leven in de stad achter zich te laten.
Uiterst geestig en liefdevol beschrijft Van Kuijk wat zo'n emigratie behelst. De uitdaging om een heel leven te verplaatsen: het zoeken van een school en een huis, gedoe met autoriteiten als gemeente en belastingdienst, je draai vinden in een gemeenschap. Het romantische idee van een ideaal land waar je wilde aardbeien kunt plukken en elanden in je tuin kunt zien tegenover de realistische, soms minder rooskleurige werkelijkheid.
`Ons jaar in Zweden heeft me een completer beeld gegeven. Ik kwam met een naïeve verliefdheid en ging weg met een rijkere kijk op, maar ook een diepere affectie voor het land. -
Een portret van een levenslange vriendschap en van het leukste blad van literair Nederland
`Het abonneeaantal is precies 26,' schrijft J. Bernlef op 17 november 1959 aan G. Brands. Deze twee waren samen met hun vriend K. Schippers een jaar eerder het blad Barbarber begonnen, een tijdschrift dat humor en dada in de Nederlandse letteren bracht. De drie kenden elkaar van de middelbare school, schreven elkaar brieven toen ze in militaire dienst moesten of in het buitenland woonden; waar, wat en wie er ook in de weg stond, de nummers bleven verschijnen. Barbarber, het tijdschrift dat menig literair heilig huisje omverwierp, werd uit vriendschap geboren en groeide in vriendschap uit tot het leukste literaire blad van Nederland. -
Jip en Janneke zijn de aller- allerbeste vriendjes en altijd samen. In en om huis beleven ze veel avonturen. In dit eerste deel gaan ze schooltje spelen, stampen ze lekker in een grote regenplas en doen ze een wedstrijd wie de meeste pannenkoeken kan eten. Ze vinden een hondje dat geen baas heeft en mogen het houden. Een naam weten ze meteen: Takkie!
De directe, grappige toon van Annie M.G. Schmidt en de kenmerkende zwart-wit illustraties van Fiep Westendorp
blijven tot ieders verbeelding spreken. Zo zijn Jip en Janneke niet alleen het bekendste, maar ook het meest geliefde kleuterduo. -
Sinterklaas komt! Jip en Janneke kunnen niet langer wachten Veel te vroeg zetten ze hun schoen en maken ze ruzie over welk liedje ze zullen zingen. Maar dan komt Sinterklaas eindelijk écht bij ze op bezoek en worden Jip en Janneke beloond met de allermooiste cadeaus.
Tien heerlijke sinterklaasverhalen met feestelijke prenten van Fiep Westendorp. -
Vier Sinterklaas, kerst en oud en nieuw met Jip en Janneke
December is de maand van sinterklaasliedjes zingen, je schoen zetten, de kerstboom versieren en vuurwerk op oudejaarsavond. Het lijkt wel of het elke dag feest is.
Jip en Janneke vinden het heel erg spannend. Janneke breit een sjaaltje voor Sinterklaas en Jip kan al rijmen en maakt een sinterklaasgedicht. En natuurlijk krijgen ze allebei cadeautjes. Met kerst willen ze een eigen kerstboom en die vinden ze ook. In de tuin van de buurman! Maar mogen ze die zomaar meenemen? -
Jip en Janneke - Er is er een jarig
Annie M.G. Schmidt; Fiep Westendorp
- Querido
- 19 Februari 2013
- 9789045115634
Jip en Janneke maken elke verjaardag bijzonder. Ze versieren mama s stoel, plukken bloemen voor Jips opa en geven Siepie een speciaal poezencadeautje. Maar het mooist is het als Janneke jarig is en een feestje geeft. De hele kamer is versierd en er staat een grote taart met kaarsjes. Natuurlijk is Jip er ook. Hij mag de kaarsjes uitblazen.
Een bundel vrolijke verhalen vol cadeautjes, slingers, feestjes, taart en alles wat bij een verjaardag hoort. Met feestelijke illustraties van Fiep Westendorp. -
De olifant is zeer dankbaar omdat de andere dieren een nieuw bed voor hem geregeld hebben en de zandtor, die midden in de woestijn woont, bedankt de regen uitbundig voor het eindelijk weer eens kletteren. De krekel is de kikker zeer erkentelijk voor zijn lessen in kwaken en de mus schrijft een bedankbrief in het zand. Zo klinkt er vaak `Dank je wel in het bos, voor alle cadeaus die de jarigen krijgen, en voor de hulp die ze elkaar bieden.
In Dank je wel komen alle gelegenheden aan bod waarbij eenieder bedankt kan worden.
-
De eekhoorn moet afscheid nemen van de mier. 'Niet met gejammer en wat zal ik je missen en kom gauw terug en zo', want daar heeft de mier een hekel aan. Maar dat kan de eekhoorn niet beloven. Hij weet zeker dat hij aan de mier zal blijven denken en hem nooit zal vergeten.
In Maar niet uit het hart heeft Toon Tellegen de mooiste dierenverhalen over afscheid verzameld. -
'Jij bent dus echt de Dievenkoning,' zei de vreemdeling op gedempte toon. 'Nou, vooruit dan, hou je masker maar op, als je je gezicht niet wilt laten zien. Ik zie zo ook wel dat je nog erg jong bent.'
