In een Europese stad print een klantenservicemedewerker brieven. Ze is opgegroeid in een buurt waar ze het liefst niets meer mee te maken wil hebben, maar wanneer ze een pakket ontvangt van een anonieme afzender blijkt dat niet zo eenvoudig. Uit wanhoop begint ze tegen haar printer te praten. Die printer - haar partner, vriend, kind en huisdier ineen - hapert, net als zij.
Babs Gons weet de vinger op pijnlijke plekken te leggen door de wereld te bevragen en de plooien van het leven te laten zien. Gedichten die recht het hart en het hoofd in gaan om daar rond te zingen. Of het nu gaat over vrouw-zijn, het slavernijverleden, afkomst, de liefde in al haar verscheidenheid, of de kwetsbare positie van de kunsten. Al deze uiteenlopende thema's zijn onder één lemma te brengen: Het Leven zelf, in al zijn kleuren en facetten. Nooit omfloerst, niet bang de dingen bij de naam te noemen. `Doe het toch maar' als levenshouding, universeel door het persoonlijke, hoogst actueel en tegelijk tijdloos, en wars van hokje denken.
Het dorp van de 17-jarige Ben wordt opgeschrikt door een reeks zelfmoorden onder de jongeren. Drie jaar eerder maakte zijn oudere zus een einde aan haar leven. De zelfmoorden blazen het smeulende verdriet van Ben opnieuw aan, en zetten hem in het middelpunt van een mysterie waarmee hij niets te maken wil hebben. Tijdens een hittegolf die de dorpsgenoten van binnenuit droogkookt, wordt Ben gedwongen om zijn gevoelens van schuld en schaamte omtrent de dood van zijn zus onder ogen te zien.
'Stenen eten' van Koen Caris is een beklemmende roman over hoe verdriet en verveling een groep jongeren kan laten ontsporen.
In `Klimaatcantate' van Eppo Leon verklankt componist Ernest de tijdgeest in zijn gewaagde muziek en zijn beste vriend Adam raakt in de ban van de kwetsbaarheid van het milieu. Als ze allebei een verhouding krijgen met sopraan Pauline en zij zwanger raakt, verandert alles. Haar dochter Quinta strijdt samen met haar vriend Roderik op een internationaal podium tegen klimaatverandering. Van begin jaren zeventig tot halverwege deze eeuw volgen we deze vijf personages in hun pogingen om de wereld te verbeteren.
In `De kokkels' van Dik de Roon vertrekt de tweeling Felix en Reker Kokkel naar Houston USA, in de hoop dat robotdeskundige Amber daar armen en benen kan maken voor Reker, die vanaf zijn geboorte stom is en altijd op de rug van zijn broer hangt. Voor vertrek wil Reker zijn broer Felix naar de donkerste krocht uit hun jeugd in het rivierdorp Walheerden leiden; een tocht langs vrienden, dieren en verloren liefdes. Hun symbiotische bestaan lijkt de tweeling steeds sterker te beknellen, evenals het te lang bewaarde geheim van hun onderlinge bekkentaal. Op hun lang gekoesterde reis naar Amber blijkt geen zegen te rusten. Na een abrupte wending belandt Felix, terug in Nederland, in een nieuwe werkelijkheid en is een confrontatie met het verleden onvermijdelijk.
Dik de Roon spint een magische sfeer rond een getalenteerde tweeling en de sterke personages die hun geboortedorp bewonen: een bijwijlen absurdistisch debuut dat betovert door zijn verbeeldingskracht.
`Jerrycan', de verhalenbundel van Joep van Helden, is teder en gruwelijk, verkent het raakvlak tussen hard en zacht, wereld en mens, kunnen en willen.
Een jeugddelinquent zoekt dagenlang naar het juiste moment om sorry te zeggen; in een kille kustplaats wordt de door iedereen verachte Paulo gedwongen zijn vriendje te delen; na een knokpartij met een gespierd meisje spoelt Kaiser de Erezione di Cemento uit zijn haar; en de oude Nor tracht haar rondvaartboot te behouden terwijl de rivier dichtvriest, de stroom uitvalt en haar man gevaarlijk begint te hoesten.
In een decor gekenmerkt door schaalvergroting en bijtende chemicaliën, glinsteren deze verhalen van hartstocht en opmerkelijke elegantie.
De verhalen van Lotte Dondorp in haar debuutbundel Zonder ons is er geen muziek gaan over mensen die houvast vinden in het dagelijkse en in schijnbaar gewone kleine rituelen, maar ook over vervreemding, ontkomen aan een verleden of juist aan een heden dat zich onherroepelijk opdringt.
Een man krijgt een bezoeker die niet meer weggaat. Een dominee worstelt met haar liefde voor de buurvrouw. De Berenjager staat stil bij iedereen die wegging. Trefzeker en dromerig roept Lotte Dondorp levensechte en veelomvattende werelden op om in onder te duiken en met een nieuwe blik weer uit boven te komen.
`Ik was alleen met ze, zoals ik voor hun geboorte alleen was met haar. Boswachter wilde ik worden, naar een andere staat verhuizen, kinderen krijgen. Ik kon er niet tegen dat we die droom niet deelden. Maar we gingen. En de jongens leken op mij.