Zevenentwintig SF-verhalen die je meenemen van de komende eeuw, als Rotterdam onder water is gelopen, naar de verre toekomst, als de laatste intelligentie op Aarde een neergestort ruimteschip onderzoekt. Reis met de hoofdpersonen naar andere werelden, van de oceaan onder het ijs van Enceladus naar een planeet waar de winter eeuwen kan duren. Overal loopt de mens niet alleen de ander tegen het lijf, maar ook zichzelf. En dat loopt niet altijd goed af ...
Johan Klein Haneveld is schrijver in hart en nieren. Van hem verschenen bij Godijn Publishing de verhalenbundels `Conquistador Extended', `Het teken in de lucht' en `Ruisreizigers', de novelle `Plastic vriend' en de romans `Hoeder van de vulkaan', `Het denkende woud' en `De zwarte schim'. Hij publiceert regelmatig korte verhalen in bundels en tijdschriften en is vaste recensent voor Fantastische Vertellingen. In 2022 won hij de Edge.Zero-award voor het beste verhaal uit 2021. Samen met zijn vrouw woont hij in Delft, in een appartement vol boeken, strips en aquariums.
`Complexe en intelligente hardcore SF, vol originele uitdagende ideeën.'
Eddy C. Bertin over `Conquistador
Ordebewaker Angela krijgt bericht dat haar collega Bran is omgekomen tijdens een missie in een afgelegen zonnestelsel. Haar volgende opdracht is zijn gegevens op te halen. De moordenaar blijkt een mysterieuze terrorist, die de centrale planeet van het systeem op de rand van de afgrond heeft gebracht. Angela besluit op eigen kracht deze "zwarte schim" in te rekenen. Ze jaagt hem op tot de grens van het zonnestelsel, maar de confrontatie verloopt niet volgens plan. Achtergelaten in een uitgeholde asteroïde zint de ordebewaker op wraak. Haar tegenstander zet ondertussen koers naar het centrum van het keizerrijk, met een groot wapenarsenaal en een dodelijke missie.
Van buitenaardse rassen die agressief reageren op het kleinste onderlinge verschil tot grotten waarin speleologen zomaar verdwijnen; van planten met een eigen wil tot mensen die wel heel ver gaan in hun obsessie met een computerspel. In deze bundel verontrustende verhalen is niets wat het lijkt. Of het nu gaat om touwtje springen of een avondje op de spellenvereniging. Alles wat wij zo gewoon vinden, kan een duister geheim verbergen.
Johan Klein Haneveld (1976) is schrijver in hart en nieren. Van hem verschenen tot nu toe zestien boeken, waaronder de twee verhalenbundels 'Conquistador' (2017) en 'Het teken in de lucht' (2018). Korte verhalen van zijn hand staan regelmatig in bundels en tijdschriften. Naast het schrijven werkt hij als eindredacteur bij het Tijdschrift voor Diergeneeskunde.
'Johan Klein Haneveld verraste me met een regelrechte horror ... Ik wist niet dat hij zich op dat gebied zo thuis voelde.
Nou ja ... waarom zou hij zich daar niet thuis voelen? Hij voelt zich volgens mij in elk genre thuis.'
Jos Lexmond, NCSF
Past de liefde in een protocol?
In een toekomst waarin geld en banen niet bestaan en niemand een naam heeft, leven mensen aan de hand van tijdprotocollen. Dit systeem zorgt ervoor dat iedereen dagelijks een andere positie in de maatschappij bekleedt. Wanneer een vrouw uit het verleden in deze toekomst ontwaakt, begrijpt zij niet wat haar plek is. Omdat ze behoefte heeft aan een naam, noemt ze zichzelf Eva en de man die zij ontmoet Adam. "Adam" probeert "Eva" te leren leven aan de hand van tijdprotocollen. Al doende krijgen de twee gevoelens voor elkaar. Heeft de liefde tussen twee mensen uit een andere tijd en een andere maatschappij kans van slagen?
Michiel Richards (San Francisco, 1971) is ruim twintig jaar actief als scenarioschrijver. Hij heeft scripts geschreven voor uiteenlopende televisieseries. In 2018 ging de door hem geschreven Engelstalige tijdreisfilm Time Will Tell in première. Tijdprotocol 4.16 is zijn derde boek.
In de 22e eeuw vaart plasticvisser Matthijs Waaldrop boven de verdronken steden en polders van Nederland. Op een dag vindt hij in zijn net een voorwerp van voor de instorting. Dat trekt de aandacht van mysterieuze groeperingen van het vaste land. Matthijs heeft al zijn vrienden nodig, oude en nieuwe, wil hij de komende dagen overleven.
Johan Klein Haneveld (1976) maakt zich zorgen over klimaatverandering en plastic in de oceanen. Daarom doneert hij alle royalty's van deze ziltpunknovelle aan de Plastic Soup Foundation.