Een mix van memoir, essay en onderzoek die leidt naar de sleutel tot de onderwijsvernieuwing waar we al zo lang op wachten. Door alle berichten over het lerarentekort besluit Soetkin Bulcke na twintig jaar in de journalistiek deeltijds les te geven in een school in Antwerpen. Van de ene dag op de andere staat ze voor klassen die al drie maanden geen leerkracht Nederlands of Engels meer gezien hebben. Het onderwijsdiploma dat ze lang geleden behaalde, helpt haar niet bij de realiteit van een hedendaagse klas. Als daar ook nog een pandemie bij komt, moet ze in een paar weken tijd een totale ommekeer maken. Met vallen en opstaan krijgt ze grip op haar klassen, dankzij haar creativiteit, die haar helpt bij het bedenken van goede lessen. Tegelijk groeit haar verbazing, omdat we buiten de schoolpoort geen idee hebben van hoe het er op school echt aan toegaat.
Wereldwijd staan we voor een immense uitdaging: onze planeet koolstofvrij maken tegen 2050. In de tijdspanne van één generatie zullen we een levenswijze moeten opgeven die slechts enkele decennia oud is. Het grootste deel van de mensheid heeft daar echter alles bij te winnen: een goede leefomgeving, geïsoleerde woningen, efficiënt openbaar vervoer, schone lucht, gezonde voeding, bestaanszekerheid… Als we de transitie collectief aanpakken, zal het leven voor velen beter worden. In zijn ecosocialistisch manifest Het volle leven schetst Paul Magnette de uitdagingen waar we voor staan. Hij stelt een vergelijkende zelfkritiek voor op de sociaaldemocratie en de politieke ecologie en biedt perspectief voor een vernieuwd links dat in staat is te reageren op het neoconservatisme dat zich over Europa verspreidt. Hij verwerpt de liberale mythen van ‘groene groei’ en ‘ontkoppeling’ en maakt van klimaatrechtvaardigheid een echte sociale strijd.
Een complete reader over hoe het is om in Vlaanderen en Nederland te leven als trans persoon vandaag. Voor een breed publiek van geïnteresseerden.
Er komen geregeld heel persoonlijke levensverhalen van transgender personen in de media. Op basis daarvan zou je kunnen denken dat er maar één weg, één soort transitie, één medisch traject is. In Het Transgender Boek laten Guy T'Sjoen, Joz Motmans en Ilse Degryse met een rijke waaier aan getuigenissen zien dat er zoveel variaties op het thema zijn en dat iedereen voor zichzelf moet en kan invullen welk pad die bewandelt. Guy T'Sjoen en Joz Motmans geven toegankelijke en deskundige duiding bij de sprekende getuigenissen. Ze beantwoorden vragen als: hoe vertel je aan je ouders, je partner of je kinderen dat je wilt worden wie je bent? Hoe begeleid je een kind dat minder stereotiep gedrag vertoont? Waar vind je hulp en begeleiding én steun van lotgenoten? Wat kan er medisch - wat chirurgie en hormonenbehandelingen betreft bijvoorbeeld? Welke sociale en juridische obstakels en uitdagingen komen trans personen tegen vandaag de dag? En hoe gaan ouders en partners ermee om?
Silent Witness en CSI, maar dan in het echt.De doden praten, tenminste als je een goede luisteraar bent. Zij vertellen ons alles over henzelf: vanwaar ze komen, hoe ze leefden, hoe ze stierven, en uiteraard, wie hen doodde. Een schedel, een skelet, een verbrand kaakbeen: Vlaanderens meest prominente forensisch patholoog Werner Jacobs kan er alles uit lezen. Want, zoals hij zelf zegt: ‘Doden verbergen nooit de waarheid. En ze liegen nooit. Ik laat ze spreken, een laatste keer.’Echte verhalen over moord en misdaad, confrontaties met de donkerste en meest angstaanjagende aspecten van het menselijk gedrag.
