Gebiedsgebonden politie (GGP) kent een rijke traditie en vormt volgens velen het fundament van het Nederlandse politiemodel. In zijn lectorale rede laat Teun Meurs zien dat een gebiedsgebonden politiefilosofie echter geen vanzelfsprekendheid is. Sinds haar introductie in de jaren zestig van de vorige eeuw kent GGP een betwiste geschiedenis. En ook binnen de Nationale Politie is er sprake van dubbele signalen, waarbij de papieren wenselijkheid niet strookt met de soms schrale situaties in de basisteams. En dat terwijl de hedendaagse maatschappelijke achtergrond van onbehagen, groeiend institutioneel wantrouwen en ondermijnende criminaliteit juist de noodzaak toont van een overheid die lokaal zichtbaar en geworteld is. Een hernieuwde relevantie van GGP dus, die volgens Meurs vraagt om ondubbelzinnige keuzes. Meurs schetst hoe hij als actieonderzoeker hieraan wil bijdragen met een onderzoeksagenda gericht op de ontwikkeling van nieuwe GGP-werkpraktijken.
De Politieacademie is het onderwijs-, kennis- en onderzoeksinstituut voor de politie. De koers van de Politieacademie is gericht op voortdurende kwaliteitsverbetering van het politievak. Kennis en onderzoek leveren daar een belangrijke bijdrage aan; de activiteiten zijn gericht op verbeteringen in de politiepraktijk en aanpassingen in het onderwijs. De onderzoeksfunctie heeft daarbij oog voor de actualiteit en ontwikkelingen, maar is tevens op gepaste afstand van de dagelijkse hectiek.
In deze lectorale rede gaat Bauke Koekkoek in op de verhouding tussen onbegrepen gedrag en samenleving, bekeken vanuit veiligheidsperspectief. Na een sociaalwetenschappelijke verkenning van dit fenomeen, focust hij op het omgaan met mensen met onbegrepen gedrag, vanuit politie en in samenwerking met burgers en andere publieke professionals. Hij probeert de vragen te beantwoorden hoe te leren in deze complexe context, hoe zich in te leven in de ander en hoe een gelijkwaardige interactie aan te gaan - steeds met een scherp oog voor de weerbarstige praktijk en vanuit de overtuiging dat iedereen het recht heeft niet verward te worden.
De Politieacademie is het onderwijs-, kennis- en onderzoeksinstituut voor de politie. De koers van de Politieacademie is gericht op voortdurende kwaliteitsverbetering van het politievak. Kennis en onderzoek leveren daar een belangrijke bijdrage aan; de activiteiten zijn gericht op verbeteringen in de politiepraktijk en aanpassingen in het onderwijs. De onderzoeksfunctie heeft daarbij oog voor de actualiteit en ontwikkelingen, maar is tevens op gepaste afstand van de dagelijkse hectiek.
Jan Steen is bekend geworden door zijn schilderijen van rommelige en ontspoorde huishoudens, die inmiddels ook naar hem vernoemd zijn. Maar die uitdrukking `huishoudens van Jan Steen' heeft iets schampers, iets neerbuigends. Het gaat om gezinnen waar lacherig over wordt gedaan. Er valt echter weinig te lachen om geweld in gezins- en familieverband en in andere afhankelijkheidsrelaties. Deze vorm van geweld is de meest verbreide in onze samenleving. Het is akelig dichtbij en het werpt lange schaduwen. Dat zien we niet alleen in het hier en nu; ook de levens van volgende generaties worden er nadelig door beïnvloed. Geweld in afhankelijkheidsrelaties verdient dan ook serieuze aandacht van de politie. Geïnspireerd door het werk van Steen neemt Janine Janssen die politiële taak bij de aanpak van dit geweld onder de loep. Tevens ontvouwt Janssen de plannen voor onderzoek, onderwijs en samenwerking binnen en buiten de politie voor het lectoraat Veiligheid in Afhankelijkheidsrelaties: hoe gaat het lectoraat politieambtenaren en andere professionals ondersteunen bij het herkennen en aan pakken van al dit geweld?
