Rik Torfs
-
Weinig denkers zijn in staat zich met evenveel inzicht uit te laten over Temptation Island als over morele moed. Rik Torfs is dat wel. Sterker, hij heeft niet meer dan 140 tekens nodig om zijn mening scherp te stellen en de lezer tot nadenken aan te zetten.
De filosofie van Torfs in 140 tekens bundelt de beste tweets van Rik Torfs, van 2010 tot vandaag. Het zijn korte verpozingen die stemmen tot langdurige reflectie.
-
De beschrijving van de kerk die Rik Torfs in `De kerk is fantastisch' geeft, is niet altijd mooi. Vaak wel. Maar de kerk is ook een plaats van verrotting, een angstige hoedster van de absolute waarheid en een zedenmeesteres die het zelf met de moraal niet altijd even nauw neemt. Dat weerhoudt Rik Torfs er niet van haar zeer te waarderen. Hij kiest acht invalshoeken om naar de kerk te kijken. De kerk als gebouw. Als pleisterplaats voor ongelovigen. Als oase. Als hospitaal. Als bron van humor. Als plek van schoonheid en als waakvlam voor de verrijzenis. Acht perspectieven die proberen iets van haar te tonen zonder haar helemaal te willen vatten. De kerk blijft ongrijpbaar. Niemand kent haar. Ook de paus niet.
-
Declinisten vrezen dat de wereld om zeep is. Ecofundamentalisten wenden de klimaatcrisis aan om een vervreemdende levenswijze op te leggen. Populisten en collectivisten beweren dat een ideale wereld mogelijk is als we onze vrijheden opgeven voor hun plannen.
Allemaal doodlopende paden. Er is behoefte aan een nieuwe denkpiste.
We moeten het debat op een andere manier voeren, meer zelfs, we moeten het debat eindelijk écht voeren. Daaruit kan een diepmenselijk toekomstbeeld voortvloeien, het Rijnlandmodel nieuwe stijl. En een nieuw midden. Geen middenweg gekneld tussen het pad van extreemlinks en extreemrechts, maar een plein waarop verschillende wegen uitmonden zonder dat het iemands eindbestemming hoeft te zijn.
Bent u het versteende debat van gelijkhebbers van links en rechts beu? Voelt u ook de noodzaak aan van een pragmatische
politiek, wars van extremisme en populisme? Zoekt u ook naar oplossingen voor de uitdagingen waar
onze samenleving voor staat? Met Over Morgen bieden Rik Torfs en Pieter Marechal u een verfrissend manifest voor de toekomst.
RIK TORFS (1956) is hoogleraar aan de KU Leuven en een gezaghebbend mediafiguur. Hij was rector van de Leuvense universiteit (2013-2017) en christendemocratisch senator (2010-2013).
PIETER MARECHAL (1982) is docent aan de Economische Hogeschool Tilburg, historicus en schepen in Brugge. Hij was tussen 2009 en 2012 nationaal jongerenvoorzitter van CD&V. -
In DE VRIJHEID OM TE TWIJFELEN bundelt rector en voormalig senator Rik Torfs zijn beste columns en opiniestukken van de afgelopen vijf jaar. Daarin gaat hij geen enkel heet hangijzer uit de weg. In zijn kenmerkende, poëtische maar bevlogen stijl heeft Torfs het over heilige huisjes zoals het geloof, het biechtgeheim, de nationale en de internationale politiek, theologie en euthanasie, maar evengoed over meer wereldse onderwerpen zoals Brussel, reizen met de trein, manchetknopen,
kunst en literatuur. Het leven en hoe het te leiden volgens een van Vlaanderens scherpste pennen. -
Met zijn eigenzinnige blik op de actualiteit is rector en voormalig senator Rik Torfs een van de scherpste opiniemakers van Vlaanderen. Of het nu gaat over politiek, de dood, poëzie of een simpel yoghurtpotje: in zijn bevlogen stijl en met veel oog voor detail toont Torfs de dingen zoals ze zijn - of net omgekeerd.
Tegentijds eigendraads bundelt de beste columns en opiniestukken van de afgelopen jaren. Over hoofd- en bijzaken. Over de levenden en de doden. Over de kunst om niet altijd iets te zeggen. Over presidenten en loslopende prinsen. Over de deugd van dubbelzinnigheid. Maar evengoed over fermettes, de os en de ezel.
-
Nu we de totale vrijheid hebben bereikt, heeft het weinig zin meer om over zonden te spreken. Als vanzelf wordt het toch weer interessant om over deugden na te denken: een positieve eigenschap waarover we beschikken of een goede manier van handelen. Rik Torfs treft die deugden aan op onverwachte momenten, wanneer we ons met humor proberen te beschermen, de eindeloosheid van onze wereld toch begrenzen of eenvoudigweg praten met elkaar. Even scherpzinnig als verontrustend beschrijft Torfs hoe wij, hypermoderne mensen, meer mens proberen te zijn en hoe we onderweg het spoor bijster raken. Een teveel aan rationaliteit ligt volgens hem bijna altijd aan de basis van overspannen gevoelens over onszelf en foute inschattingen van de wereld, of het nu gaat over de manier waarop we ons persoonlijke geluk benaderen, over migratie denken of met onze eigen sterfelijkheid omspringen. Net omdat mensen geen rationele of volmaakte wezens zijn, is het beter om van de nood een deugd te maken.
-
Walter Holsters, briljant ingenieur, wordt na een lange en succesvolle carrière dan toch minister. Hij is blij, ook wel burgerlijk zelfgenoegzaam, al zal hij dat ontkennen. Tegelijk blikt hij met een mengeling van nostalgie en kritische beschouwing terug op het verleden. Op de geschiedenis van de voorbije halve eeuw. Op de rivaliteit met zijn jeugdvriend Olivier, die hij uit het oog is verloren. Op een jeugdliefde die hij in de knop heeft laten breken. Op zijn eigen weinig romantisch huwelijk, dat niettemin een veilige haven biedt.
Alsof het lot ermee speelt wordt de vrouw van Olivier zijn nieuwe personal assistant. Herinneringen laaien op, verlangens overvallen hem onverhoeds, zijn leven komt in een stroomversnelling terecht.
In 'Het grote gelijk' proeft Walter van de macht zonder de impact daarvan te kunnen bestendigen, integendeel: uiteindelijk zullen herinneringen aan belevenissen en ervaringen uit zijn jeugdjaren leiden tot onzekerheid, schade en verlies.
-
Nieuw
'Dat is toch niet meer van deze tijd!' We horen het vaak. Maar wat betekent het nu precies? Hoe kunnen we de tijd waarin we leven beter begrijpen? Laten we een stapje achteruit zetten en de foto waarop we met een aarzelende glimlach staan afgebeeld, scherper bekijken.
In Tijdgeest beschrijft Rik Torfs de speerpunten, vooroordelen en taboes van ons hedendaagse levensgevoel. Hij bestudeert hoe ze doordringen in alle grote thema's van het moderne leven, zoals de vrijheid van meningsuiting en haar grenzen, de nieuwe invulling van de zeven hoofdzonden, het geloof in de wetenschap, de angst voor het ongrijpbare en de kracht van het slachtofferschap.
Toch is Tijdgeest een optimistisch boek. Torfs geeft aan hoe we, zonder euforie of weemoed, complexloos kunnen leven in de tijd die de onze is. Wie weet slagen we erin hem mooier, ruimer en vrijer te maken. En daardoor zelf gelukkiger te worden.
