Tom Wilenski, een uitgerangeerde journalist, krijgt de opdracht om nog één reportage te schrijven; over een groep vrouwen die vluchtelingen redt op de Middellandse Zee. Eenmaal aan boord van hun naamloze schip bekruipt hem het gevoel dat hij in de val is gelokt. De vrouwen menen dat hij foute meningen is toegedaan en willen hem kwijt, maar de Italiaanse kustwacht weigert het schip toegang tot de havens. Dan besluiten ze uit te varen voor een nieuwe reddingsmissie. Voedsel en brandstof raken op, de euforie van de geredde mannen slaat om in wanhoop en als bij toverslag is zowel Sicilië als Malta uit de zee verdwenen. Tom vraagt zich af of hij het schip ooit nog levend zal verlaten.De schoft raakt aan actuele thema's, en is een scherpe roman over de eeuwenoude traditie om vrouwen te vereren die hun lichamen opofferen aan hun idealen.
Zomer 1936. Janna, een jonge Nederlandse schermster, wordt door haar vader op de trein gezet om in de leer te gaan bij zijn oude vriend, maître Egon von Btticher. Egon, een huzaar die gewond en verbitterd is teruggekeerd uit de Eerste Wereldoorlog, slijt zijn dagen op een verlaten landgoed bij Aken. Hier geeft hij les aan twee beeldschone tweelingbroers en organiseert hij bloedige duels voor studenten.
Binnen de poorten van deze eigenaardige wereld gaat Janna, geïntrigeerd door haar ontoeschietelijke maître, op zoek naar antwoorden. Wat is er tussen hem en haar vader voorgevallen, en wie moet de rekening vereffenen? Gaandeweg dringt de buitenwereld het leven op het landgoed binnen en komt het tot een dramatische ontknoping.
Na haar romans waagt Marente de Moor zich nu aan verhalen, die aan intensiteit en verbeeldingskracht niet voor haar bekende werk onderdoen. De mensen die zij in hun dagelijkse levens beschrijft hunkeren allemaal naar intimiteit, maar vinden die niet zomaar bij de ander. Tegen de achtergrond van hun knusse interieurs en gewoontes steekt dit gemis tragisch af, en alleen de verbeelding biedt nog troost.
Een gelukkig getrouwde man blijkt opeens over bijzondere gaven te beschikken; een jonge vrouw beloert op Marktplaats haar buren, en twee gepensioneerde zeebonken gaan zonder hun echtgenotes op zoek naar een verdwenen eiland. Hoe gezellig is het eigenlijk in deze tragikomische vertellingen?
Marente de Moor woonde in Sint-Petersburg in een tijd die de meeste Russen liever snel vergeten: de gevaarlijke en chaotische jaren negentig. Maar uit de schetsen in Petersburgse vertellingen blijkt dat achter die werkelijkheid van voortdurende crises en georganiseerde misdaad een charmante gekte schuilging, waarin muzikanten over de daken zwierven en beren in bussen op de stoep woonden, de verkeerspolitie zich liet uitbetalen in langspeelplaten en in het `Arbeidspaleis' een quasi-koptische kerk boven een homobar was gevestigd. Onlangs keerde ze terug naar Rusland, om te onderzoeken hoe groot de invloed van het Kremlin op deze eigenzinnige stad is geworden.
Soms klinkt het als trompetgeschal. Soms als een voorwereldlijk beest. Het is iets tektonisch, zeggen Nadja en Lev ter geruststelling tegen elkaar. Iets meteorologisch, wellicht. Maar deze duistere klanken hingen niet altijd in de lucht boven hun huis in de Russische bossen. Ooit dreef het biologenechtpaar er een asiel voor verweesde berenwelpen, maar de vrijwilligers komen niet meer, en terwijl Lev zijn geheugen verliest, strijdt Nadja tegen haar herinneringen. Waar is iedereen gebleven? Wat gebeurde er in het jaar waaraan ze liever niet meer denkt?
Foon laat zien hoe eenzame mensen, ver van de ontwrichte samenleving die ze zijn ontvlucht, zich verhouden tot hun geliefden, tot de geschiedenis en tot de dierenwereld waarvan ze deel uitmaken. Als alle zekerheid wegvalt, is het de verbeelding die hen overeind houdt.