In Van woorden naar daden deelt het IDEA Center (Inclusion, Diversity, Equity & Access Center) van de Erasmus Universiteit Rotterdam kennis, ervaringen en praktische handvatten om je organisatie te veranderen naar een meer inclusieve, diverse, rechtvaardige en toegankelijke - en uiteindelijk een prettigere - plek voor iedereen.
De auteurs willen werkgevers, werknemers en organisaties als geheel op een toegankelijke manier inspireren om aan de slag te gaan. Het boek biedt concrete hulp bij het ontwerpen, implementeren en evalueren van interventies en beleid.
Aan de orde komen onderwerpen zoals inclusie, diversiteit, rechtvaardigheid en toegankelijkheid, en andere belangrijke begrippen die van belang zijn voor een integrale aanpak voor organisaties. In de verschillende hoofdstukken presenteren de auteurs de onderwerpen verbinding en betrokkenheid, inclusieve organisatiecultuur en communicatie, inclusief HR-beleid, monitoring en onderzoek en inclusief leiderschap.
Verschillende teamleden van het IDEA Center van de Erasmus Universiteit Rotterdam hebben dit boek geschreven, ieder vanuit eigen expertise. Experts op het gebied van HR-beleid, research, inclusieve educatie, communicatie, outreach, student engagement en leiderschap delen hun inzichten, ervaringen en praktische handvatten. Het boek is tot stand gekomen onder redactie van prof. dr. Semiha Denktas, dr. Gwen de Bruin en drs. Joris van den Ring-Bax.
Op 11 januari 2010 werd de 44-jarige Eric Van Someren door familie en vrienden als vermist opgegeven bij de politiezone Buggenhout-Lebbeke. Twee maanden later werd zijn lichaam gevonden in het kanaal bij Ruisbroek. Hij was door harde slagen op zijn hoofd om het leven gebracht en om zijn enkel zat een afgebroken beugel van een handboei. Yves Hendrickx werd na een politieonderzoek van bijna zeven jaar vervolgd voor de moord op zijn vriend. Hij kreeg dertig jaar gevangenisstraf. Yves zou razend zijn geweest op Eric omdat Eric dieren had verwaarloosd op het erf waar zij samen een zelfvoorzienende gemeenschap zouden oprichten. Een gedegen analyse van het bewijs laat zien dat de veroordeling van Yves voor de moord op Eric allesbehalve sterk is. Yves zou wel eens onschuldig kunnen zijn.
In de afgelopen jaren is ondermijnende (georganiseerde) criminaliteit steeds hoger op de agenda van de overheid gekomen. Ook kleine en middel grote gemeenten met een relatief groot (agrarisch) buitengebied hebben daarmee te maken. Deze gemeenten zijn in meerdere opzichten kwetsbaar, maar hebben tegelijkertijd minder menskracht en middelen om ondermijnende criminaliteit zelfstandig aan te pakken en er weerbaar tegen te zijn. De gemeenten Heusden, Loon op Zand en Waalwijk hebben ruim twee jaar samengewerkt in het Programma ondermijning De Langstraat, in samenwerking met de provincie Noord-Brabant en Tilburg University, om in dat kader handelingsperspectieven te ontwikkelen. Dit boek vormt daarvan de weerslag.
Thema's die in het programma aan de orde kwamen zijn de weerbaarheid van kleine en middelgrote plattelandsgemeenten tegen beïnvloeding door (rechts)personen die (mogelijk) betrokken zijn bij ondermijnende (georganiseerde) criminaliteit, het vergroten van meldingsbereidheid in het buitengebied, het voorkomen van criminaliteit op vakantieparken en het zicht krijgen op ondermijningsproblematiek in de automotivebranche. Ondermijning op het platteland is echter ook een breder pleidooi om de nog achterblijvende aandacht voor de (zware) criminaliteitsproblematiek op het platteland te versterken.
