Livres en VO
-
Wat er te veel is aan obsessie voor identiteit, is er te weinig voor de klimaatcrisis. We hebben nood aan specifieke waarden voor specifieke problemen, maar met toch één gemeenschappelijke hefboom: meer inlevingsvermogen. Bij identiteit moeten we er op een beschaafde manier voor zorgen dat iedereen kan zijn wie hij of zij is. En toegepast op de klimaatcrisis zouden we ons misschien beter eens wat meer inleven in de wereld die onze kinderen en kleinkinderen te wachten staat. En daarbij kan het echt geen kwaad om ook eens na te denken over de vraag of God nog een optie is in deze wereld. Een groter (lees: juister) godsbesef kan wellicht een boost betekenen voor de juiste waarden die we nodig hebben om op deze verhitte planeet te kunnen overleven.
Bob Michiels (°1950) startte als advocaat aan de Antwerpse balie, om vervolgens als bedrijfsjurist over te stappen naar de banksector. Met een carrière van bijna dertig jaar in één van de grootste Belgische grootbanken zat hij gepokt en gemazeld om met kennis van zaken te kunnen oordelen over de werking van ons economisch en kapitalistisch systeem. Misschien was het deze kille en keiharde financiële biotoop - waarin uiteindelijk alles draait om rendement en return on investment - die hem geleidelijk aan steeds attenter maakte voor andere, zachtere waarden, zoals o.a. rechtvaardigheid, billijkheid, gelijkwaardigheid, medemenselijkheid en tolerantie. Sinds 2017 is hij auteur rond maatschappelijk belangrijke thema's, wat zich vertaalde in de boeken "Terra Socialis" (Garant 2018), "Het Ethisch Gen" (Aspekt 2020) en "Wanneer Stoppen de Fiscale Privileges?" (Kritak 2021). -
"Het vertrouwen in de overheid wordt in belangrijke mate bepaald door de wijze waarop ze met belastingen omgaat. Respect voor beginselen zoals gelijkheid en evenredigheid is daarbij essentieel.""
Michel Maus, hoogleraar fiscaal recht VUBrussel --- Economische en sociale ongelijkheid leidt onvermijdelijk tot politieke ongelijkheid, waarbij een elite de wetten kan doordrukken die haar het beste uitkomen. --- Belastingontwijking, laat staan -ontduiking is eigenlijk maatschappelijke diefstal. --- Er schuilt iets onlogisch en zelfs hypocriet in de liefdadigheid van de superrijken. Want uiteindelijk financieren ze die liefdadigheid met geld waarop ze niet of nauwelijks belastingen betalen. --- Dankzij het bankgeheim is een monumentale diefstal van inkomen mogelijk. --- Een vermogenskadaster is niet alleen technisch haalbaar, het zou zelfs op enkele maanden een feit kunnen zijn. Alleen de politieke wil ontbreekt. --- Het is totaal abject dat ons huidig belastingbeleid grote multinationals van belastingen vrijstelt, waardoor miljarden voor de samenleving verdwijnen, die vervolgens via bezuinigingen in de gezondheidszorg, de uitkeringen, de cultuur en het onderwijs moeten worden gerecupereerd. De bekendste topeconomen pleiten ervoor om de rijken opnieuw te gaan belasten op basis van hogere tarieven voor de hoogste schijven, zoals in de gouden jaren '50-'60 van de vorige eeuw toegepast, zonder de economische hoogconjunctuur in gevaar te brengen.