`Sommige managers lijken uit een bouwpakket van Ikea te komen. Je hebt dit type vast al een keer op de werkvloer ontmoet: hij heeft zo veel managementcursussen gevolgd, van leiderschap over conflicthantering tot timemanagement, dat hij een kant-en-klaar product is geworden. Je vindt hem bij Ikea terug in de afdeling kantoormateriaal, naast de lectuurbakken, onder de merknaam KNUDDE.' Heeft u weleens buikkrampen als u de uitnodiging krijgt voor het jaarlijkse evaluatiegesprek? Gaan uw oren ook tuiten bij rare managerstermen als `task force', `big rocks' of `core competence'? Vindt u stiekem dat het begrip `teamplayer' overroepen is? Dan is dit boek beslist iets voor u. Tien jaar geleden besloot journaliste Ilse Ceulemans om minder te gaan werken. Ze wilde meer bij haar kinderen zijn, maar vooral had ze het gevoel dat de managementcultuur haar werkplezier deed verdampen. In 'Het Ministerie van Werkplezier' toont ze waar ze zitten, de energiezuigers en de stoorzenders van de werkvloer. Met de frisse blik van de buitenstaander en de nodige humor fileert Ilse Ceulemans de vreemde gewoontes op en rond het kantooreiland. Haar man Serge Ornelis vult aan vanuit zijn expertise als coach voor managers en beantwoordt Ilses lastige vragen als: Waarom willen we alles in regeltjes gieten? Is de flexibele werknemer een mythe? Hoe ver mag macht gaan? Dankzij dit boek gaat u weer rustiger ademen als u aan uw werk denkt.
Drie opnames waarvan twee gedwongen, isoleercellen, fixatie, dwangmedicatie. Na haar ervaringen wilde Brenda Froyen aanvankelijk niets meer met de psychiatrie te maken hebben, ze was `uitgedokterd'. Maar er bleek nog zoveel uit te zoeken te zijn in de geestelijke gezondheidszorg. Vanuit haar eigen ervaringen en die van lotgenoten maakt ze in dit boek haar eigen Froyaanse plan op voor een humanere psychiatrie. Op een anekdotische manier deelt ze haar bedenkingen en doet concrete voorstellen hoe het beter kan. Ze legde haar ideeën voor aan vooraanstaande psychiaters, psychologen en ervaringsdeskundigen. Het resultaat is een praktisch boek met ideeën van o.a. Dirk De Wachter, Stijn Vanheule en Jim Van Os. Thema's als `stigma', `medicatie', maar ook `dwang' en `de vermaatschappelijking van de zorg' komen aan bod.
Een historisch perspectief bieden bij het interpreteren van de actuele spanningen in de Belgische politiek: dat is het doel van dit inmiddels klassieke overzichtswerk. Daarom werd het voor deze tiende druk volledig geactualiseerd en bijgewerkt. Els Witte, Alain Meynen en Dirk Luyten beschrijven het politieke proces in zijn bredere maatschappelijke context. Niet alleen de strijd om de macht in de politiek en de Wetstraat, maar ook de economische en sociale veranderingen en de pressiegroepen die ze mee doordrukten, worden belicht. Alle belangrijke gebeurtenissen vanaf 1830 worden op thematisch- chronologische wijze belicht, met als rode draden de sociaal-economische, de levensbeschouwelijke en de communautaire tegenstellingen in ons land. Ook heel recente ontwikkelingen zoals de bankencrisis, BHV en de zesde staatshervorming, de aanvallen in Zaventem en de Brusselse metro et cetera komen ter sprake. Het resultaat is een levend en volledig geactualiseerd standaardwerk. Het boek bevat een uitgebreide bibliografie, een personenen zakenregister en een chronologisch overzicht van de regeringen sinds 1830.