Afghanistan is often viewed as a failing state. The international intervention, following 9/11, could fit with the country's domestic modernisation efforts, King Ammanullah's in the 1920s and Zahir Shah's in the 1960s. Yet, such developments had been stalled time and again, first due to conservative resistance, then the 1979 Soviet occupation, and the subsequent rise of Mujahidin and Taliban. The post-2001 overhaul remained an outsider's enterprise and lacked proper connection to Afghanistan's political and legal institutions. Interventions in the criminal justice sector focused more on the War on Terror than on the development of criminal justice institutions such as prisons.
Historically, various Afghan regimes used prisons to lock up adversaries. Each regime change, saw prisoners become wardens and vice versa and prison management was dominated by the military. Pul-e-charkhi, a Russian era and high security prison near Kabul, with app. 13000 prisoners - half of them being Taliban fighters - was a case study. The author conducted numerous interviews with inmates about their conditions, hoping to help improve the prison's rehabilitation efforts. Yet, apart from some education and industrial programmes, rehabilitation activities remained very limited. At present, the Taliban are in control again. This study offers little hope for short-term improvements.
This is a volume in the series of the Meijers Research Institute and Graduate School of the Leiden Law School of Leiden University. This study is part of the Law School's research programme `Criminal Justice: Legitimacy, Accountability and Effectivity' and research programme `Effective Protection of Fundamental Rights in a pluralist world'.
Wherever you are right now, there's a good chance that an object in your vicinity is connected to the stories told in this book. The phone in your pocket, the chair you're sitting on, or the shirt you're wearing - they likely travelled to you on a large container ship, which burned bunker fuel. Alternatively, petroleum-based substances were likely used in their production, which involved the generation of waste oils. We rarely talk about waste oils or bunker fuel, yet they are essential to our modern existence. They are also dangerously intertwined: waste oils are systematically blended into bunker fuel at the cost of our health and that of our planet. These activities violate international and EU law. In the Netherlands, they are criminal offences. Also in the Netherlands, unique efforts have been made to fight these crimes. This book draws on never-before used data on both crimes and enforcement to shed light on this murky world. Whether you are professionally or privately engaged in contrasting corporate crime or environ mental harm, this book can enhance your perspective and toolset.
De behoefte aan publiek leiderschap is groter dan ooit. Ons grotendeels onzichtbare ambtenarenkorps kan hierin een cruciale rol spelen. Meer dan we ons wellicht realiseren. Om hun rol effectief te vervullen, moeten ambtenaren ruimte krijgen èn pakken.
We hebben, kortom, ambtelijke helden nodig die deskundig en kritisch adviseren; zonder zorgen over reputatie en carrièreverloop. Wie zijn deze ambtelijke helden, wat moeten ze kennen en kunnen en hoe kunnen ze worden ontdekt, gekoesterd en ontwikkeld?
In dit kritische en actuele essay neemt bestuurskundige Zeger van der Wal de lezer mee op reis door het boeiende en uitdagende speelveld van publiek leiderschap van vandaag en morgen. Geïnspireerd door zijn jarenlange internationale ervaring en actuele wetenschappelijke inzichten, presenteert hij zeven typen leiderschap voor ambtelijke helden.
Van watskeburt tot whodunit gaat over het reconstrueren van scenario's. Scenariodenken is een breedgedragen begrip in de opsporing. Maar wat er daadwerkelijk mee bedoeld wordt of hoe je dit inhoudelijk vorm kunt geven; daarover verschillen de inzichten.
In dit boek worden wetenschappelijke theorieën over verhaal en verankering gecombineerd met inzichten uit het strafrecht en de opsporingspraktijk. Dit vertaalt zich naar praktische denkkaders, hulpmiddelen en tips. Deze worden niet alleen uitgelegd, maar ook direct toegepast op een onderzoek uit de praktijk.
Door de toegankelijke schrijfstijl en de relevantie van dit onderwerp spreekt de auteur een breed publiek aan. Opsporingspraktijk, strafrecht, wetenschap, onderwijs: eenieder met interesse voor deze vakgebieden zal zich kunnen vinden in dit boek. De lezer kan direct zelf aan de slag met scenarioreconstructie.
