'Les Pêcheurs de perles' ofwel 'De parelvissers uit 1863' is een bijzonder jeugdwerk van de Franse componist Georges Bizet. Deze opera zit vol prachtige melodieën, pakkende scènes, emotionele confrontaties én het allermooiste duet voor tenor en bariton. Wat het werk extra interessant maakt, is de oriëntaalse en exotische situering, die zowel het verhaal als de muziek een bijzondere glans verlenen. De opera speelt zich af op Ceylon, het huidige Sri Lanka, waar de mooie Léïla, een priesteres in een hindoeïstische tempel van Brahma, verstrikt raakt in een onmogelijke keuze tussen plicht en liefde, en tussen twee mannen: de parelvissers Nadir en Zurga. Bizet schreef deze opera ruim tien jaar voor zijn laatste meesterwerk 'Carmen', maar met 'Les Pêcheurs de perles' legde hij een belangrijk fundament voor de exotische opera's van de tweede helft van de negentiende eeuw in Europa.
In het eerste deel van de reeks Operatheek breekt musicoloog Steven Vande Moortele een lans voor de Szenen aus Goethes Faust, het monumentale meesterwerk voor solisten, koor en orkest van Robert Schumann. In drie hoofdstukken gaat deze compacte gids achtereenvolgens in op Schumanns adaptatie van Goethes oorspronkelijke toneeltekst, de positie van de Faust-Szenen in Schumanns oeuvre en in de muziek van de negentiende eeuw, en de algemene opbouw en de muzikale hoogtepunten van het stuk.
Throughout the Ancien Régime, mythology played a vital role in opera, defining such epoch-making works as Claudio Monteverdi's La favola d'Orfeo (1607) and Christoph Gluck's Iphigénie en Tauride (1779). The operatic presence of the Greco-Roman gods and heroes was anything but unambiguous or unproblematic, however. (Dis)embodying Myths in Ancien Régime Opera highlights myth's chameleonic life in the Italian dramma per musica and French tragédie en musique of the seventeenth and eighteenth centuries.
Written by eminent scholars in the fields of music, literature, theatre, and cultural studies, the six essays in this book address important questions. Through what ideological lenses did the Ancien Régime perceive an ancient legacy that was fundamentally pagan and fictitious, as opposed to Christian and rationalistic? What dramaturgies did librettists and composers devise to adapt mythical topics to altering philosophical and esthetic doctrines? Were the ancients' precepts obeyed or precisely overridden by the age of 'classicism'? And how could myths be made to fit changing modes of spectatorship?
Enlightening and wide-ranging on an essentially multidisciplinary development in European culture, (Dis)embodying Myths in Ancien Régime Opera will appeal to all music, literature, and art lovers seeking to deepen their knowledge of an increasingly popular repertoire.
A comprehensive guide for early music lovers and performers
Josquin des Prez and His Musical Legacy is the most up-to-date contribution to the research on one of the most important and internationally famous composers of the Renaissance. This monograph offers factual information on the composer as well as insights into his 16th-century and modern reception, a survey of the sources of his music, and a discussion of the thorny issue of authorship. Willem Elders, one of the most distinguished scholars of Josquin's music, also discusses the influence of Gregorian chant as a source of inspiration and explains the various aspects of Josquin's symbolic language. Each individual work (including some of those in the old Josquin edition now considered inauthentic) receives a short discussion of relevant contextual aspects and interesting musical features. Ranges and lengths are given for each work. The style is adapted to the professional musicologist as well as to the 'music lover' and performer.
Includes 45 figures and 90 musical examples
Luistergids bij de beroemde komische opera van Mozart en Da Ponte
In dit tweede deel van de reeks Operatheek verkent musicologe Lalina Goddard Così fan tutte, de beroemde komische opera van Wolfgang Amadeus Mozart en librettist Lorenzo Da Ponte. Al sinds het begin verhit Così de gemoederen omdat Da Ponte's immorele en zelfs misogyne tekst niet te rijmen zou vallen met Mozarts verheven muziek. Achtereenvolgens duikt dit boekje in de literaire rijkdom van het libretto en de speelse ironie van de compositie die onder het oppervlak schuilgaan. Lalina Goddard zoekt hierbij antwoorden op de prangende vragen rond gender en vrouwonvriendelijkheid in deze opera. Met deze handige luistergids neemt ze de nieuwsgierige lezer en luisteraar mee langs de vernuftigste muzikale vondsten en literaire knipogen.
