De Volkspartij voor Vrijheid en Democratie is geboren op het puin van de Tweede Wereldoorlog. De Rotterdamse burgemeester Oud en een handvol liberalen verzetten zich tegen het nieuwe naoorlogse socialisme van de Partij van de Arbeid en richtten de VVD op. In de zomer van 1948 maakte de partij met zeven mannen en een vrouw haar opwachting in de Tweede Kamer.
Een lange tocht volgde, met interne strubbelingen in de jaren tachtig en invloeden van buitenaf, zoals de snelle opkomst en ondergang van de LPF, begin van deze eeuw. Uiteindelijk groeiden de liberalen, ondanks het bestaan van D66 ter linkerzijde, naar een hoogtepunt van 41 zetels bij de verkiezingen van 2012.
Met De liberale opmars verschijnt voor het eerst een op schrift gestelde historie van een Tweede Kamerfractie, die met oog voor anekdote en detail de lijn volgt van de parlementaire geschiedenis. Dit is het verhaal over de opbouw van de VVD door professor Oud, over de gloriejaren van Hans Wiegel, de problemen die Ed Nijpels op zijn bord kreeg, de triomfen van Frits Bolkestein en de wederopbouw door Mark Rutte na de magere jaren die volgden op de moord op Pim Fortuyn.
Over de auteur(s):
André Vermeulen (1955) werkte in de jaren tachtig en negentig op het Binnenhof als parlementair verslaggever van het Algemeen Nederlands Persbureau (ANP). Daarna was hij hoofdredacteur van een tijdschrift voor ondernemers. Sinds 2011 heeft hij een bureau voor journalistieke projecten en communicatieadviezen.
Van Canzonissima tot Eurosong vertelt een onuitgegeven, nog nooit verschenen verhaal. Terwijl de interesse voor de preselecties bij het publiek vaak juist groter is/was dan voor het songfestival zelf. De afstand tot wat er in die preselectie gebeurt is kleiner. Daar gaat het om mensen van bij ons, vaak om vedetten die we allemaal kennen. Soms duurde zo'n preselectie maar één tv-uitzending lang, maar geregeld ook weken en zelfs maanden. In Canzonissima zong Ann Christy voor het eerst haar klassieker 'Dag vreemde man' en gaf de jury een lied eerst 500 en dan nul punten. In Eurosong liep het Amerikaans Theater ooit leeg tijdens de uitzending, terwijl fans van verliezende artiesten luid protesteerden ... 'Rendez-vous' daarvoor in het verhaal over 1983.