Filter
Uitgevers
Formaten
Prijs
Willem Vissers
-
Het mooie van alweer een kampioenschap van Feyenoord is ook dat het voetbal gemiddeld zo aantrekkelijk was. Aanvallend, strijdlustig, saamhorig, veelzijdig. Ja, opnieuw is de club de beste van Nederland. Slechts zes jaar geleden veroverde Feyenoord met trainer Giovanni van Bronckhorst en aanvoerder Dirk Kuijt het kampioenschap van de eredivisie, om zo een eind te maken aan achttien jaar wachten en smachten. Nu bedraagt de tussenfase slechts zes jaar, net als in de periode tussen 1993 (met Willem van Hanegem) en 1999 (Leo Beenhakker).
In 'Wij gáán winnen...', een zinnetje uit het legendarische lied 'Feyenoord, Feyenoord (Wat gaan we doen vandaag)' van Cock van der Palm, dit seizoen harder meegezongen dan ooit tevoren, beschrijven Bart Vlietstra en Willem Vissers de fascinerende reis naar de landstitel van Feyenoord. Centrale figuur is de in 2021 gekomen, charismatische, tactisch begaafde trainer Arne Slot, die de stemming in de club liet omslaan van cynisme naar euforie. De journalisten beschrijven de opmars onder Slot gedurende twee seizoenen aan de hand van uitgeschreven en aangevulde stukken uit de Volkskrant, plus nieuwe verhalen en getuigenissen van supporters.
Naast Slot is er veel aandacht voor andere opvallende namen als Orkun Kkcü, Santiago Giménez, Mats Wieffer en Lutsharel Geertruida. Ook zijn er verhalen met en over de Feyenoord-iconen Willem van Hanegem, Rinus Israël, Jan Boskamp, Wim Jansen en Cor van der Gijp, van wie de laatste twee overleden.
Giovanni van Bronckhorst tekende voor het voorwoord. Van het duo Vlietstra en Vissers verscheen in 2017 de bestseller 'De eerste van de eeuw. -
Geen trainer maakt zoveel gevoelens los als Louis van Gaal. Van Gaal (1951) stelt zich kwetsbaar op en is ook kwetsbaar. Hij gedraagt zich groots, meeslepend soms. De ene keer doet hij irritant, maar hij is ookaardig, lief, gevoelig, sociaal en bewogen. In Van Gaal komen talloze eigenschappen bij elkaar. De een houdt van hem, de ander kan hem niet luchten. Maar hoe je hem ook bekijkt en wat je ook van hem vindt, hij is wel onze Louis van Gaal, die na het WK in Qatar definitief afzwaait als trainer. We zullen hem hoe dan ook missen met
zijn allen, al is het maar omdat hij kleurrijk is als weinig anderen. Wie geeft je een kus op het voorhoofd, tijdens een kampioensreceptie? Wie omhelst je spontaan of grijpt je iets te hard bij de keel, letterlijk, om iets uit te leggen? Wie is zo uitbundig en uitgesproken als Louis van Gaal, zo dol op zichzelf soms, zo consequent en
duidelijk? Vrijwel niemand.
Voor Willem Vissers (1964), voetbalverslaggever van de Volkskrant, is hij vermoedelijk de meest beschreven man in ruim dertig jaar voetbaljournalistiek. In 'Leven met Louis' neemt Vissers de lezer mee naar zijn ontmoetingen met Van Gaal. Een deel van het boek bestaat uit eerder in de Volkskrant gepubliceerde interviews, reportages en columns die een beeld schetsen over leven en werken. In andere, nieuwe stukken beschrijft hij anekdotes rond die interviews, of bij andere gelegenheden. Zo ontstaat tevens een vrij compleet beeld over Van Gaal en diens loopbaan, want Vissers was op veel plekken waar de trainer was, van Rio de
Janeiro tot München, van Jakarta tot Zeist, van Alkmaar tot Barcelona. -
Michael van Praag (1947) is de belangrijkste voetbalbestuurder van Nederland in de laatste dertig jaar. Hij was veertien jaar voorzitter van Ajax en elf jaar preses van de KNVB. In het voorjaar van 2021 nam hij afscheid als bestuurslid van de UEFA.
Als kind van de Joodse onderduiker Jaap van Praag beleefde hij een bewogen jeugd die leidde tot zwijgzaamheid thuis over de verschrikkingen van de oorlog. Vader Jaap verloor zijn ouders en zusje in de gaskamers. De relatie met Jaap van Praag, die in een vechtscheiding belandde met zijn moeder Hendrika - roepnaam Joep - , was moeizaam.
Tussen vader en zoon ontstonden ook opvallende parallellen. Ze waren bijvoorbeeld allebei voorzitter van Ajax. Michael van Praag, zakelijk geslaagd door een aantal winkels met elektronica op Schiphol en andere vliegvelden, beleefde bij Ajax de grote successen met Louis van Gaal als trainer. Tijdens een strandwandeling in Turkije behield hij de ambitieuze Van Gaal in 1991 zelfs voor Ajax, want de trainer kon als assistent weinig geduld opbrengen om te wachten op zijn kans.
