Hendrik Groen
-
'Opnieuw een heerlijk tragikomisch boek van Hendrik Groen.' Troskompas Zonnige stranden, Hollandse cafés, bitterballen en karaoke: de nieuwe roman van Hendrik Groen neemt je mee naar de Costa BlancaZestigers Theo en Cobie hebben het na tientallen jaren huwelijk nog altijd goed samen en genieten van de vrijheid van hun pensioen. Joop en Hannie, een bevriend stel, hebben elkaar daarentegen weinig anders te bieden dan gekibbel en geklaag. De dagelijkse sleur is Joop en Hannie een last, maar grote veranderingen zijn zo mogelijk nog erger. Ieder jaar twee weken met de caravan op de Veluwe, verder reikt hun ambitie niet. Tot ze bij het gezamenlijke kerstdiner weer eens uitgebreid klagen over het Hollandse weer, en de enthousiaste Cobie hen overhaalt om de grijze wintermaanden gezellig met z'n viertjes door te brengen in Benidorm. Altijd lekker weer, en als je je huis aan expats verhuurt, kun je er zelfs aan verdienen. Dat laatste argument geeft de doorslag: de twee stellen wagen het erop.Eenmaal aan de Costa Blanca kan Joop tot zijn eigen verrassing de couleur locale wel waarderen: de zonnige terrasjes, de Hollandse cafés en zelfs de bingo- en karaoke-avondjes. En, ook goed tegen de sleur, hij ontmoet er aardige nieuwe mensen. Ook Cobie en Theo vermaken zich uitstekend. Hannie daarentegen voelt zich juist met de dag eenzamer. De spanningen tussen Hannie en Joop nemen langzaam maar zeker toe. Tot er niet veel meer nodig is om hun vakantie in Benidorm krakend te laten ontsporen.In de pers`De succesvolle schrijver Hendrik Groen heeft alweer een voltreffer uitgebracht.' TVFilm`Geestig, tragisch en soms aangrijpend.' Het Parool`De boeken, de tv-serie: alles rondom Hendrik Groen verandert in goud.' Margriet van der Linden`Het zou mij verbazen als "Hendrik Groen" niet ooit in de Canon des Vaderlands terechtkomt. Of ten minste op doktersrecept verkrijgbaar wordt.' Trouw
-
De volkstuingebruiken - de tuincontrolecommissie, de fancy fair, de strijd tussen `geitenwollen sokken' en `tuinkabouters' - worden door Hendrik op hilarische wijze beschrevenAls Emma Quaadvliegh na het overlijden van haar man oude papieren opruimt, vindt ze een vergeten inschrijving terug voor een tuinhuisje bij `Rust en Vreugd'. Ongemerkt is er elf jaar wachttijd verstreken, ze kan nu elk huisje krijgen dat vrijkomt. Emma wordt bij de eerste bezichtiging op slag verliefd op een gezellig, rommelig tuinhuisje met dito tuin en ze besluit impulsief: ik kan wel wat afleiding gebruiken, ik neem het! Dat ze geen verstand heeft van tuinieren maakt gelukkig niet veel uit, want aardige buren bieden direct hun hulp aan.Ook de voorzitter van de vereniging komt onuitgenodigd op de thee. Om kennis te maken, maar vooral om haar te wijzen op de regels met betrekking tot de hoogte van de heg, het bestrijden van het onkruid en het verplichte algemeen onderhoud.Al snel blijkt dat het er tussen de tuinders in het prachtige groene paradijs niet altijd even vredelievend aan toegaat. Toch is Emma vastbesloten er hoe dan ook iets moois van te maken. Maar wilden Adam en Eva dat ook niet?In de pers`Nederland in het klein: tuinkabouters, intolerantie en fuchsia's.' NRC`Hendrik Groen gaat groen!' Margriet`Niet alleen het leven in een verzorgingshuis, ook dat op een volkstuinencomplex blijkt volop inspiratie te bieden voor hilarische en soms verbijsterende avonturen.' Blijtijds Magazine
-
