Bij toeval stuit Ireen van Engelen op brieven gericht aan een naar Indonesië verhuisd familielid die over ontucht met kinderen blijkt te gaan. Met name de verlekkerde sadomasochistische ontboezemingen van een oud-groepsleider van het Burgerweeshuis laten haar niet meer los. Wat brengt volwassenen ertoe zich willens en wetens aan kinderen te vergrijpen? Van Engelen bezoekt de pedofilieavonden van de NVSH, neemt contact op met het Burgerweeshuis en de zedenpolitie en verzamelt een grote hoeveelheid documentatie. En ze noemen het liefde beschrijft Van Engelens botsingen met pedofielen en instellingen en gaat in op wat haar niet zint aan de immorele vrijheid-blijheid-ideologie die ze telkens weer tegenkomt. Voornoemde groepsleider wordt dankzij haar speurwerk weliswaar veroordeeld, maar zijn functioneren binnen het Burgerweeshuis blijft in nevelen gehuld. En waar zijn de slachtoffertjes gebleven? Wie bekommert zich om deze potenti? 'tijdsbommen'? - See more at: http://www.degeus.nl/boeken/detail/84/en-ze-noemen-het-liefde.html#sthash.npuIaog3.dpuf
Als je kinderen naar school gaan, ga je ervan uit dat ze in goede handen zijn. De oorzaak van vreemd gedrag wordt vaak in eerste instantie bij het kind zelf gezocht. Misbruik is wel het laatste waaraan je denkt.
De ouders van Vincent en Tjeerd overkwam wat geen enkele ouder ooit hoopt mee te maken. Schrijnend openhartig maken ze duidelijk hoe ernstig de gevolgen van het misbruik zijn voor hun kinderen en voor het gezin. Ook laten ze zien waar leerkrachten, hulpverleners en andere ouders tekortschieten.