Jarenlang leefde Petra De Sutter als vrouw in een mannenlichaam, tot ze op haar veertigste besloot zich te bevrijden en de transitie te maken. In dit openhartige boek kijkt de befaamde gynaecologe terug op de bepalende momenten in haar leven. Ze graaft diep in haar ziel: hoe heeft ze het gevecht met zichzelf overleefd? Waar heeft ze de veerkracht gevonden om uiteindelijk de gelukkige vrouw, partner, ouder, professional en politica te worden die ze nu is? De Sutter blikt ook vooruit: wat zijn de uitdagingen waar ze als topwetenschapper en vruchtbaarheidsspecialiste voor staat? Zijn er in de eenentwintigste eeuw grenzen aan de maakbaarheid van de mens? Moet de politiek daarop ngrijpen? En wat zijn de maatschappelijke thema's waar zij zich als Groen-politica hard voor maakt?PROFESSOR PETRA DE SUTTER (1963) is arts-gynaecoloog en hoofd van de Afdeling voor Reproductieve Geneeskunde aan het UZ Gent. Daarnaast is ze senator voor Groen en lid van de Raad van Europa. Samen met journaliste Elke Lahousse (Knack Weekend) tekende ze haar verhaal op.
Nooit lag het geneesmiddelengebruik zo hoog als nu. We gaan er vaak van uit dat we medicijnen moeten nemen om onze gezondheid op peil te houden. In plaats van groenten, fruit, vette vis, volkorenproducten en noten te eten, slikken we cholesterolverlagers, zuurremmers, pijnstillers en antidepressiva.
Medicijnen zijn geen oplossing om gezond te worden en te blijven. Onze voeding daarentegen is nog altijd het beste geneesmiddel. In Optimaal gezond zonder medicijnen houdt dokter Rudy Proesmans een hartstochtelijk pleidooi voor een natuurlijke en uitgebalanceerde voeding gebaseerd op de oorspronkelijke mediterrane eetgewoonten. Als je gezond eet, kun je niet enkel een groot aantal ziekten vermijden, met de juiste voeding en specifieke voedingssupplementen kun je tevens een groot aantal aandoeningen met succes behandelen. Voor dokter Proesmans is ‘gezond zijn' absoluut niet hetzelfde als ‘niet ziek zijn'. Zijn levensprogramma, gesteund op gezonde voeding, voedingssupplementen, lichaamsbeweging en een goede mentale hygiëne, laat toe om optimaal gezond te zijn en te blijven zonder medicijnen.
`Studeren, dat is voor strevers. Niks voor mij.' Dat denken jongeren die niet graag naar school gaan wel eens. Jongeren voor wie de school eerder een plek van vernedering is dan een veilige omgeving waar ze kunnen leren en ontdekken wat ze waard zijn. De school is er nu eenmaal niet voor iedereen, dat is de harde realiteit in Vlaanderen. Voor kinderen uit de betere sociaaleconomische milieus behoort ons onderwijssysteem tot het beste van de wereld, maar het faalt compleet voor jongeren uit kwetsbare gezinnen. Zo gaat veel talent verloren. Critici zeggen dat de onderwijshervorming daar niets aan zal veranderen, wel integendeel. Hoe zet je een systeem op poten waar mensen niet afzakken of zittenblijven of uit de boot vallen, maar waarin iedereen mee kan, op zijn of haar eigen manier? Ann Verlinden praat met onderwijsexperten, vernieuwers en ervaringsdeskundigen (lees: de slachtoffers van ons systeem). Die verhalen neemt ze mee op scholenreis langs enkele middelbare scholen. Ze zoekt samen met bevlogen directeurs, die niet wachten op richtlijnen van bovenaf om initiatief te nemen, naar de zwakke plekken in ons onderwijssysteem. Om uiteindelijk zicht te krijgen op hoe de ideale school eruitziet, de school die alle jongeren een toekomst kan geven.
