Volgens de Fragile States Index Score is Nederland een van de stabielste landen ter wereld. Toch lijkt het of de Nederlandse samenleving ontwricht raakt. Maatschappelijke verbanden vallen uit elkaar. Verschillen tussen bevolkingsgroepen worden groter. Kansen worden steeds minder gelijk verdeeld. De politiek versplintert.
Na een zoektocht die onder meer langs Montesquieu, het Nieuwe Testament en Paaseiland voert, beantwoordt Ferdinand Grapperhaus de vraag of er nog een toekomst is voor de Nederlandse rechtsstaat en samenleving.
Ferdinand Grapperhaus (1959) is advocaat in Amsterdam en hoogleraar Europees arbeidsrecht in Maastricht. Hij schreef in 2013 Terug de polder in, en heeft een wekelijkse column in Het Financieele Dagblad.
In de jaren negentig was de Nederlandse arbeidsmarkt internationaal trendsettend, maar dat is allang niet meer zo. Dat komt door een enorme toename van flexwerk, maar ook door ons antieke ontslagstelsel, dat elke paar jaar op de agenda staat, maar nog steeds niet daadwerkelijk gemoderniseerd is. Bovendien worden de inkomensverschillen tussen werkvloer en directiekamer almaar groter, wordt er ondertussen een hysterische beloningsdiscussie gevoerd, neemt de jeugdwerkloosheid alarmerend toe, zijn we nauwelijks voorbereid op langer doorwerken, is de toekomst van ons pensioenstelsel nog onzeker en verkeert de vakbond al geruime tijd in een crisis.
Terug de polder in gaat over de samenhang van al deze problemen op de arbeidsmarkt, die ons dagelijks werk en onze toekomst ingrijpend beïnvloeden. Ferdinand Grapperhaus laat overtuigend zien dat radicale veranderingen nodig zijn om de arbeidsmarkt weer vlot te trekken. Daarbij staat één vraag centraal: hoe kunnen we de hervorming weer op gang krijgen, voordat de bric-landen ons overnemen, of we afhankelijk worden van het schaliegas van anderen?
Ferdinand B.J. Grapperhaus (1959) is kroonlid van de ser, advocaat in Amsterdam en hoogleraar Europees arbeidsrecht in Maastricht.