Gemeenten in Nederland hebben een centrale rol in het vormgeven en (laten) uitvoeren van fysiek veiligheidsbeleid. Gemeenten hebben de wettelijke plicht om eigen beleid vast te stellen over de organisatie en uitvoering van vergunningverlening, toezicht en handhaving (VTH-beleid). In de gemeente Nijmegen zijn de drie strategische pijlers voor het fysiek veiligheidsbeleid dat (a) de inspanningen van de overheid risicogericht zijn, (b) de eigen verantwoordelijkheid van `de samenleving' voorop staat en dat daar ook op vertrouwd wordt, en (c) financiële kosten en maatschappelijke baten tot elkaar in verhouding staan. De uitvoering van het VTH-beleid is in de gemeente Nijmegen, net als in andere gemeenten, grotendeels overgedragen aan de regionale uitvoeringsdiensten Veiligheidsregio Gelderland-Zuid en Omgevingsdienst Regio Nijmegen.
De auteurs van dit boek analyseren op systematische wijze twintig casus die meerdere aspecten van het VTH-beleid op het domein fysieke veiligheid raken. Daarbij kijken zij of de uitvoering voldoet aan de Nijmeegse beleidsmatige uitgangspunten en aan wetenschappelijke inzichten van een goede organisatie van VTH. Ook worden in twaalf casus de ervaringen van de gebruikers beschreven. Daarmee geeft deze uitgave uniek inzicht in de verschillen tussen rationeel beleid enerzijds en de complexe praktijk van vergunningverlening, toezicht en handhaving anderzijds.
In de reeks Lessen uit crises en mini-crises is dit een speciale editie over extreme weersituaties die zich in de afgelopen jaren in Nederland hebben voorgedaan. Als gevolg van de klimaat verandering kunnen we in de toekomst vaker met dit soort situaties te maken krijgen. Het betreft perioden van droogte, zoals die in de zomer van 2018, of extreme hitte, zoals in de zomer van 2019. Maar ook kunnen we vaker te maken krijgen met wateroverlast als gevolg van hevige regenval, of met extreme hagelbuien, valwinden en stormen. In die gevallen wordt vaak een groot beroep gedaan op hulpdiensten en vraagt nadien de schadeafhandeling en het herstel meer tijd dan gedacht.
In deze publicatie wordt ingegaan op onder meer de gevolgen van een aantal recente natuurbranden, de gezondheidsimpact van het hoogwater in Limburg, de nafase van de valwind in Leersum en de bereikbaarheid van hulpdiensten tijdens storm Eunice.
De casus worden voorafgegaan door een inleidend hoofdstuk waarin de invloed van de klimaatverandering op de weersomstandigheden in Nederland uiteen wordt gezet en de veiligheidsrisico's van extreme weersituaties worden beschreven.
De publicaties in de reeks Lessen uit crises en mini-crises zijn bedoeld voor iedereen die werkzaam of geïnteresseerd is in crisisbeheering. Deze speciale editie kwam tot stand onder redactie van Vina Wijkhuijs en Menno van Duin.
In januari 2002 verdween drugshandelaar Patrick van Dillenburg. Sindsdien is er niets meer van hem vernomen. Jarenlang keek de politie niet naar zijn verdwijning om, totdat na vijftien jaar, uit het niets, een undercoveroperatie tegen Ad K. begon. Die operatie ging door totdat de politie van hem een bekentenis had gekregen, afgelegd tegen een `crimineel' die werd gespeeld door een politieagent. Ad werd in hoger beroep veroordeeld voor moord op Patrick van Dillenburg. Hij zou zijn lichaam met een takkenversnipperaar tot grut hebben gemaakt en op een bollenveld hebben uitgestrooid. De veroordeling roept vooral veel vragen op: is Patrick wel dood of leeft hij tegenwoordig in een zonnig land? Is Ad wel een voor de hand liggende moordenaar? Moet de bekentenis van Ad wel worden vertrouwd? En heeft de politie wel goed onderzoek gedaan?
