Filter
Uitgevers
Talen
Formaten
Literaire fictie algemeen
-
Het koloniale verleden en het slavernijverleden van Nederland staan de laatste tijd volop in de belangstelling, in steeds negatievere termen. Na tientallen jaren borstklopperij is de slinger doorgeslagen naar boetedoening. Dankzij 's lands bekendste Leidse historici, koning Willem-Alexander en voormalig premier Mark Rutte, staat Nederland nu zelfs bovenaan de Europese `ranglijst' van spijt en excuses. Is dat wenselijk of moet de politiek stoppen met wat volgens velen getuigt van een weg-met-ons mentaliteit?
Bossenbroek neigt naar dat laatste. De officiële excuses hebben namelijk geen breed draagvlak onder de bevolking. De grootste politieke partij, de pvv, wil alle excuses intrekken en het land `terugveroveren'. Volgens een internationale peiling voelen Nederlanders van alle ondervraagde nationaliteiten verreweg de meeste trots en de minste schaamte over hun koloniale verleden.
Zodoende lijkt de omgang met de vaderlandse geschiedenis de kloof tussen politiek en burger in de Nederlandse samenleving te hebben vergroot. En dat is ernstig. Hoe is te voorkomen dat die afstand onoverbrugbaar wordt? Kan er recht worden gedaan aan het verleden zonder het heden te belasten met een verdere polarisering die de democratie bedreigt? -
In De wraak van Diponegoro vertelt Martin Bossenbroek het grote verhaal van het gewelddadige begin én einde van Nederlands-Indië, zoals dat werd beleefd door de hoofdrolspelers in beide kampen. In het eerste deel, handelend over de Java-oorlog (1825-1830), legt de mystieke prins Diponegoro het na jaren van massaal en fanatiek verzet af tegen de flegmatieke legercommandant Hendrik de Kock. In het tweede deel, over de dekolonisatieoorlog (1945-1949), bundelt de charismatische, door Diponegoro geïnspireerde nationalistische leider Soekarno met succes alle krachten tegen `de laatste landvoogd', de noeste dromer Huib van Mook.
De wraak van Diponegoro is een magistraal epos in twee bedrijven over de bloedstollende krachtmeting tussen tijger (Nederland) en buffel (Indonesië). -
In 1873 dwingt Groot-Brittannië de sultan van Zanzibar tot het sluiten van
de plaatselijke slavenmarkt, het centrum van de Oost-Afrikaanse mensenhandel.
Een kwart eeuw later is het op het hele eiland gedaan met de
slavernij. Net als met de onafhankelijkheid van het sultanaat. Na de kortste
oorlog in de geschiedenis - nog geen drie kwartier - wordt Zanzibar
een Brits protectoraat. Einde van de slavernij, begin van de onderwerping.
Het westerse imperialisme is, heel paradoxaal, zowel humanitair,
commercieel als agressief.
De Zanzibardriehoek beschrijft de laatste episode in de slavernijgeschiedenis
vanuit de direct betrokkenen: de zendeling-ontdekkingsreiziger
David Livingstone, bijgestaan door bevrijde slaven als James
Chuma en gevolgd door avonturiers als Henry Stanley. Sultan Barghash
en slavenhandelaar Tippu Tip verzetten zich, maar moeten buigen voor
één man, de selfmade diplomaat John Kirk. Uiteindelijk is ook Kirk zelf
niet meer dan een trekpop van de werkelijke hoofdrolspelers in de Europese
regeringscentra.
De Zanzibardriehoek gaat net als De Boerenoorlog over goede bedoelingen,
kwade opzet en de tragiek van Afrika, het slaafgemaakte continent.
