In Evenwichtlopen krijgt de terugblik op de kinderjaren en jeugd gestalte in een aantal episodes, die lijken op te doemen uit een nevelig verleden. De ervaringen die Gerbrand Muller beschrijft, overkomen de verteller in een periode van zijn leven waarin hij, nog ongevormd, vatbaar is voor indrukken op een manier zoals hij dat later nooit meer zal zijn. Zo blijkt - om uit de memoires van Alexander Herzen te citeren - 'dat dit "kleutergedoe" plus nog twee-drie jaren uit de puberteit het volste, mooiste, meest eigen deel van het leven uitmaakt, daarbij misschien zelfs het belangrijkste: ongemerkt bepaalt die tijd immers onze hele verdere toekomst.' De hoofdpersoon in Evenwichtlopen zal zijn jeugdervaringen voor de rest van zijn leven met zich meedragen.
Wagens beladen met hooi kan gelezen worden als een vervolg op Evenwichtlopen. De hoofdpersoon van deze novelle wordt tijdens het eerste jaar van zijn studie heen en weer geslingerd tussen allerlei nieuwe en verwarrende indrukken en ervaringen.