In dit boek wordt een analyse gegeven van al het relevante bewijs in de zaak tegen Ad K. en de mogelijke scenario's over wat Patrick is overkomen. Die analyse levert, in het licht van de rechterlijke beslissing, op verschillende punten onverwachte resultaten op.
Er zijn verschillende aanwijzingen dat we als samenleving steeds meer in de war van verwarring zijn. Niet alleen het aantal meldingen van verwarde personen wijst daarop, ook meer in het algemeen groeit de intolerantie voor onzekerheid, onduidelijkheid, onbegrip en gebrek aan grip. Als er toch één discipline is waarvan men mag verwachten dat die om kan gaan met verwarring, dan is het wel de forensische psychiatrie. En toch...
In recente jaren is het debat over het fenomeen georganiseerd sadistisch misbruik, inclusief ritueel misbruik, weer opgeleefd, met als resultaat het instellen van de Commissie Hendriks (2021-2022). Het rapport van de Commissie biedt een breed perspectief op georganiseerd sadistisch misbruik van minderjarigen door het gebruik van verschillende informatiebronnen, zoals interviews met slachtoffers en therapeuten, een analyse van de wetenschappelijke literatuur en mediabronnen, onderzoek naar beeldmateriaal, rechtszaken, politie-registraties en onderzoek naar de beoordeling van aangiften door de Landelijke Expertisegroep Bijzondere Zedenzaken (LEBZ). Op basis van de bevindingen worden de aard en context van dit type misbruik besproken.
Daarnaast komen thema's als beïnvloeding binnen georganiseerde netwerken, de werking van het geheugen en aspecten die van belang zijn voor adequate hulpverlening, aangifte en opsporing aan bod. Een belangrijke conclusie is dat het onmiskenbaar is dat georganiseerd en gewelddadig misbruik van minderjarigen bestaat, echter voor het bestaan van ritueel misbruik vormen de verhalen van slachtoffers de enige bron. De Commissie doet aanbevelingen voor hulpverlening, opsporing, een meldpunt en de werking daarvan.
In oktober 1985 werd Marijke Medens met messteken om het leven gebracht bij het benzinestation in Warnsveld. Destijds liep het onderzoek dood, maar in 2001 kwam er nieuwe informatie binnen bij de geheime politie. Daaruit moest blijken dat Mick van Bezemer de moord pleegde, samen met een aantal anderen. Hun namen zouden vermeld staan in een mysterieus document uit 1988. De politie heropende het onderzoek, met als gevolg dat de Vier van Warnsveld alsnog werden veroordeeld. Maar is er voldoende bewijs? Hebben zij die moord wel gepleegd?
Wat doe je als een opdrachtgever of leidinggevende iets aan je vraagt, waarvan je vindt dat dit niet passend is in jouw onderzoekspraktijk? Wat doe je met onderzoeksresultaten waarvan je weet dat ze politiek en maatschappelijk gevoelig liggen? En hoe geef je jouw maatschappelijke opvattingen op een integere manier een plek in je onderzoek?
Er zijn legio situaties waarin je als wetenschappelijk onderzoeker lastige keuzes moet maken. Keuzes waar je vaak helemaal geen zin in hebt, omdat ze ingewikkeld zijn en je afhouden van je echte onderzoekswerk, kortom: onderzoeksgedoe. Toch heb je er waarschijnlijk geregeld mee te maken: in je relatie met collega-onderzoekers, met je werkgever, subsidieverstrekkers en opdrachtgevers. Hoe kun jij in dit soort situaties stevig in je schoenen blijven staan en keuzes maken die passen bij waar jij als mens en wetenschappelijk onderzoeker voor staat?
In Onderzoeksgedoe geven we je handvatten om integer en effectief om te gaan met lastige onderzoekssituaties. We gaan in op wat integriteit in de onderzoekspraktijk inhoudt en laten je ook naar jezelf kijken: wat vind jij belangrijk? We reiken je tools aan om de situatie, jezelf en de ander te analyseren. Als je dat helder hebt, kan je bewust, creatief en integer omgaan met onderzoeksgedoe.