In `Zie ik je terug?' laat Stefanie De Jonghe je meelezen in het dagboek dat ze bijhoudt sinds de nacht dat haar dochter Lenie tot twee keer toe werd gereanimeerd na een aanhoudende epilepsieaanval. Ze was toen 6 jaar. Intussen houdt de mysterieuze en mogelijk fatale ziekte het gezin al meer dan vijf jaar in haar greep. Een verhaal over leven met `het epilepsiemonster', zoals Stefanie het zelf noemt. Over de universele thema's die eigen zijn aan houden van en zorgen voor een chronisch ziek kind: angst, verdriet, frustratie, machteloosheid, eenzaamheid. En hoop. Ook hoop.
Het opmerkelijke levensverhaal van een Belgisch-Australische vrouw die al twintig jaar leeft met de diagnose jongdementie. Hoe voelt het als de mist in je hoofd almaar dichter wordt? Op miraculeuze wijze kreeg Christine Bryden de tijd en de veerkracht om erover te schrijven. Op haar 46ste kreeg Christine Bryden het verpletterende verdict van haar neuroloog: ze leed aan jongdementie. Binnen de vijf jaar zou de topwetenschapster en adviseur van de Australische regering voltijds medisch verzorgd moeten worden, langer dan acht jaar had ze niet meer te leven. Haar wereld stortte in. Ze zorgde alleen voor haar drie dochters met wie ze pas ontsnapt was uit een gewelddadig huwelijk. Intussen zijn we ruim twintig jaar later. Christine bleek een wonderpatiënte te zijn: haar dementie vorderde veel trager dan de artsen hadden voorspeld. Ze werd de eerste ervaringsdeskundige die kon uitleggen hoe het voelt om je taal, je oriëntatievermogen, je persoonlijkheid... te voelen afbrokkelen, om vaak bang en wanhopig te zijn en je zo verdomd alleen te voelen, maar ook een zinvol leven te kunnen leiden, ondanks de ziekte.
In `Allemaal sociaal 3.0' gaan de auteurs op zoek naar nieuwe recepten en duurzame oplossingen voor een maatschappij 3.0. Hoe herdefiniëren we economische waarde op lange termijn? Hoe en waar vinden social entrepreneurs en commerciële bedrijven elkaar? Hoe krijgt de ondernemende burger echt impact? En waarom moet de overheid zichzelf opnieuw uitvinden om zo mee de krijtlijnen te trekken voor een andere samenleving, waarin innovatieve samenwerkingsverbanden tot nieuwe inzichten leiden? Journalist Filip Michiels voerde voor dit boek urenlange gesprekken met Steven Serneels, Piet Colruyt, Marieke Huysentruyt en Johan Moyersoen, die de voorbije jaren bedrijven én overheden wereldwijd adviseerden in hun zoektocht naar een andere, duurzamere toekomst. Michiels ging zelf ook op zoek naar visionaire bedrijven, inspirerende social entrepreneurs en vernieuwende bestuursmodellen in binnen- en buitenland.
De parachutemoord laat niemand onberoerd. Hoeveel bewijzen zijn er nodig om iemand te veroordelen? Wat mag je geloven van moordenaars, getuigen, magistraten, advocaten en journalisten? Is Els Clottemans schuldig aan een afgrijselijke moord?De ervaren gerechtsjournalist Gust Verwerft volgde het proces op de voet. In dit boek gaat hij niets of niemand uit de weg. En geeft hij een unieke blik achter de schermen van het Hof van Assisen. Een verhaal vol emoties zowel als koele overwegingen over schuld en onschuld.
