Filter
Sander Donkers
-
Al vijf jaar schrijft Sander Donkers driemaal per week een stukje van niet meer dan 150 woorden op de voorpagina van de Volkskrant. Hij oogst bewondering van talloze lezers, collega-columnisten en schrijvers, wordt geroemd om zijn fijnzinnigheid, stijl en vermogen om zowel in het alledaagse als in het mondiale naar betekenis te zoeken, in een poging het leven en de wereld beter te begrijpen. Of het nu gaat over katten, dochters, voetbal of over Baudet, coronaprotesten en asielzoekers; altijd tracht hij verbinding te zoeken, een kloof te overbruggen. Voor velen fungeren zijn stukjes als hoop en houvast in bange dagen, voor sommigen is hij louter `een linkse hoernalist in dienst van de staat'. Tja, daar valt nu eenmaal weinig aan te doen.
-
'Een trap boent men van boven naar beneden, anders maak je met je knieën de net verrichte arbeid ongedaan. In de tijd dat de traptreden moesten drogen nam Tante Jo dan het bushokje voor de deur even mee'
Johanna Adriana Roelofs, 'Tante Jo', werd geboren in 1909, kort nadat de tram elektrisch werd. Ze groeide op in het vooroorlogse Rotterdam in een familie met zeven kinderen, maar zou nooit in de gelegenheid komen zelf een gezin te stichten. En er liep wel meer niet zoals ze het gehoopt had.
Als eind jaren zestig in Amsterdam haar achterneef Sander wordt geboren, neemt haar leven een onverwachte wending. Terwijl Sanders ouders de veranderende tijdgeest in het 'magies centrum' omarmen, ontfermt zij zich over hem en maakt elk weekend in huize Donkers de boel aan kant. Daadkrachtig, eigengereid, maar ook ietwat wereldvreemd bewoog zij zich door het leven, immer met een poetsdoek in de hand.
Tante Jo is een liefdevol en geestig portret van een (on)alledaags vrouwenleven in de twintigste eeuw - een klein monument voor een verdwenen menstype. -
'Opeens was ik een superstar. Om me heen was het een gekkenhuis, helemaal geweldig. Ik kon alles krijgen wat ik wilde, en daar heb ik misbruik van gemaakt. Ik was gewoon onwijs arrogant, ik had maling aan heel de wereld. Je kon geen serieus woord met me wisselen, ik probeerde je alleen maar op het verkeerde been te zetten. Onhandelbaar was ik, klaar. Een ongeleid projectiel. Ik deed maar wat, en ik kwam overal mee weg. Daar kan je heel onuitstaanbaar van worden.'
'Ja, toen was ie echt een prinsje,' zegt Sandra. 'Maar hij is daarna keihard op z'n bek gegaan, hoor.'
Barry Hay, leadzanger van de grootste rockband van Nederland: The Golden Earring. Zevenenzestig jaar, maar aan star quality nog geen gebrek. Superfit, karakteristieke kop met zonnebril, tatoeages, pikzwart haar en een stem die al vijftig jaar mensenmassa's over de hele wereld in beweging brengt.
In Hay vertelt hij openhartig over zijn leven in en buiten de spotlights, over zijn roerige jeugd, familie, zijn band met moederland India, zijn grote liefde Sandra, en uiteraard zijn rise to stardom vol seks, drugs en rock 'n roll.