De fascinerende geschiedenis van Bachs muzikaal testament. Enkele maanden vóór zijn overlijden in 1750 voltooide Johan Sebastian Bach zijn muzikaal testament: de h-Moll-Messe. Hij creëerde hiermee een bewonderenswaardige synthese van de hele geschiedenis van de mis, het genre dat ook toen nog gold als dé toetssteen voor compositorisch vernuft en scherpzinnige tekstinterpretatie. Middeleeuwen, renaissance en barok versmelten in Bachs ultieme meesterwerk tot wellicht de meest universele compositie uit het West-Europese repertoire. Op basis van het recentste onderzoek schetst Ignace Bossuyt de fascinerende ontstaansgeschiedenis van de h-Moll-Messe binnen het historische, muzikale en religieuze kader van Bachs tijd. Hij bespreekt in detail de vijf delen van de mis (Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus en Agnus Dei), fragment per fragment, met aandacht voor zowel de puur muzikale aspecten als de theologische en symbolische duiding van de mistekst. In een apart hoofdstuk gaat hij dieper in op het gebruik van de parodie of de herwerking van vroeger gecomponeerde muziek, een van de basistechnieken die Bach ook hier toepaste. Ten slotte komen we ook te weten hoe de mis onthaald werd vanaf Bachs sterfjaar tot op heden.
A revealing study of the physical presence of the musician in musical performance.
Fingers slipping over guitar strings, the tap of a bow against the body of a cello, a pianist humming along to the music: contemporary composers often work with parasitic, non-conventional sounds such as these. Are they to be perceived as musical elements or do they shift attention to the physical effort of music-making, contact between a body and an instrument?
Composer Paul Craenen explores ways in which the musician's body is revealed in musical performance. He leads us from Cage, Lachenmann, Kagel and their contemporaries to a discussion of how today's generation of young composers is writing a body paradigm into composition itself. Micro-temporal physical gestures and instrumental timbre provide the key to unveiling the physical presence of both a musician and a 'composing body'.
The author's concept of 'intercorporeality', along with the idea of an alternating linear and non-linear relationship of the composing body to time, casts new light on the relationship between musicians, composers, and music consumers.
Eerste monografie in het Nederlands over het oeuvre van Jean-Philippe Rameau.
In de eerste helft van de 18de eeuw stond Jean-Philippe Rameau als componist in Frankrijk op eenzame hoogte, zeker wat het genre van het muziektheater betreft. Terecht kan zijn werk tot de hoogtepunten van de Franse laatbarok gerekend worden. Zoals Haendel voor de Italiaanse opera en het Engelse oratorium een betekenisvolle rol gespeeld heeft en Bach voor de Duitse cantate en de passie, zo is Rameau als hun tijdgenoot voor het Franse muziektheater een centrale figuur. Muziekgenres als de tragédie lyrique, de opéra-ballet, de comédie lyrique, de acte de ballet en de pastorale héroïque verrijkte hij met beklijvende meesterwerken. Daarnaast leverde hij een waardevolle bijdrage tot de kamermuziek, het repertoire voor klavecimbel, de ontwikkeling van de Franse cantate en het psalmmotet. Al even intrigerend als zijn compositorisch oeuvre is ook Rameaus levensloop: met zijn standpunten over de muziektheorie ontketende hij controverse zowel rond zijn persoon als rond zijn werk. Hij werd het mikpunt van spot voor de filosofen van de Encyclopédie, met Jean-Jaques Rousseau als zijn vurigste tegenstander, maar werd evenzeer bekritiseerd door de 'nieuwlichters' die de Italiaanse muziek propageerden.