Van Praag is charmant en gastvrij. Hij heeft de naam soms wat naïef te zijn, al wist hij menig deur te openen door zijn grote wens om te verbinden. Hij stond in 2014 als enige bestuurder op tegen Sepp Blatter, omdat hij vond dat de voorzitter van de FIFA zich niet meer herkiesbaar mocht stellen. Toen dat toch gebeurde, stelde hij zich zelf kandidaat. Uiteindelijk trok hij zich terug. Later legde hij het na het gedwongen vertrek van Michel Platini af tegen Aleksander Ceferin, bij de verkiezingen voor het voorzitterschap van de UEFA.
In de biografie 'Van Praag' beschrijft Willem Vissers het soms turbulente leven van een echte bestuurder, 'een van de laatste der Mohikanen', zoals hij ergens wordt genoemd, daterend uit een tijd dat voorzitters nog onbezoldigde boegbeelden van clubs waren. Een boek met talloze herinneringen aan Ajax en de KNVB, alsmede berichten en verwikkelingen vanuit de FIFA en UEFA. -
In Jongensdromen, het gouden seizoen van Ajax volgt verslaggever Willem Vissers van de Volkskrant de opkomst van het nieuwe Ajax op de voet. In het boek zijn de belangrijkste wedstrijdverslagen, reportages, interviews en columns chronologisch afgedrukt, waardoor een compleet beeld ontstaat van het verloop van het seizoen, het opportunisme en de euforie.
-
'De vrouw die nooit schiet, de vrouw die vond dat ze beter moest leren schieten, ja die vrouw, die schoot woensdag. Zomaar. Een laag schot van Jackie Groenen, van even buiten het strafschopgebied, diagonaal, bracht Nederland woensdag in de finale van het WK voor vrouwen'.
Met deze alinea beschreef Willem Vissers in de Volkskrant de entree van de vrouwenploeg in de finale van het WK tegen de Verenigde Staten. De finale, ongelooflijk. De term droom viel. Meisjes dromen zeker zoveel als jongens, ook over voetbal. Hoe vaak Lieke Martens, Jackie Groenen, Vivianne Miedema en al die anderen niet vertelden over hun dromen als kind, toen ze mijmerden over een leven als voetbalprof. Maar voetbalprofs waren mannen. De posters van voetballers op de kamers van meisjesdromers waren van mannen: Robin van Persie, Wesley Sneijder, Arjen Robben. Vivianne Miedema huilde toen Nederland in 2010 de finale van het WK verloor van Spanje. Daar zat ze dan met haar verdriet, met haar shirt van idool Robin van Persie.
Maar zie: opeens ging het snel. Ook vrouwen kregen de kans om genoeg geld te verdienen met voetbal. Ze konden leven als prof. Niet met een miljoenensalaris, doch bovenmodaal. En op 7 juli 2019 stonden Vivianne Miedema en alle andere meisjesdromers zelf in de finale van het WK, in Lyon, tegen de Verenigde Staten. Na afloop huilde Miedema, omdat ze de finale had verloren.
'Meisjesdromen, van EK-debuut tot WK-finale in tien jaar', is een verslag over de opkomst van het vrouwenvoetbal vanaf de eerste plaatsing voor een eindtoernooi tot de finale van Lyon , tien jaar later. Gedocumenteerd met columns, verslagen, interviews en reportages uit de Volkskrant van Willem Vissers, die in die tien jaar alle WK's en EK's bezocht. Met een voorwoord van pionier Vera Pauw. -
PSV is de beste club van de eredivisie in deze eeuw, die bijna voor een kwart voorbij is. Met het soms swingende spel van het elftal van trainer Peter Bosz nam PSV dankzij zeventien zeges vanaf het begin van het seizoen een voorsprong die niet meer in te halen bleek voor de concurrentie. Willem Vissers, Guus Peters en Bart Vlietstra, voetbalverslaggevers van de Volkskrant, nemen de lezer in 'PSV, de beste van de eeuw', mee door een glorieus seizoen dat leidde tot de tiende landstitel sinds de wisseling van de eeuw op 1 januari 2001. En voor de PSV-supporter die de eeuw om sentimentele redenen wil laten beginnen in 2000, is er goed nieuws. Dan is het zelfs de elfde titel, want PSV werd kampioen in 2000, 2001, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2015, 2016, 2018 en 2024. Ajax staat op negen kampioenschappen deze eeuw. Het boek biedt een gevarieerd perspectief op de club, met portretten over topspelers als Luuk de Jong, Noa Lang, Joey Veerman en Jerdy Schouten, over trainer Peter Bosz, de Amerikanen van technisch directeur Earnest Stewart, de sterk verbeterde opleiding en de slimheid van de stad Eindhoven. Ook de evenaring van het record uit 1987-1988 (zeventien zeges vanaf de start van de competitie) komt ter sprake, net als talloze andere aspecten van een uniek seizoen. De schrijvers kijken terug op alle titels van deze eeuw, met hoofdrolspelers van toen.