Het allerlaatste dagboek van Hendrik Groen, de meest geliefde bejaarde van NederlandVoor iedereen die wil weten hoe het met Hendrik Groen gaat na zijn eerdere dagboekenMet de eerste twee dagboeken is Hendrik Groen tweevoudig winnaar van de NS PublieksprijsVan de boeken van Hendrik Groen zijn meer dan 900.000 exemplaren verkocht in Nederland en Vlaanderen en hij is vertaald in 36 landenDe tv-series van de dagboeken trokken wekelijks gemiddeld meer dan 2 miljoen kijkers`Overtuigend en ontroerend.' NRC Handelsblad'Vol humor en tragiek.' Algemeen DagbladVanwege de sluiting van het verzorgingshuis in Amsterdam-Noord is Hendrik Groen overgeplaatst naar Bergen aan Zee. De Oud-Maar-Niet-Dood-club is uit elkaar gevallen. Af en toe is er een Omanido-reünie waarbij het ouderwets gezellig wordt en de drank ruimhartig vloeit, maar verder is er niet veel meer om naar uit te kijken. Hendrik moet constateren dat de tijd niet meer zo mild voor hem is: hij wordt steeds vergeetachtiger en begint het overzicht te verliezen. Dat levert het nodige gestuntel op. Hij besluit opnieuw een dagboek bij te gaan houden in een poging weer wat meer grip op de werkelijkheid te krijgen. En anders kan hij er in ieder geval nog eens nalezen wat hij allemaal vergeten is.Het leven wordt er niet aangenamer op als ook in Bergen aan Zee het coronavirus alles op zijn kop zet. En helaas is er geen Evert meer om er foute grappen over te maken, al doet de voorheen zo brave Hendrik zijn best om zijn vriend hierin te evenaren. Gelukkig heeft hij nog drie trouwe vrienden over om hem op het rechte pad te houden: Leonie (88), Frida (10) en Juffrouw Jansen (4). Die laatste is zijn hond, het afscheidscadeau van Evert. Samen met deze bondgenoten sleept Hendrik zich opgewekt naar de eindstreep.
-
De drie geheime dagboeken van Hendrik Groen
Hendrik Groen
- J.m. meulenhoff
- 12 April 2022
- 9789402318814
Alle drie de dagboeken van Hendrik Groen, nu in één prachtige bundelSinds zijn debuut in 2014 is Hendrik Groen een niet meer weg te denken personage in de Nederlandse cultuur geworden. Honderdduizenden lezers en miljoenen televisiekijkers leefden mee met de grote en kleine ups en downs van Hendrik en zijn boezemvrienden van Omanido. Oud maar niet dood, dat waren ze, en in het zicht van de eindstreep namen ze het er nog van zo veel ze konden.Voor wie het toch nog heeft gemist, of voor wie zijn verzameling compleet wil hebben, brengen we nu alle dagboeken samen in één band. Het sterfbed van Hendriks heimelijke geliefde Eefje, het gekonkel van directrice Stelwagen, de vele vrolijke uitjes van de vriendengroep, het gekissebis van de medebewoners, de komst van corona net op het moment dat Hendrik de grip op zijn geest begint te verliezen: dat en heel veel meer komt allemaal samen in dit kloeke verzamelwerk.In de pers`De auteur manifesteert zich ditmaal niet meer vooral als schrijver van herkenbare luim, maar hij richt ook overtuigend en ontroerend de blik op ernstiger zaken.' NRC Handelsblad over Opgewekt naar de eindstreep`Het zou mij verbazen als "Hendrik Groen" niet ooit in de Canon des Vaderlands terechtkomt. Of ten minste op doktersrecept verkrijgbaar wordt.' Trouw`Groen brengt ons een langzaam ouderenbestaan dat het waard is te leven. Dat wijsheid, humor en levenslust biedt. Hij maakt ons allemaal iets minder bang om oud te worden.' Nederlands Dagblad
-
Hendrik Groen mag dan oud zijn, hij is nog lang niet dood en niet van plan zich eronder te laten krijgen. Toegegeven: zijn dagelijkse wandelingen worden steeds korter omdat de benen niet meer willen en hij moet regelmatig naar de huisarts. Technisch gesproken is hij bejaard. Maar waarom zou het leven dan alleen nog maar moeten bestaan uit koffiedrinken achter de geraniums en wachten op het einde?In korte, ogenschijnlijk luchtige, maar vooral openhartige dagboekfragmenten laat Hendrik Groen je een jaar lang meeleven met alle ups en downs van het leven in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord. Op de laatste dag van het jaar zal het nog moeilijk zijn om afscheid nemen van dit charmante personage...De pers over Pogingen iets van het leven te maken'Hendrik Groen is een ontroerende held.' Trouw'Geestig, tragisch en soms aangrijpend.' Het Parool'Op het omslag wordt beloofd dat het nog moeilijk zal zijn om afscheid te nemen van dit charmante personage. En zo ervaar ik het precies.' Boekhandel Jaspers