Cindy De Wilde (39) kampt al de helft van haar leven met een eetbuistoornis. Ze gingwinkelen met het oog op de eetaanval die later op de dag zou komen, en bij zo'n aanvalat ze obsessief alles zo vlug mogelijk op.Ze volgde alle mogelijke diëten en therapieën, maar eten bleef haar leven beheersenen haar overgewicht werd levensbedreigend. In 2004 hoorde ze voor het eerst overBinge Eating Disorder (BED), een eetstoornis waarbij eetbuien niet worden gecompenseerddoor braken, laxeren of overmatig sporten. Ze liet zich opnemen in het Centrumvoor Eetstoornissen. Twee jaar later besloot ze een maagverkleining te laten uitvoeren,als laatste redmiddel.Cindy's dagboekaantekeningen bieden een unieke inkijk in de wereld van eetstoornissen.Ze schetst een beeld, eerlijk en confronterend, hoe verschrikkelijk hetleven met BED is. Haarscherp analyseert ze welke gebeurtenissen in haar leven aande basis liggen van haar ziekte en ze stelt kritische vragen bij de gangbare therapieën.Het boek bevat ook bijdragen van experts ter zake met tips en aanbevelingen overhet ondersteunen van mensen met BED.Met medewerking van:Prof. Dr. Yves Van Nieuwenhove, Prof. Dr. Myriam Vervaet en Dr. Johan Vanderlinden Cindy De Wilde is master in de Pedagogische Wetenschappen (Universiteit Gent) en volgde een opleiding tot professionele coach. Momenteel coördineert ze de Vrijwilligersschool bij de Vlaamse Liga tegen Kanker.Daniel Billiet is bekend als auteur van jeugdpoëzie. Hij is medeoprichter van de Poëziekrant en het Poëziecentrum. Billiet was jarenlang poëzierecensent voor Knack. Hij is de vader van Cindy.'Een dagelijkse eetbui is voor mij een gewoonte, net als tandenpoetsen.'Cindy De Wilde in TELEFACTS - maart 2013'Weinig ziektebeelden worden zo gestigmatiseerd en verkeerd behandeld alsBED. Cindy De Wilde heeft haar diep verborgen verdriet en hopeloosheidgekanaliseerd in een belangeloos engagement.'Prof. Dr. Myriam Vervaet
In De smaak van wraak brengt de gerenommeerde gerechtsjournalist Gust Verwerft het verhaal van spraakmakende assisenprocessen. In Werm (Hoeselt) schiet Rik Jans de man dood die zijn geleende geld komt terugvragen. In Mechelen bezwijkt de jonge erotische danseres Nathalie Ruelens 's nachts naast het bed van haar vriend Anthony Bervoets aan een schotwonde. In Hasselt slaat Philippe Loodts zijn ouders het hoofd in, uit wraak omdat ze geen geld blijven geven. In de kelder van een flatgebouw in Oostende wordt het lijkje gevonden van een boreling. Zweeg de moeder Lieselot De Clercq uit wraak of uit angst? Claudy Pierret, bekend als 'het monster van het Waasland', verminkte en vermoordde twee vrouwen op gruwelijke wijze. Deze en andere recente processen die in dit boeiende boek aan bod komen illustreren hoe gekwetste trots, eigenliefde en wraak kan leiden tot moord.Gust Verwerft (1944) bracht in zijn lange loopbaan als journalist verslag uit over meer dan duizend processen voor het Hof van Assisen. Men noemt hem terecht 'de koning van de Vlaamse gerechtsjournalisten'. Zijn vorige boek, De parachutemoord (2010), stond wekenlang in de top tien. Magistratuur en advocatuur volgen zijn verslaggeving gretig op zijn website www.assisen.be.
De meeste en beste uren van ons volwassen leven brengen we door op het werk. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat maar liefst negen op de tien mensen zich niet betrokken voelen bij hun werk én dat veruit de meesten zich tijdens het werken niet goed voelen. Dat is slecht nieuws voor werknemers én werkgevers. Werkgeluk is immers niet alleen bepalend voor ons levensgeluk, het is onontbeerlijk voor bedrijven en overheden die goed willen presteren. In dit boek legt Dajo De Prins uit waarin werkgeluk bestaat, waarom werken velen ongelukkig maakt, waarom de oplossingen uit de ‘klassieke’ geluksleer niet werken en wat we dan wel moeten doen om het tij te keren. Het recentste wetenschappelijk onderzoek naar werk en geluk vormt daarbij de leidraad. Zo komt de auteur tot een reeks aanbevelingen en tips voor werkenden en organisaties. Werkgeluk is een boek voor hen die de arbeidsmarkt betreden, voor werknemers die meer voldoening in hun werk zoeken en voor bedrijven die een belangrijke bijdrage willen leveren aan het werkgeluk van hun werknemers. Het is een oproep om na de coronacrisis niet terug te vallen in oude gewoontes, maar om geluk eindelijk de centrale plaats te geven die het verdient in werk.