Prosper en zijn jongere broertje Bo zijn weggelopen naar Venetië. Samen met een groep straatkinderen, die moeten stelen om te overleven, slapen ze in een verlaten bioscoop. Hun leider is Scipio, die de Dievenkoning wordt genoemd.
Een onbekende man vraagt hun een mysterieus voorwerp te stelen. Hij wil er veel geld voor betalen, dus dat wil de dievenbende wel doen. Zo zetten ze een avontuur in gang dat niet meer te stoppen is.
-
Nieuw
De censuur is terug. Sinds de aanslagen op Theo van Gogh en Charlie Hebdo is er geen cabaretier meer die een grap durft te maken over de profeet Mohammed, omdat iedereen weet dat er altijd wel een labiele geest rondloopt die martelaarschap verwart met rechtvaardigheid. Daarnaast voelen steeds meer mensen zich gediscrimineerd of gekwetst en eisen zij het recht op niet geridiculiseerd te worden. Zo wordt humor langzaam maar zeker naar de randen van de samenleving geduwd.
Satire en haar instrument humor moeten gevrijwaard worden van elke vorm van censuur, schrijft Arthur Umbgrove in zijn vlammende en bevlogen pamflet, want vrijheid schept humor en humor schept vrijheid. -
Iedere natie ter wereld kent steden en landen die spreekwoordelijk bekendstaan als dom. In Nederland moeten vooral Kampen en België het ontgelden, terwijl de Belgen op hun beurt de domheid lokaliseren in Olen. Maar waarom zijn uitgerekend die steden, provincies en landen het doelwit van spot? Voor het antwoord maken we een omweg via denkbeeldige plaatsen waar de domkoppen zout zaaien, vissen verdrinken, wachten tot de rivier voorbij is gestroomd en de maan vangen in een muizenval.
Met aanstekelijke anekdotes, bijzondere illustraties en uiteraard landkaarten met alle domme steden laat Matthijs van Boxsel opnieuw zien dat geen mens intelligent genoeg is om zijn eigen domheid te begrijpen. Dat domheid het fundament is van onze beschaving betoogt hij, volgens NRC Handelsblad, op briljante wijze. -
In de middenberm van de A58 bij Ulvenhout staat een zomereik. Hij staat er al 180 jaar en is misschien wel de bekendste boom van Nederland. Liefkozend wordt hij de `troeteleik' genoemd en in 2018 werd hij verkozen tot boom van het jaar. De eik kwam tot wasdom op een 19e-eeuws landgoed met een groot landschapspark eromheen. Prins Bernhard woonde er korte tijd en ook koningin Wilhelmina.
Maar met de aanleg van de A58 veranderde alles. Alle eiken werden gekapt, alleen die ene eik mocht blijven staan. Nu razen er dagelijks duizenden auto's langs hem heen. En het worden er steeds meer. Daarom moet de eik wijken voor extra asfalt. Wat dat betekent vertelt de eik aan zijn beste vriend de gaai die hem dagelijks bezoekt. -
Evie gelooft niet meer in de liefde sinds haar vader haar moeder heeft verlaten. Terwijl ze worstelt met haar verdriet om de scheiding, gebeurt er iets vreemds: iedere keer als Evie geliefden elkaar ziet kussen, ziet ze het volledige verloop van hun relatie - vanaf de eerste ontmoeting tot het moment dat ze uit elkaar gaan. Voor Evie bevestigt dit wat zij over de liefde denkt te weten - dat die nooit voor eeuwig is.
-
Nieuw
Pas veertig jaar nadat Gerhard Durlacher in mei 1945 bevrijd werd door de Russen, kon hij spreken over de verschrikkingen die hij had meegemaakt. In een indrukwekkend literair oeuvre doet hij verslag van de toenemende antisemitische dreiging tijdens zijn kinderjaren in Duitsland, de vlucht van het gezin naar Nederland, zijn jaren in Westerbork en de deportatie in mei 1944 naar Auschwitz-Birkenau. Hij is zestien als hij een jaar later wordt bevrijd uit kamp Schotterwerk, Groß-Rosen; zeventien als hij in Nederland aankomt, waar niemand op hem wacht.
Geschreven in een haast nuchtere stijl, is Durlachers literaire nalatenschap een monument tegen het vergeten.
Arnon Grunberg verzorgde het voorwoord bij deze verzameling van Durlachers verhalen. -
Wandert wil maar één ding en dat is net als zijn vader artiest worden. Zijn vader ziet dat absoluut niet zitten en wil zelfs niet dat Wandert een instrument leert bespelen. Maar ook zonder instrument maakt Wandert van zijn leven elke dag een vrolijke voorstelling. Hij acteert, tapdanst, improviseert en goochelt zich uit elke ongemakkelijke situatie. En zulke situaties zijn er genoeg met een vader en moeder die er een heel eigen levensstijl op na houden en flink ruzie kunnen maken. Met Wanderts humor worden alle zware dingen licht!
-
Ken je die boeken over paardenmeisjes? Die dromen van een eigen pony die Pinkie heet? En dat die droom dan uitkomt? En dat ze op het eind dan ook nog een wedstrijd winnen?
Dit was zo'n boek! Gelukkig is het verbeterd. Iemand streepte woorden door, voegde tekstballonnen en tekeningen toe. Maak kennis met Pip en haar schetenlatende vampierpony Stinkie...