Dit boek bevat - naast theorie - veel voorbeelden, reflectievragen en filmfragmenten (die je kunt bekijken op www.onderzoeksgedoe.nl). Tussen de hoofdstukken staan persoonlijke verhalen van mensen die met hart en ziel geloven in de kracht van wetenschap en werkzaam zijn binnen het brede palet aan kennisorganisaties.
Geweldig of gevaarlijk? De meningen over het stroomstootwapen lopen uiteen. Veel politiemensen zien het als een geweldig middel dat het mogelijk maakt om gevaarlijke of gewelddadige personen adequaat en veilig onder controle te brengen. Anderzijds zien vooral mensenrechtenorganisaties het als een gevaarlijk middel met ernstige risico's, dat makkelijk misbruikt kan worden en zelfs tot de dood kan leiden. In de media worden vaak of alleen de gevaren, of alleen de positieve kanten benadrukt en de gevaren gebagatelliseerd. Deze publicatie zet zo objectief mogelijk de feiten met betrekking tot het gebruik van het stroomstootwapen door de Nederlandse politie op een rij en analyseert ze. Bij juist gebruik tegen gezonde personen is het wapen niet gevaarlijk. Maar het blijft een ingrijpend geweldmiddel, dat veel pijn veroorzaakt en personen kort de controle over hun lichaam laat verliezen, met grote risico's voor kwetsbare personen. Dat maant tot terughoudendheid in het gebruik. Of het gebruik van het stroomstootwapen geweldig is, hangt af van het beoogde doel. Juist daarover bestaan veel onduidelijkheden en soms worden oneigenlijke of wisselende argumenten gehanteerd. De in het onderzoek geïntroduceerde Police Technology Assessment kan daarvoor een oplossing bieden bij de introductie van nieuwe geweldmiddelen. Dit boek is van belang voor iedereen die geïnteresseerd is in geweldsuitoefening door de politie en in politiële geweldsmiddelen.
Criminal justice is primarily designed to serve the public interest in relation to criminal acts. Restorative justice is designed to address the harmrelated needs of individuals in the aftermath of wrongdoing. These distinct aims require such different processes and priorities that any attempt to integrate restorative justice within the criminal justice system will almost invariably undermine the quality and effectiveness of both. In this book, the author argues that the optimal relationship between the two should therefore be one of maximum independence: the instruments of the state should not be used to impose or enforce the decision to participate in restorative justice, any component of the restorative justice process or its outcome. It is also suggested that, in the absence of legislative innovation, this kind of separation is likely to require that restorative justice is situated after a case has actually exited the justice system, or after it has, in legal terms, effectively done so, as in a post-sentence context.
Het maken van verbinding met de samenleving is cruciaal voor de politieorganisatie. Met het oog op de toenemende polarisatie is de noodzaak van verbinding urgenter geworden. Het is voor de politie van wezenlijk belang om maatschappelijke spanningen vroegtijdig te kunnen signaleren en daarop in te spelen. Maar het gaat niet alleen om polarisatie. Ook andere maatschappelijke en veiligheidsthema's, zoals de aanpak van ondermijning, vragen om een actief verbindende rol van de politie.
De Bondgenotenmethodiek is ontwikkeld zodat de politie verbinding heeft met verschillende gemeenschappen, leefstijlen en culturen in de samenleving, weet wat er speelt en wat de effecten zijn van haar optreden. In verbinding geeft antwoord op de vraag hoe je dat in de praktijk doet: verbinding maken, in verbinding staan, in verbinding komen, meer zicht krijgen op maatschappelijke spanningen en voorkomen dat maatschappelijke onrust escaleert.
Bondgenoten is zeker niet de enige methode om invulling te geven aan de verbinding tussen politie en burgers. Dit onderzoek naar de Bondgenoten methodiek biedt een breder inzicht in wat ervoor nodig is om duurzame en effectieve verbindingen tussen politie en burgers tot stand te brengen. Dit boek is van belang voor eenieder die geïnteresseerd is in gebiedsgebonden politiezorg en de relatie tussen politie en burgers
This volume contains the contributions of the 21st Cross-Border Crime Colloquium webinar hosted by the Norwegian Police University College, Kongsvinger and organised 22-24 August 2021. Despite the pandemic, the Colloquium Group decided to return to the `criminal normal' and the related research on (cross-border) organised crime, corruption, labour exploitation, fraud, ecological crime and the search for criminal revenues. These are partly old themes, some getting renewed attention, such as the hidden wealth of corrupt political elite, whether Nigerian godfathers or Russian oligarchs.
