`Net toen ik dacht: hoe knoopt de auteur dit straks in hemelsnaam samen, leidt het tot een wonderschoon einde. [...] Wat is dit prachtig geschreven. Ongelooflijk knap.' AD Boekenpanel`Kukuruznik leest niet als een trein, het leest als een vliegtuig.' Mieke van der Weij in Nieuwsweekend`Deze verhalen laten zich smakelijk vertellen én genieten. Ze wekken gevoel op, ze zijn betekenisvol en, ja, inspirerend. [...]Goldschmidt schrijft met gusto. En behalve onderhoudend is de verteltoon intrigerend. Het verschil in stemmen vergroot de schijn van authenticiteit - alsof de verhalen niet allemaal door één auteur op schrift gesteld zijn, maar waarlijk opgediept uit archieven. Tegelijk herinnert die vertelwijze eraan dat de verhalen onderdeel zijn van een groter verhaal dat deze roman wil bieden.' NRC
Goldschmidt verweeft een aangrijpend familieverhaal met de geschiedenis van moedige vrouwelijke pioniers in de vliegkunstNoa erft bij het overlijden van haar vader een kist met papieren. Het zijn verhalen over vliegeniersters die in de begintijd van de luchtvaart wereldwijd in wankele vliegtuigjes stapten om records te breken. Rosy Rose bijvoorbeeld, de eerste Amerikaanse zwarte pilote, en de jonge vrouwen in het Sovjetleger die tijdens de Tweede Wereldoorlog in Kukuruzniks in het donker leerden vliegen. En er zijn brieven van een jonge moeder aan haar verongelukte echtgenoot.Aanvankelijk is het Noa een raadsel waarom haar liefdevolle maar zwijgzame vader zich zo hevig interesseerde voor deze vrouwen, die allen braken met de conventies van hun tijd. Maar met de bestudering van zijn nalatenschap komt ook het besef dat hierin het raadsel van haar familiegeschiedenis ligt. Een geschiedenis die ook in Noa diepe sporen heeft achtergelaten.Kukuruznik is een rijke en zorgvuldig gecomponeerde roman over moed en veerkracht: over de kunst om in het donker te leren kijken.In de pers`De hormoonfabriek staat bol van zelfoverschatting, dubbele moraal, jaloezie en macht. Een geweldig boek!' Gerda Aukes, boekhandel Den Boer, Baarn`Ik heb zelden zo vurig, zo geanimeerd, zo verliefd horen vertellen over coupenaden, stiksels, zomen, knoopsgaten, tule, kant, voeringzijde, gerimpelde kragen of blind ingezette ritsen. De voddenkoningin is geen gewone roman. Het is een ontroerende lofzang op de winkeldochter.' NRC over De voddenkoningin`Een roman met grote ambities, die geloofwaardig blijft (...) Van de Groningse gas-ellende maakt Goldschmidt literatuur.' Trouw over Schokland
Grootvader Zwier, zijn dochter Trijn en kleindochter Femke proberen hun boerderij draaiende te houden, hoewel de keuken onbewoonbaar is verklaard en er in de stallen steeds meer scheuren verschijnen. Het Hogeland van Groningen is een wiebelig land geworden. De grond trilt steeds vaker. Femke, goed met dieren maar niet met mensen, wil het familiebedrijf Schokland overnemen, maar wel op haar voorwaarden. Zij ziet niets in de ambities van haar moeder, die vindt dat het bedrijf moet groeien. De spanningen tussen moeder en dochter nemen toe, steeds vaker ontvlucht Femke naar het rietland, waar ze haar rust hervindt tussen de kuifeenden en de baardmannetjes.
En dan duikt er een jonge boerin op. Een buurman wordt dakloos. Er ontstaat een ludiek protest in de dorpsgemeenschap tegen het leegtrekken van de bodem. En als dat niet helpt zijn er mensen die vinden dat er tot hardere actie moet worden overgegaan.Saskia Goldschmidt huurde, om Schokland te kunnen schrijven, een huisje op het door aardbevingen getroffen Groningse platteland. Ze wilde daar alle seizoenen meemaken, ze sprak met bewoners en boeren, leerde koeien scheren en werd verliefd op het Hogeland. De huur van dat huisje heeft ze nooit opgezegd. In Schokland onderzoekt ze wie je bent als je identiteit intens verstrengeld is met je geboortegrond. En hoe je overeind blijft staan als de wereld langzaam instort.
Een waardevol en uniek document uit de Tweede Wereldoorlog, te vergelijken met Eindstation AuschwitzIn november 1943 wordt Renata Laqueur, dochter van een Pruisische hoogleraar en van Joodse afkomst, met haar man Paul Goldschmidt gearresteerd. Ze komt terecht in doorgangskamp Westerbork en vier maanden later worden ze samen overgebracht naar kamp Bergen-Belsen in Duitsland. Laqueur maakte altijd al aantekeningen wanneer ze op reis was. En hoe cru ook, zij ziet haar gedwongen vertrek naar Bergen-Belsen op dat moment als een soort reis. Vanaf het moment van haar aankomst in het kamp, schrijft ze op wat zij en haar man meemaken. Het is voor haar een manier om de verschrikkingen van het kampleven te doorstaan. Dat houdt ze vol tot december 1944, wanneer ze er te zwak voor wordt.Een paar maanden later, op 10 april 1945, nauwelijks vijf dagen voordat de Engelsen en Canadezen het kamp zullen bevrijden, worden 2500 doodzieke en verhongerde gevangenen, onder wie Renata en haar man, in een trein gestopt. Onder bewaking van de ss rijden ze kriskras door het vernietigde Duitsland. Het doel van de reis is onbekend. Op 23 april wordt de trein door de Russen in Trbitz bevrijd. Daar beschrijft Renata Laqueur deze reis in korte aantekeningen. Eenmaal in Nederland werkt zij de aantekeningen van de reis en het dagboek dat ze heeft bijgehouden verder uit en beantwoordt in 1946 de oproep van Loe de Jong, om oorlogsdagboeken in te leveren.Dagboek uit Bergen-Belsen is een waardevol en uniek document dat het leed van miljoenen weerspiegelt. Renata's schrijven wordt gekenmerkt door een nuchter, meedogenloos maar tegelijk gevoelig waarnemen van eigen en andere reacties. Als lezer kun je niet anders dan haar bewonderen om haar vermogen, zich werkelijk boven de ellende uit te schrijven.