-
Klaas-Jan Huntelaar
Menno Pot, Sam Planting, Willem Vissers, Edwin Winkels
- Ambo|Anthos
- 30 Juni 2021
- 9789026356896
In Klaas-Jan Huntelaar brengen diverse topauteurs een hommage aan de topscoorder. Over een voetbalcarrière vol passie, talent, techniek en vooral heel veel doelpunten!
Op 14 januari 2021 viel Klaas-Jan Huntelaar in de 89ste minuut in bij de voetbalwedstrijd FC Twente-Ajax. De stand was op dat moment 1-1. Ajax had vergeefs 19 doelpogingen gedaan om een tweede treffer te forceren. De 37-jarige Klaas-Jan Huntelaar kwam het veld op en scoorde binnen vier minuten de 1-2 en de 1-3. Het is tekenend voor de gretigheid van de spits die gedurende zijn carrière meer dan 400 doelpunten maakte en daarmee de eerste Nederlandse voetballer ooit is die de grens van 400 goals passeert voor club en land.
In Klaas-Jan Huntelaar brengen diverse topauteurs een hommage aan deze doelpuntenmachine. De verhalen voeren ons langs de mooie lijst van clubs waar de spits excelleerde en vormen zo een verhalend en anekdotisch overzicht van een glansrijke voetbalcarrière. Met bijdragen van Edwin Winkels, Menno Pot, Sam Planting, Willem Vissers en vele anderen. -
Samuel is zestien jaar oud en de middelste van de drie zonen van Willem Vissers en zijn vrouw Bernique. Hij is geboren met het zeldzame Kleefstra-syndroom en is meervoudig gehandicapt. In Samuel schrijft Willem op openhartige, vaak ontroerende en soms ook geestige wijze over het reilen en zeilen binnen zijn gezin, dat vaak draait om de zorg voor Samuel.
-
Feyenoord was altijd de eerste van Nederland met winnen: eerste Europa Cup I, eerste Wereldbeker voor clubs, eerste UEFA Cup. Maar Feyenoord was niet zo heel vaak de beste.
Het legioen zingt, scheldt, hunkert, toont zelfspot en trouw. Het cultiveert het eigen lijden, want Feyenoord wint nooit gemakkelijk. Maar dat hoeft ook helemaal niet voor een club die zich gaarne afficheert met het stadsmotto 'sterker door strijd'. Moeilijk winnen, en niet zo vaak, is zeker zo mooi als veel winnen. Feyenoord won in deze eeuw de UEFA Cup in 2002 en de KNVB-beker in 2008 en 2016, maar nooit het kampioenschap. Tot 2017.
Willem Vissers en Bart Vlietstra verrijkten interviews uit de Volkskrant met onder anderen Dirk Kuijt, Eljero Elia, Karim El Ahmadi, Nicolai Jørgensen en Leo Beenhakker, en voegden tal van nieuwe stukken toe. Met supporters, met Louis van Gaal over zijn Feyenoordgevoel, met Wouter Bos, Ronald Koeman, Rinus Israel, Pierre van Hooijdonk, Arnon Grunberg en veel anderen. 'Feyenoord, de eerste van de eeuw', is een document over een unieke landstitel; de eerste sinds de eeuwwisseling. -
Piet de Visser (1934) krijgt nooit genoeg van voetbal. Met het enthousiasme van een schooljongen bereist hij de wereld, altijd op zoek naar die ene speler met uniek talent.
Dankzij uitmuntende artsen, maar zeker ook door de morele steun van het voetbal, overwon hij zware ziektes. In zijn biografie Voetbal als medicijn vertelt hij erover. Samen met anderen schetst hij ook een beeld van een kleurrijk voetballeven. Vanaf het bescheiden begin in christelijk Zeeland, tot aan het mondaine heden als scout van Chelsea. De Visser was trainer van IJmuiden tot Doetinchem, van Alkmaar tot Kerkrade en Brussel. Tot hij zijn bestemming vond in het speuren naar talent, vooral in Zuid-Amerika en Afrika. Tussendoor zag hij alle groten der aarde met eigen ogen aan het werk. Van Pelé tot Maradona, van Messi tot Cruijff.
Voetbal als medicijn is dan ook meer dan de beschrijving van een bewogen leven langs de kalklijn. Het is ook een reis langs de piketpalen van de ontwikkeling van het voetbal.
Piet de Visser en Willem Vissers (chef sportredactie de Volkskrant) stellen hun deel van de opbrengst van Voetbal als medicijn beschikbaar aan de Piet de Visser Foundation, die arme jeugd in Ghana de kans wil bieden op een opleiding tot profvoetballer in de academie van oud-PSV'er Godwin Attram in Accra.
Voorwoord van José Mourinho
Epiloog van David Luiz