-
Hendrik Groen is de winnaar van de NS Publieksprijs 2016 én 2018De tv-serie Het geheime dagboek van Hendrik Groen, met Kees Hulst en André van Duin, trok wekelijks ruim twee miljoen kijkersHendrik Groen en Evert Duiker, trouwe vrienden in voor- en tegenspoed, zijn de zeventig ruim gepasseerd en het leven is in kalm vaarwater terechtgekomen. Elke week bezoeken ze elkaar, spelen een potje schaak, drinken een borrel en eten een hapje. Onderwijl nemen ze het leven door.Maar op zekere dag wordt de rust ruw verstoord als Evert bij Hendrik aankomt met als verrassing een onverwachte kleine gast. In een vlaag van verstandsverbijstering is hij aan de wandel gegaan met een éven onbeheerd achtergelaten kinderwagen met baby. Goeie grap, dacht Evert, maar Hendrik denkt daar anders over: die vindt het ongelooflijk stom.Als babysitter doen de vrienden het heel aardig, terwijl ze zinnen op een manier om het kleintje zo snel mogelijk weer ongezien bij de ouders terug te brengen. Maar het blijkt nog helemaal niet zo eenvoudig om van het ongewilde pleegouderschap af te komen.De pers over de boeken van Hendrik Groen:`Hendrik Groen is koning.' Kluun`Geestig, tragisch en soms aangrijpend.' Het Parool`Het zou mij verbazen als "Hendrik Groen" niet ooit in de Canon des Vaderlands terechtkomt. Of tenminste op doktersrecept verkrijgbaar wordt.' Trouw`Groen brengt ons een langzaam ouderenbestaan dat het waard is te leven. Dat wijsheid, humor en levenslust biedt. Hij maakt ons allemaal iets minder bang om oud te worden.' Nederlands Dagblad
-
Arthur Ophof had zich het leven toch anders voorgesteld. In plaats van spectaculaire reizen te maken naar verre landen, staat hij vier keer in de week in de file van Purmerend naar Breukelen én in de file van Breukelen naar Purmerend. Groots en meeslepend kun je zijn uitgebluste, kinderloze huwelijk en zijn autovrije hofje voor de deur niet noemen. De vrijdagmiddagen met zijn drie vrienden zijn nog het enige hoogtepunt van de week. En hij wordt vijftig, dus de tijd begint te dringen.Maar als zijn werkgever hem `helaas' moet ontslaan en hij er een riante ontslagvergoeding uit weet te slepen, openen zich onverwachts mooie perspectieven op een geheel nieuw leven...
De pers over Leven en laten leven`De ironische toon en de even scherpe als geestige observaties van menselijk gedrag zijn weer volop aanwezig.' Algemeen Dagblad`De nieuwe Hendrik Groen boeit, mede door de observaties van modern leven en de intermezzo's van de vrouw van de hoofdpersoon.' Elsevier`In Ophofs relativerende levenshouding herkennen we toch veel van Hendrik Groen. De liefhebbers zullen tevreden zijn.' HP/De Tijd -
We leerden Hendrik Groen kennen door zijn dagboek Pogingen iets van het leven te maken. Samen met zijn vriend Evert en de andere leden van de Oud-maar-niet-dood-club probeert Hendrik zijn laatste levensjaren in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord zo aangenaam mogelijk te maken.
Van tijd tot tijd valt het Hendrik zwaar om de moed erin te houden. Gelukkig heeft hij de pen weer opgepakt. Met de hem zo kenmerkende charmante humor neemt hij de medebewoners, de directie, zijn vrienden en de ouderdom in het algemeen op de korrel, waarbij hij zichzelf zeker niet spaart.
De pers over Zolang er leven is
'De dagboekfragmenten zijn charmant, soms hilarisch.' Elsevier
'Op elke dag wordt weer even geniaal gereflecteerd. Actualiteit, humor en de zwaarte van het leven komen in perfecte balans aan de orde.' **** Boekenkrant
'Instant humeur-oppepper!' Zin