Met Jean-Philippe Rameau, 1683-1764. Een kennismaking schreef Ignace Bossuyt de eerste monografie in het Nederlands over Rameau als componist. De auteur situeert Rameaus oeuvre binnen de context van zijn tijd en bespreekt op een toegankelijke manier representatieve werken uit alle muziekgenres waarin hij actief was. Met deze kennismaking plaatst Bossuyt het fascinerende, maar nog te weinig bekende oeuvre van deze Franse barokcomponist in de kijker en gidst hij de luisteraar vakkundig door het muzikale landschap van het laatbarokke Frankrijk.
A practical guide to the performance of the Art of Fugue (with separate sheet music booklet - 34 p.)
With the Art of Fugue Bach delivered a polyphonic composition for keyboard of unprecedented proportions and complexity. Notwithstanding the vast existing literature on this brilliant work, a performer does not often find answers in it to practical questions such as 'Why is this note not flatted?' or 'How can one make this peculiar voice-leading work during performance?' This book by a leading Bach performer is designed to fill this void and provide a practical guide to the performance of the Art of Fugue. The first part contains an overview of four important Baroque topics related to the concept and performance of the Art of Fugue (rhetoric, metre, syntax, and keyboard technique). The second part basically demonstrates, with reference to the first four Contrapuncti, how the background presented in the first part often enables possible explanations for both text-critical and conceptual issues to be formulated. The final purpose is to achieve as eloquent a performance as possible of these pieces.
Essential reading for anyone interested in artistic research applied to music.
This book is the first anthology of writings about the emerging subject of artistic experimentation in music. This subject, as part of the cross-disciplinary field of artistic research, cuts across boundaries of the conventional categories of performance practice, music analysis, aesthetics, and music pedagogy. The texts, most of them specially written for this volume, have a common genesis in the explorations of the Orpheus Research Centre in Music (ORCiM) in Ghent, Belgium. The book critically examines experimentation in music of different historical eras. It is essential reading for performers, composers, teachers, and others wanting to inform themselves of the issues and the current debates in the new field of artistic research as applied to music. The publication is accompanied by a CD of music discussed in the text, and by an online resource of video illustrations of specific issues.
Contributors:
Paulo de Assis (ORCiM), Richard Barrett (Institute of Sonology, The Hague), Tom Beghin (McGill University), William Brooks (University of York, ORCiM), Nicholas G. Brown (University of East Anglia), Marcel Cobussen (University of Leiden), Kathleen Coessens (Vrije Universiteit Brussel, ORCiM); Paul Craenen (Director Musica, Impulse Centre for Music), Darla Crispin (Norwegian Academy of Music), Stephen Emmerson (Queensland Conservatorium, Griffith University, Brisbane), Henrik Frisk (Malm Academy of Music), Bob Gilmore (ORCiM), Valentin Gloor (ORCiM), Yolande Harris (Center for Digital Arts and Experimental Media - DXARTS), University of Washington, Seattle), Mieko Kanno (Royal Conservatoire of Scotland), Andrew Lawrence-King (Guildhall School of Music and Drama, London, Royal Danish Academy of Music, Copenhagen, University of Western Australia), Catherine Laws (University of York, ORCiM), Stefan Östersj (ORCiM), Juan Parra (ORCiM), Larry Polansky (University of California, Santa Cruz), Stephen Preston, Godfried-Willem Raes (Logos Foundation, Ghent), Hans Roels (ORCiM), Michael Schwab (ORCiM, Royal College of Art, London, Zurich University of the Arts), Anna Scott (ORCiM), Steve Tromans (Middlesex University), Luk Vaes (ORCiM), Bart Vanhecke (KU Leuven, ORCiM)
Two-Dimensional Sonata Form is the first book dedicated to the combination of the movements of a multimovement sonata cycle with an overarching single-movement form that is itself organized as a sonata form.
Drawing on a variety of historical and recent approaches to musical form (e.g., Marxian and Schoenbergian Formenlehre, Caplin's theory of formal functions, and Hepokoski and Darcy's Sonata Theory), it begins by developing an original theoretical framework for the analysis of this type of form that is so characteristic of the later nineteenth and early twentieth century.
It then offers an in-depth examination of nine exemplary works by four Central European composers: the Piano Sonata in B minor and the symphonic poems Tasso and Die Ideale by Franz Liszt, Richard Strauss's tone poems Don Juan and Ein Heldenleben, the symphonic poem Pelleas und Melisande, the First String Quartet and the First Chamber Symphony by Arnold Schoenberg, and Alexander Zemlinsky's Second String Quartet.