De hormoonfabriek is een verhaal over gulzigheid, macht, hormonen, ongeoorloofde seks en vrouwen... Verteld door een megalomane ceo die ervan overtuigd is dat hij op alles recht heeft.
`In mijn geweten kan een koets met vier paarden lopen,' zegt Motke de Paauw. Zoon van een slachter, de helft van een eeneiige tweeling, en de zevenennegentigjarige onbetrouwbare verteller van dit bloedstollende verhaal. Hij stond, begin twintigste eeuw, aan de wieg van een spraakmakend bedrijf, waarin wetenschap en commercie voor het eerst samenwerkten. Hij misbruikte zijn arbeidsters en geloofde dat hij hen daarmee een plezier deed. Rivka, zijn karaktervolle vrouw, verlaat hem uiteindelijk, maar niet nadat zijn rechtschapen broer Aron boete heeft gedaan voor de misstappen van zijn broer.
De hormoonfabriek biedt een fascinerend inkijkje in het meedogenloze karakter van de zakenman. Hij is noch subtiel noch sympathiek, maar vertellen kan hij wel en hij ontpopt zich als een karakter dat men niet gauw vergeet.
De Voddenkoningin is het wervelende levensverhaal van Koko, die in de sixties en seventies vodden verzamelt, er vintagemode van maakt, en op het hoogtepunt van haar carrière alles weer verliest. De roman is ook het verhaal van voddenboeren die in groothandelaren veranderen, van hippies die zakenmensen worden en van liefdadigheid die omslaat in commercie.Van idealen die ons ooit dierbaar waren.
In de roaring sixties reist Koko in haar eentje heel Europa door op jacht naar kleding en paait de handelaren met haar stoerheid en haar charme. Ze is succesvol en ze wordt een merk: Koko's, koningin van de tweedehands glamour, bekend in Milaan, Parijs en Berlijn. Als klein meisje heeft ze de kneepjes van het kleermakersvak van haar moeder afgekeken. Wanneer de spanning thuis oploopt omdat haar moeder weer met een foute man thuiskomt, vlucht het stille meisje in een droomwereld, waarin ze zich omringt met haar zelfgemaakte poppenkleren.
Als zestienjarige ziet ze op de markt dat de mooiste oude kleren, dansjurken en feestkleding van kant, fluweel en zijde, als vodden per kilo verkocht worden. Zonde van de verspilling, denkt ze, en als ze van school af is, begint ze haar eigen handel. Ze koopt oude vodden op, en met kleine aanpassingen maakt zij er hippe kleren van. Ze heeft een goede smaak en een feilloos gevoel voor wat de mensen mooi vinden. Haar kraampje op het Waterlooplein groeit uit tot een stijlvolle winkel, dé plek voor fashionista's avant la lettre, modejournalisten en couturiers. Maar succes in de mode is broos en vluchtig, en de concurrentie is moordend: het kan van de ene dag op de andere verkruimelen, verwaaien of in rook opgaan.
Sprookje en tragedie, portret van een ondernemende vrouw, verhaal van vriendschap, vertrouwen en economisch roofridderdom - met De voddenkoningin laat Saskia Goldschmidt ons een wereld zien, die zeldzaam vertrouwd en vreemd tegelijk is.
De pers over De voddenkoningin
`Goldschmidt toont zich een verhalenvertelster pur sang. Een verhaal dat van begin tot eind boeit. De kracht van Goldschmidt is haar vermogen om haar personages tot leven te wekken. Haar beste boek tot nu toe.' Noordhollands Dagblad ****
`Goldschmidt schept een kleurrijk beeld van de roerige jaren '70 en '80. De voddenkoningin is een wannahave voor elke vintageliefhebber.' de Volkskrant
`Ik heb jullie nooit met mijn verleden willen belasten,' hoort Saskia Goldschmidt dikwijls van haar vader, een bekende logopedist die een meester is in het leggen van contacten met kinderen die niet kunnen praten. Dat het ingewikkeld is om op te groeien naast een vader die zwijgt over wat hem en zijn Joodse familie in de oorlog is overkomen, wordt met humor verteld in dit succesvolle debuut.In Verplicht gelukkig gaat Saskia Goldschmidt op zoek naar de vraag waar het allesoverheersende gevoel van schaamte bij haar vandaan komt. Stukje bij beetje komt ze erachter hoe de oorlogservaringen van haar vader ook haar gevormd hebben. Haar zoektocht vormt de aanleiding voor dit verontrustende en verrassende familieverhaal.`Mooi gecomponeerd en sterk geschreven. Een persoonlijk verhaal dat ondanks de specifieke context van alle tijden is. Bevrijdend pijnlijk.' Elsbeth Etty (NRC Handelsblad)