A criminal theme with global implications is the growing `greencriminality' or crime against the nature. Forests are illegally cut clear in Eastern Europe to satisfy the hunger of the European furniture industry: cheap furniture from stolen wood from the Carpathian or further east leaving behind devastated landscapes. Also, criminal waste traffi cking
from industrialised farming fi nding its way through criminal channels is a recognised cross-border organised crime.
In peer reviewed contributions international experts present a broad range of criminal phenomena and policies: from a 25-year review of organised crime in The Czech Republic, labour exploitation and Nigerian organised crime in Italy, Middle-Eastern criminal clans in Germany, and international fuel fraud to criminal asset recovery policy in the Netherlands.
In augustus 1998 verdween de 11-jarige Nicky Verstappen tijdens een zomerkamp op de Brunssummerheide. Kort na de vondst van zijn lichaam in een kerstbomenperceel op de hei passeerde een fietser uit Simpelveld. Die fietser, Jos B., werd op 28 januari 2022 door het Hof 's-Hertogenbosch veroordeeld voor het ontvoeren en misbruiken van Nicky met zijn dood tot gevolg. In de jaren daartussen had de politie, na een problematisch begin, met veel inzet en toewijding onderzoek gedaan en bewijs verzameld. Toch komt in het arrest van het hof slechts een klein deel van het bewijs dat het omvangrijke politieonderzoek opleverde aan de orde. In dit boek wordt een analyse gegeven van al het relevante bewijs in de zaak tegen Jos B. en de mogelijke scenario's over hetgeen Nicky is overkomen. Die analyse levert, in het licht van de rechterlijke beslissing, op verschillende punten onverwachte resultaten op.
Mensen die slachtoffer zijn geworden van een misdrijf hebben iets ingrijpends meegemaakt. Goede hulpverlening - juridisch en psychologisch, formeel en informeel - is belangrijk. Er zijn in Nederland steeds meer organisaties die diensten verlenen aan slachtoffers en nabestaanden. Tot op heden ontbrak het overzicht. Wetenschappers en professionals uit de praktijk zetten in dit boek uiteen wat er vanuit onderzoek bekend is over de effectiviteit van slachtofferinterventies: wat werkt en wat werkt niet? Organisaties die worden besproken zijn de Politie, Openbaar Ministerie, Slachtofferhulp Nederland, Centrum Seksueel Geweld, Veilig Thuis en Schadefonds Geweldsmisdrijven. Aandacht gaat uit naar psychologische behandeling, juridische ondersteuning, slachtofferadvocatuur, herstelrecht en schadevergoeding. Het doel van het boek is om de dienstverlening voor slachtoffers te optimaliseren en nieuw onderzoek te stimuleren.
Dit boek bevat de resultaten van een drie jaar durend onderzoek door een onderzoeksteam van de Universiteit Maastricht (UM)/ Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR) naar de versterking van de aanpak van druggerelateerde georganiseerde criminaliteit - ook wel aangeduid als ondermijning. In het boek wordt de balans opgemaakt van de wijze waarop deze versterkingsbeweging in de periode 2019-2022 procesmatig is vormgegeven.
De resultaten van het onderzoek bieden een aantal concrete aanknopingspunten om de aanpak van georganiseerde drugscriminaliteit te verbeteren en te verfijnen. Daarnaast doen de auteurs een klemmende oproep aan de politiek, het beleid en de praktijk om deze aanpak op een aantal fundamentele punten te herijken. Het laatste verklaart de titel die aan dit boek is meegegeven: de resultaten van het onderzoek nodigen namelijk ook uit tot een nieuwe koersbepaling en het maken van een aantal fundamenteel andere keuzen.