After a distinguished career of more than 35 years, Ignace Bossuyt retired as professor at the Musicology Department of the University of Leuven on October 1st 2007. As an internationally recognised leader in the field of later-16th-century music, Bossuyt consolidated the department's reputation as a centre of excellence in renaissance music studies. Articles in this volume deal with music from the period on which the dedicatee focussed his own research. Subjects discussed include newly discovered music by Philippe de Monte and Heinrich Isaac, humour in the motets of Orlando di Lasso, the beginnings of music history, compositional procedures in renaissance music, and Tinctoris's art of listening. A wide range of methodological perspectives is offered, including historiography, reception studies, source studies, music analysis, music theory, style studies, and aesthetics of music. The publication is both a Festschrift in which distinguished specialists honour an outstanding colleague, and a Liber Amicorum compiled for a dear friend.
The three Mozart/Da Ponte operas offer an inexhaustible wellspring for critical reflection, possessing a complexity and equivocation common to all great humane works. They have the potential to reflect and refract whatever locus of contemporaneity may be the starting point for enquiry. Thus, even postmodern and postmillennial concerns, far from seeming irrelevant to these operas, are instead given new perspectives by them, whilst the music and the dramatic situations have the multivalency to accept each refreshed pallet of interpretation without loss of their essential character. These operas seem perennially 'new'. In exploring the evergreen qualities of Don Giovanni and Le Nozze di Figaro, this collection of studies does not shun approaches that have foundations in established theory, but refracts them through such problems as the tension between operatic tradition and psychological realism, the co-existence of multiple yet equal plots, and the antagonism between the tenets of tradition and the need for self-actualization. In exploring such themes, the authors not only illuminate new aspects of Mozart's operatic compositions, but also probe the nature of musical analysis itself.
GPRC label:
This volume is a collection of essays based on lectures given at the International Orpheus Academy for Music Theory on 'Music and Theory: Thoroughbass in Practice, Theory, and Improvisation'. Hence the point of departure was not 'Music Theory' as such, but the interaction between music theory, music history, performance practice, aesthetics, and related sciences. This multidisciplinary approach, with the accent on the interplay between music performance and music theory, is reflected in the contributions to this book.
Thomas Christensen, in his contribution, shows how the development of tonal harmonic theory went hand in hand with the practice of thoroughbass. Both Robert Gjerdingen and Giorgio Sanguinetti focus on the Neapolitan tradition of partimento. Gjerdingen addresses the relation between the realization of partimenti and contrapuntal thinking, illustrated by examples of contrapuntal imitation and combination in partimenti, leading to the 'partimentofugue'. Sanguinetti elaborates on the history of this partimentofugue from the early 18th until the late 19th century. Rudolf Lutz, finally, presents his use of partimenti in educational practice, giving examples of how reviving this old practice can give new insights to composers, conductors and musicians.
This is a collection of essays based on lectures presented at the International Orpheus Academy for Music and Theory on "Historical Theory, Performance, and Meaning in Baroque Music".
The often complex connections and intersections between, e.g., modal and tonal idioms, contrapuntal and harmonic organisation, were considered from various perspectives as to the transition (towards tonality) from the Renaissance to the Baroque era.
'Les Pêcheurs de perles' ofwel 'De parelvissers' uit 1863 is een bijzonder jeugdwerk van de Franse componist Georges Bizet. Deze opera zit vol prachtige melodieën, pakkende scènes, emotionele confrontaties én het allermooiste duet voor tenor en bariton. Wat het werk extra interessant maakt, is de oriëntaalse en exotische situering, die zowel het verhaal als de muziek een bijzondere glans verlenen. De opera speelt zich af op Ceylon, het huidige Sri Lanka, waar de mooie Léïla, een priesteres in een hindoeïstische tempel van Brahma, verstrikt raakt in een onmogelijke keuze tussen plicht en liefde, en tussen twee mannen: de parelvissers Nadir en Zurga. Bizet schreef deze opera ruim tien jaar voor zijn laatste meesterwerk 'Carmen', maar met 'Les Pêcheurs de perles' legde hij een belangrijk fundament voor de exotische opera's van de tweede helft van de negentiende eeuw in Europa.
Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny is een van de weerspannigste opera's van de 20ste eeuw. Het stuk haalt snoeihard uit naar de uitwassen van het kapitalisme, op een manier die ook vandaag nog pijn doet. Maar niet alleen de maatschappij wordt in dit parabelachtige stuk in vraag gesteld, ook de opera zelf. Hoe verdedigbaar was die kunstvorm eigenlijk nog in het tumult van de wilde jaren twintig, waarin Duitsland zo wanhopig probeerde een democratie op poten te zetten? Wat is de plaats van kunst in zo'n beladen en problematisch politiek experiment: genot verschaffen of toch eerder een geweten schoppen? En wat betekent dit uiteindelijk voor onze hedendaagse omgang met het genre? Opera, anti-opera, of beide - dat is de kwestie!
Liefde, eer, wraak: de passies laaien hoog op in Giuseppe Verdi's eerste internationale hit, Ernani. Drie rivalen vechten om de hand van Elvira maar hun obsessies en manipulaties leiden enkel tot verbittering en dood. Het onderwerp ontleende Verdi aan Victor Hugo, wiens toneelstuk Hernani in 1830 een heuse esthetische oorlog ontketende over het bestaansrecht van het romantische theater. Op basis van de verhitte debatten in de theater- en operawereld van die tijd toont Annelies Andries hoe esthetische idealen botsten met de praktische vereisten van een operaproductie. De censuur verbood bepaalde politieke onderwerpen, zangers eisten dat hun stemmen zouden schitteren en het operahuis wilde een successtuk. Tenslotte illustreert de luistergids hoe Verdi in Ernani zijn dramaturgische en muzikale visies aanscherpte en zo de voedingsbodem legde voor zijn blijvende populariteit in het operalandschap.
Anno 2021 vind je nog maar weinig topsporters die zich niet laten omringen door een team van experten zoals coaches, (para)medici, voedingsdeskundigen en sportpsychologen. In de muziekwereld echter blijft dit in grote mate een rariteit, ook al vertonen beroepsmuzikanten zeer sterke gelijkenissen met professionele sporters. Ook zij staan in een stressgevoelig beroep dat naast talent vooral hard werken en discipline vraagt. Mentaal sterk zijn - in denken, voelen en doen - is voor beroepsmuzikanten even belangrijk als voor topsporters.
Met Musiceren is topsport reikt Bert De Cuyper essentiële denkkaders aan uit de (sport)psychologie die muzikanten op alle niveaus kunnen helpen om hun zelfkennis te vergroten en hun zelfsturing te versterken. Deze handvatten bestrijken het hele alfabet, van a tot z, van angst tot zelfvertrouwen. Podiumvrees, mentale veerkracht, perfectionisme, overtraining, het ontwikkelen en bewaken van de stress-herstelbalans, ... het komt allemaal aan bod. Rijk gestoffeerd met levendige details uit biografieën van topmusici en persoonlijke getuigenissen van jonge en ervaren beroepsmuzikanten over de diverse genres heen (klassiek, jazz, musical, pop) is dit boek een must voor eenieder die zich muzikaal op of naast het podium begeeft en die beter wil leren omgaan met het prestatieaspect in het (beroeps)leven.
The process of practising is intrinsic to musical creativity. Practising may primarily be thought of as technical, but it is often also musically meaningful, including elements of interpretation, improvisation, and/or composition. The practice room can be a space in which to explore a field of creative possibilities; a place to experiment and to refine ideas.
To date, the literature on practice has been primarily pedagogical and psychological. Little attention is paid to the significance of practice, and especially to the role of embodied experience - of understanding gained through doing - in the forming of musical ideas. The Practice of Practising is primarily concerned with considering practising as a practice in itself: a collection of processes that determines musical creativity and significance. The volume comprises four diverse case studies, in relation to music by J. S. Bach, Elliott Carter, Alfred Schnittke, and Morton Feldman, presenting both solo and ensemble perspectives.