Hoe kan narcisme een invloed hebben op alle facetten van je leven én wat kun je doen om jezelf te beschermen? We kennen wereldleiders als Trump en Poetin als zelfingenomen narcisten, bullebakken die over anderen heen walsen. Met dat beeld is iedereen vertrouwd. Maar een narcist kan ook op een veel subtielere manier beschadigen. Nelly De Keye is ervaringsdeskundige en is bekend met narcisme in een familiale, partner- en professionele context. In dit boek maakt ze, met vele herkenbare voorbeelden uit het dagelijks leven, duidelijk wat narcisme precies is en hoe je het in je naaste omgeving kunt herkennen. Ze stelt de juiste vragen om op een eenvoudige manier tot de kern van de zaak te komen: zijn er bepaalde mensen die door hun persoonlijkheid meer dan gemiddeld risico lopen om het slachtoffer te worden van een narcist, wat maakt iemand extra kwetsbaar? Kun je narcisten veranderen of ‘genezen’? Zijn narcisten zich er eigenlijk van bewust dat ze mensen kwetsen? En hoe doe je dat, grenzen stellen tegenover narcisten?
Hét referentiewerk over perfectionisme, nu in een geactualiseerde editie
Hoe ontstaat perfectionisme? Welke zijn de verschijningsvormen en wat doet het met de gezondheid? Ervaringsdeskundige Marcel Hendrickx ondervond aan den lijve de verwoestende impact van de drang naar bevestiging. Op zijn zesenveertigste kreeg hij een hartinfarct, voor hem duidelijk een gevolg van zijn perfectionisme. Na een carrière in de bankwereld besloot hij zich om te scholen tot trainer en coach. Hij ontwikkelde de OCP-methodiek, die ondertussen door meer dan 130 perfectionismecoaches wordt toegepast in Vlaanderen en Nederland. Onderzoek naar de effectiviteit van deze methode door de KU Leuven wees uit dat de resultaten over de hele lijn positief zijn.
In deze geactualiseerde uitgave van Zeg me dat ik oké ben gaat Marcel Hendrickx dieper in op de link tussen narcisme (bij een ouder) en perfectionisme (bij een kind).
Het lijkt wel of we in oorlog zijn; in onze omgeving zien we de ene na de andere sneuvelen. Nee, niet doodgaan, maar wel zich dood(moe) voelen. Burn-out noemt men het fenomeen. Helemaal niet meer verder kunnen. Niet kunnen opstaan en aan de dag beginnen, constant moe zijn, hele dagen huilen, vaak barstende hoofdpijn hebben en een constant schuldgevoel. In dit boek komen mensen aan het woord die een burn-out hebben gehad. Hun verhalen vertonen telkens hetzelfde tragische basisscenario. Gedreven door hun perfectionisme kunnen ze niet luisteren naar de signalen van hun lichaam. Ze voelen zich moe, uitgeput zelfs, maar blijven doorgaan. Opgeven is voor losers is hun motto. Zelfs als ze echt niet meer verder kunnen, gaan ze toch door. Tot ze op een ochtend niet meer kunnen opstaan. En ze wel móéten thuisblijven. Dit boek laat duidelijk zien dat moeilijke relaties en werkdruk het leven zwaar kunnen maken, maar niet de directe oorzaak zijn waardoor mensen uitvallen. De ware reden ligt in hun perfectionisme. Hierdoor kunnen ze niet meer op een evenwichtige manier omgaan met de druk die ze ervaren. Ze kunnen niet meer ontspannen. En uiteindelijk gaan ze, soms snel, soms na jaren, onderuit.