`Op 16 september 1890 nam een man de trein van Dijon naar Parijs, daarna is er nooit meer iets van hem vernomen. Zo, met de verdwijning van de hoofdpersoon, begint de nieuwe roman van Marente de Moor. Het boek is gebaseerd op het levensverhaal van Louis Le Prince (1842-?), de uitvinder die zijn filmpje `Roundhay Garden Scène maakte lang voordat Edison en Lumière met hun bewegende beelden kwamen. In zijn bagage pakken papier met grote ideeën, klaar om gepatenteerd te worden. Maar onderweg in de trein sloeg de twijfel toe. Behoorden zijn gedachten hem wel toe? En kon hij voor de gevolgen van zijn uitvinding instaan? Als zijn zoon jaren later naar hem op zoek gaat, ontdekt hij wie baat had bij de vermissing.
Roundhay, tuinscène is een tragikomische, weemoedige roman over ons verlangen de dingen vast te leggen voor later, en de wanhopige poging van een zoon om indruk te maken op een verdwenen vader.
In de winter van 1985 is korporaal Vitali Kirillov getuige van een vlucht uit de Sovjet-Unie: een ondergeschikte staat opeens aan de andere kant van de grens en verdwijnt op zijn ski's de Finse bossen in. Het incident blijft Vitali achtervolgen in zijn dromen.
Acht jaar later, als de Sovjet-Unie niet meer bestaat en Vitali zelf voor het eerst naar het buitenland gaat, besluit hij de vluchteling te gaan zoeken. Ondergedompeld in het buitenissige Russische emigrantenleven van Amsterdam komt er lange tijd niets van zijn plannen, maar een laconieke Nederlandse haalt hem over samen de zoektocht voort te zetten. Dan brengt het toeval hem bij de onthutsende waarheid.
Na haar romans waagt Marente de Moor zich nu aan verhalen, die aan intensiteit en verbeeldingskracht niet voor haar bekende werk onderdoen. De mensen die zij in hun dagelijkse levens beschrijft hunkeren allemaal naar intimiteit, maar vinden die niet zomaar bij de ander. Tegen de achtergrond van hun knusse interieurs en gewoontes steekt dit gemis tragisch af, en alleen de verbeelding biedt nog troost.
Maak kennis met het magistrale verteltalent van Marente de Moor en lees een verhaal uit de bundel Gezellige verhalen. `Wat een heerlijke bak ellende dient Marente de Moor de lezer op,' schreef Jeroen Vullings daarover in Vrij Nederland. En: `Ze kan betoverend mooi schrijven. [...] Dit lezen is een feest!'
Na haar romans waagt Marente de Moor zich nu aan verhalen, die aan intensiteit en verbeeldingskracht niet voor haar bekende werk onderdoen. De mensen die zij in hun dagelijkse levens beschrijft hunkeren allemaal naar intimiteit, maar vinden die niet zomaar bij de ander. Tegen de achtergrond van hun knusse interieurs en gewoontes steekt dit gemis tragisch af, en alleen de verbeelding biedt nog troost.
Maak kennis met het magistrale verteltalent van Marente de Moor en lees een verhaal uit de bundel Gezellige verhalen. `Wat een heerlijke bak ellende dient Marente de Moor de lezer op,' schreef Jeroen Vullings daarover in Vrij Nederland. En: `Ze kan betoverend mooi schrijven. [...] Dit lezen is een feest!'
Na haar romans waagt Marente de Moor zich nu aan verhalen, die aan intensiteit en verbeeldingskracht niet voor haar bekende werk onderdoen. De mensen die zij in hun dagelijkse levens beschrijft hunkeren allemaal naar intimiteit, maar vinden die niet zomaar bij de ander. Tegen de achtergrond van hun knusse interieurs en gewoontes steekt dit gemis tragisch af, en alleen de verbeelding biedt nog troost.
Maak kennis met het magistrale verteltalent van Marente de Moor en lees een verhaal uit de bundel Gezellige verhalen. `Wat een heerlijke bak ellende dient Marente de Moor de lezer op,' schreef Jeroen Vullings daarover in Vrij Nederland. En: `Ze kan betoverend mooi schrijven. [...] Dit lezen is een feest!'